Dekoracja ścian i podłogi w łazience, łazience, formowanie fartucha roboczego w kuchni jest głównie wykonana z płytek ceramicznych. Jednak z czasem szwy są ścierane, zatkane brudem, aw łazience przy stałym kontakcie z wodą mogą nawet zostać pokryte plamami pleśni. W rezultacie cały rodzaj wykończenia psuje się. Aby zabezpieczyć zaprawę przed zużyciem, należy w odpowiednim czasie zaimpregnować połączenia płytek specjalnym rozwiązaniem.
- Joint Putty Technology
- Mieszanki epoksydowe
- Związki polimerowe
- Kit cementowy
- Leczenie roztworem ochronnym
- Aplikacja hydrofobowa
- Aktualizacja wspólnej pieczęci
- Malowanie ołówkiem
- Aktualizacja
Joint Putty Technology
Wybierając wykończenie płytki ceramicznej, najczęściej omawiają cechy samej płytki: jej projekt, technologię układania i inne punkty. Realizacja szwów międzypłytkowych jest pamiętana znacznie rzadziej i zależy od jakości zaprawy, jak będzie wyglądać cała powierzchnia.
Spośród różnorodnych powiązanych materiałów wykończeniowych wyróżnia się następujące rodzaje zapraw.
Mieszanki epoksydowe
Odporny na działanie chemikaliów, wahania temperatury, pojawienie się pleśni i grzybów, łatwo usuwa z nich zanieczyszczenia. Ze względu na swoją odporność na agresywne czynniki zewnętrzne zaprawa taka jest szeroko stosowana w leczeniu pomieszczeń, w których wskaźnik wilgotności jest zwiększony (na przykład w łazience lub pod prysznicem).
Jednak tylko profesjonaliści w swojej dziedzinie mogą pracować ze związkami epoksydowymi, ponieważ konsystencja roztworu jest dość lepka i wymaga dużej dokładności.
do treści ↑Związki polimerowe
Mają znaczące zalety:
- konsystencja plastyczna;
- niski skurcz stawów;
- niezależność prędkości i jakości twardnienia od temperatury i wilgotności;
- mrozoodporność;
- łatwość czyszczenia powierzchni płytki z nadmiaru zaprawy;
- powierzchnia hydrofilowa.
Jeśli jednak porównasz tę kompozycję z żywicą epoksydową, będzie ona znacznie gorsza. Aby zwiększyć wytrzymałość roztworu, dodatkowo dodaje się ciekłe polimery.
do treści ↑Kit cementowy
Jest to najczęstszy typ. Jego popularność wynika z rozsądnej ceny i prostoty technologii aplikacji.
Aby wykonać zaprawę, wystarczy wypełnić suchą mieszankę wymaganą ilością wody zgodnie z instrukcjami wskazanymi na opakowaniu. Po wysuszeniu spoin można usunąć białą powłokę utworzoną na płytce za pomocą zwykłej gąbki zwilżonej wodą.
Takie szwy są zanieczyszczone i pod wpływem wilgoci mogą ciemnieć lub kruszyć się, dlatego aby zachować wygląd powłoki, należy je zaimpregnować specjalnym roztworem o działaniu hydrofobowym. Niektórzy mistrzowie dodają podkład, aby nadać kompozycji cementu właściwości hydrofobowe podczas mieszania roztworu.
Fugę nakłada się za pomocą gumowej szpatułki, wciskając roztwór w szczelinę między płytkami lub specjalną torbę, która zasadniczo jest podobna do torby cukierniczej.
do treści ↑Worek na kielnię najczęściej stosuje się podczas pracy ze związkami polimerowymi lub epoksydowymi.
Leczenie roztworem ochronnym
Aby utworzyć powłokę na złączach płytek, która jest odporna na wodę i środki czyszczące, występowanie ciemnienia, zanieczyszczenia i tworzenie się grzybów, konieczne jest dodatkowo impregnowanie połączeń specjalnymi związkami o właściwościach hydrofobowych. Impregnacja stawów ma następujące cechy:
- zapewnia powłokę hydrofobową (istotną podczas obróbki płytek w łazience);
- zapobiega zanieczyszczeniu powierzchni;
- ma działanie przeciwgrzybicze.
Do takiego przetwarzania najczęściej stosuje się:
- środki hydrofobowe, które ze względu na swoją płynną konsystencję z łatwością nakłada się na szwy cienką szczotką;
- lakier polimerowy, który może wnikać głęboko w zaprawę (do podstawy);
- szczeliwa na bazie silikonów lub akrylu, które są stosowane głównie w najbardziej wrażliwych miejscach: w rogach łazienki lub na połączeniach wanny (prysznic) i płytek.
