Beton jest bardzo popularnym sztucznym materiałem w nowoczesnym budownictwie, który ma doskonałe właściwości wytrzymałościowe. Beton jest wykonany z części cementu, piasku, wody i żwiru. Materiał powstaje podczas krzepnięcia gęstej mieszaniny spoiw, cementu z kruszywem. Piasek, żwir lub żwir mogą być użyte jako kruszywo.
- Rodzaje korozji
- Mycie komponentów
- Korozja podczas interakcji z kwasami w wodzie
- Biokorozja
- Procesy niszczenia zbrojenia w betonie
- Metody ochrony twornika
- Metody ochrony betonu
Obecnie beton jest uważany za najpopularniejszy materiał w nowoczesnym budownictwie. Korozja betonu to proces, który często psuje pozytywne właściwości tego materiału i uniemożliwia jego pełne wykorzystanie.
Korozja betonu jest nieodwracalnym procesem, podczas którego jego struktura ulega zniszczeniu. Pod wpływem różnych czynników środowiskowych, a także pod wpływem wody, okresowego rozmrażania i zamrażania materiał staje się kruchy i zapada się. Ponadto korozja betonu może wystąpić, gdy materiał zaczyna mieć kontakt z różnymi agresywnymi materiałami, które są stale obecne w środowisku.
do treści ↑Rodzaje korozji
Istotę procesów korozji w betonie określono dzięki licznym badaniom, podczas których znaleziono najskuteczniejsze metody radzenia sobie z procesami pękania. Zidentyfikowano główne rodzaje korozji betonu:
- ługowanie ważnych elementów konstrukcyjnych;
- narażenie na agresywne substancje i kwasy zawarte w wodzie;
- biokorozja.
do treści ↑Oprócz głównych rodzajów zniszczeń dochodzi również do korozji zbrojenia w betonie. Istotę tego procesu najlepiej rozpatrywać osobno.
Mycie komponentów
Jest to najczęstszy rodzaj nieodwracalnego niszczenia betonu. Większość produktów z tego mocnego materiału działa na wolnym powietrzu, a zatem jest stale narażona na opady atmosferyczne i różnego rodzaju ciekłe media.
Integralną częścią zasady jest hydrat tlenku wapnia, który rozpuszcza się przede wszystkim pod wpływem wilgoci i wody. Wodorotlenek wapnia jest stopniowo niszczony i zmywany, zmieniając i niszcząc strukturę produktu.
do treści ↑Korozja podczas interakcji z kwasami w wodzie
W procesie narażenia na kwasy dochodzi do zwiększenia objętości materiału lub ługowania związków wapiennych typu łatwo rozpuszczalnego. Ten rodzaj zniszczenia ma miejsce w wyniku narażenia na różne agresywne substancje, w trakcie kontaktu z którymi powstają dwa rodzaje związków:
- sole;
- amorficzne masy.
Sole powstające podczas tych procesów można łatwo rozpuścić i szybko zmyć wodą. A masy amorficzne wcale nie mają absolutnie żadnych wiążących właściwości.
Korozja betonu kwasowego zachodzi pod wpływem któregokolwiek z kwasów oprócz polikrzemu i fluorowodoru. Występowanie tych kwasów powoduje powstawanie wodoroglinianów, hydroferytów, hydrokrzemianów, które podczas procesu destrukcji tworzą łatwo rozpuszczalne sole i inne bezpostaciowe masy.
Korozja betonu typu dwutlenku węgla jest rodzajem ogólnej korozji kwasowej, która występuje z powodu wpływu wody zawierającej wolny dwutlenek węgla na beton. Przekroczenie objętości zawartości ujemnego dwutlenku węgla powoduje zniszczenie wcześniej utworzonego filmu węglanowego.
do treści ↑
Biokorozja
Ten rodzaj korozji występuje, gdy w porach i kapilarach betonu powstają nierozpuszczalne sole, których stopniowe nagromadzenie powoduje zagęszczenie kamienia i jego późniejsze zniszczenie.
Ponadto bakterie, grzyby i niektóre rodzaje glonów mogą wnikać głęboko w kamień cementowy i tam się rozwijać. Wyniki ich metabolizmu, które dostają się do porów i stają się przyczyną stopniowego niszczenia kamienia.
do treści ↑Procesy niszczenia zbrojenia w betonie
Jeśli żelbetowy lub żelbetowy jest obecny w konstrukcji betonowej, możliwe jest pojawienie się innego rodzaju zepsucia tego materiału, który występuje w wyniku zniszczenia zbrojenia.
Wzmocnienie w środku rdzy kamienia cementowego lub powstawanie produktów korozji żelaza następuje z powodu narażenia na beton lub obecności siarkowodoru, chloru i dwutlenku siarki w powietrzu. Objętościowo materiały te przekraczają pierwotną objętość, która została ustalona przez konstrukcję żelbetową, a to z kolei powoduje naprężenia wewnętrzne, aw rezultacie pękanie betonu.
Powietrze i wilgoć wnikają do wewnętrznych warstw produktu do zbrojenia ze względu na obecność porów w kamieniu cementowym. Ich dostarczanie na powierzchnię jest nierównomierne i z tego powodu korozja elektrochemiczna zbrojenia może wystąpić w różnych obszarach, których szybkość przepływu zależy od poziomu przepuszczalności wilgoci i wielkości porowatości kamienia cementowego.
Jeśli beton był narażony na działanie powietrza przez długi czas, pod wpływem dwutlenku węgla na powierzchni może tworzyć się cienka warstwa filmu ochronnego. Taka powłoka nie jest rozpuszczalna w wodzie i nie jest narażona na działanie soli. Ten proces nazywa się karbonatyzacją. Zapewnia ochronę przed korozją kamienia cementowego, ale może powodować zjawisko takie jak korozja zbrojenia.
Metody ochrony twornika
Obecnie stosuje się kilka metod, dzięki którym zbrojenie jest chronione przed korozją. Wśród nich są:
- udoskonalenie otaczającego środowiska metalowego poprzez zastosowanie wysokiej jakości odmian betonu o specjalnym składzie lub wprowadzenie inhibitorów;
- zastosowanie dodatkowych metod ochrony zbrojenia betonu przed korozją;
- poprawa właściwości zastosowanego metalu.
Sam beton jest ośrodkiem, wokół którego metal jest otoczony, ponieważ to on znajduje się wokół zbrojenia. Aby wydłużyć okres użytkowania zbrojenia, wystarczy spróbować poprawić wpływ kamienia betonowego na zbrojenie stalowe. Przede wszystkim konieczne jest wyeliminowanie lub zmniejszenie zawartości substancji w kompozycji cementu, które mogą przyczynić się do wzmocnienia procesów destrukcyjnych.
Jeśli produkty betonowe są stosowane w okresowych warunkach wilgotności, należy je zaimpregnować specjalnymi impregnatami typu bitumicznego lub wazeliny, które znacznie zmniejszają przepuszczalność betonu. A jeśli stale nasycasz betonowy kamień, możesz zminimalizować wszystkie procesy zniszczenia do minimum.
do treści ↑Metody ochrony betonu
Podstawowa ochrona betonu przed korozją polega na zastosowaniu różnych dodatków mineralnych, które zwiększają jego gęstość. Ta metoda jest najbardziej skuteczna, ale zawsze należy pamiętać, że jej niewłaściwe użycie może spowodować zupełnie odwrotny skutek. Szczególnie do takich celów można stosować dodatki stabilizujące, uplastyczniające lub zatrzymujące wodę.
Można poprawić jakość właściwości operacyjnych tego materiału poprzez zastosowanie różnych dodatków typu chemicznego, co może zwiększyć poziom jego wytrzymałości.Ze względu na wzrost tych ostatnich zmniejsza się poziom penetracji różnych substancji i agresywnych związków do konstrukcji betonowych.
Wtórna ochrona kamienia cementowego polega na zastosowaniu specjalnych powłok, które zapobiegają przedostawaniu się różnych agresywnych substancji na jego powierzchnię. W tym celu najczęściej stosuje się różne lakiery i farby lub mieszaniny ochronne. Doskonałym sposobem wtórnej ochrony może być karbonizacja betonu lub dodatkowa hydroizolacja.
Powłoki akrylowe, lakiery i specjalne farby nakładane na powierzchnię betonu zapobiegają przedostawaniu się cząstek stałych i gazowych na powierzchnię, co często powoduje nieodwracalne uszkodzenia. Dzięki takim powłokom beton można niezawodnie chronić przed wilgocią i szkodliwymi mikroorganizmami.
Nie mniej skuteczna jest metoda ochrony kamienia cementowego za pomocą unikalnych mastyksu, tworząc barierę ochronną na jego powierzchni, która chroni go przed wilgocią i innymi stałymi mediami.
Dodatki biobójcze typu wewnętrznego i zewnętrznego chronią beton przed wnikaniem i wpływem mikroorganizmów, bakterii i grzybów zarówno wewnątrz produktu, jak i na zewnątrz.
Najbardziej skuteczna metoda ochrony kamienia cementowego przed wystąpieniem nieodwracalnych procesów niszczących, które powodują korozję betonu, eksperci rozważają zintegrowane zastosowanie ochrony pierwotnej i wtórnej. Tylko zintegrowane podejście pozwoli zaoszczędzić produkty i zapewnić im długą żywotność.