Obecnie w sprzedaży są powłoki ochronne, które nie tworzą warstwy „szklanej” i nie wpływają na paroprzepuszczalność obrabianej powierzchni. Powszechnie stosowane są również kompozycje dwuskładnikowe, które po wysuszeniu mają wysoką wytrzymałość, trwałość i szczelność. Podczas spoinowania połączeń za pomocą takich rozwiązań znika potrzeba dodatkowej impregnacji.
do treści ↑Aplikacja hydrofobowa
Zaleca się impregnację nie wcześniej niż 7 dni po fugowaniu, aby powierzchnia była całkowicie sucha. W rzadkich przypadkach impregnacja może zmienić kolor zaprawy, dlatego aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek, lepiej jest przeprowadzić próbny zabieg w ukrytym obszarze.
Zalecana przez producenta obróbka termiczna jest podana na opakowaniu. Istnieją jednak ogólne wymagania: przetwarzanie musi odbywać się w temperaturze nie niższej niż + 5 ° C i nie wyższej niż + 30 ° C i wilgotności względnej nie mniejszej niż 80%. Dlatego podczas pracy z takimi rozwiązaniami w pomieszczeniach o wysokiej wilgotności (wanna, wanna, basen, prysznic) konieczne jest wyjaśnienie wskaźników za pomocą higrometru.
Ochronną impregnację wodoodpornymi przeprowadza się delikatnie cienkim pędzlem wzdłuż szwu. Jeśli roztwór dostanie się na płytkę, jej powierzchnia może stać się mętna. Aby uniknąć uszkodzenia wykończenia, zaleca się przyklejenie krawędzi płytek taśmą maskującą. Środki hydrofobowe mogą wnikać w zaprawę, dlatego należy nałożyć drugą warstwę, aby zapewnić wodoodporną powłokę.
do treści ↑Aktualizacja wspólnej pieczęci
Jeśli szwy zabrudzą się z czasem, istnieją dwa sposoby na odświeżenie wyłożonej powierzchni w łazience.
Malowanie ołówkiem
Konieczne jest umycie szwów środkami czyszczącymi, odczekanie, aż wyschną i pokrycie wodoodpornym. Specjalny ołówek do fugowania, wykonany w formie markera, jest sprzedawany w sklepach budowlanych. Narzędzie doskonale poradzi sobie z czyszczeniem połączeń płytek w łazience, ponieważ rozwiązanie zawarte w jego składzie jest w stanie zniszczyć pleśń i zapobiec tworzeniu się grzyba.
Wiele gospodyń domowych, czyszcząc połączenia płytek, stosuje nie tylko przemysłowe środki czyszczące, ale także stosuje stare metody ludowe:
- Aby wyeliminować grzyb lub pleśń, które pojawiły się na stawach w łazience, musisz przeprowadzić obróbkę powierzchni roztworem octu, amoniaku i zmiękczacza wody.
- Innym sposobem na zwalczanie spleśniałych plam jest alkohol. Musi być nałożony na stawy za pomocą małej szczotki (wystarczy stara szczoteczka do zębów), namocz przez chwilę i zetrzyj brud.
- Wodny roztwór leków przeciwgrzybiczych (nystatyna) pomoże również usunąć pleśń w łazience. Aby przygotować roztwór, wystarczy rozpuścić tabletkę w niewielkiej ilości wody.
- Aby wybielić lekkie stawy, możesz użyć zwykłego domowego wybielacza z chlorem.Po prostu wypełnij szwy roztworem i wyszczotkuj je.
- W przypadku silnego zanieczyszczenia stawy można posypać sodą oczyszczoną i zalać octem. Piana utworzona w wyniku reakcji chemicznej po prostu wypchnie brud i można go łatwo zmyć wodą.
do treści ↑Praca z produktami czyszczącymi (nawet tymi przygotowanymi samodzielnie) musi być przeprowadzana zgodnie z zasadami bezpieczeństwa: w gumowych rękawiczkach i, w razie potrzeby, w respiratorze.
Aktualizacja
Możesz zaktualizować zaprawę w ten sposób. Usuń starą powłokę za pomocą zwykłego noża budowlanego lub specjalnego „spoiwa”. Wybór narzędzia jest sprawą indywidualną, najważniejsze jest to, że narzędzie nie pozostawia zadrapań ani innych uszkodzeń na powierzchni płytki.
Jeśli stara warstwa jest silnie stwardniała i nie można jej usunąć zwykłym działaniem mechanicznym, zaprawę można potraktować specjalnymi środkami zmiękczającymi. Należy od razu zauważyć, że nie będzie możliwe samodzielne usunięcie szpachli epoksydowej - jest to kwestia dla profesjonalistów. Następnie:
- po oczyszczeniu szwów przetworzyć końce płytek i połączeń podkładem;
- wykonać świeżą zaprawę;
- gdy zaprawa jest sucha, możesz zacząć nakładać roztwór hydrofobowy.
Aby wyłożona powierzchnia służyła jak najdłużej i wyglądała jak nowa, zaleca się odnawianie zaprawy raz na 3-5 lat.
Wiele osób błędnie uważa, że jasna zaprawa jest bardziej zanieczyszczona niż powlekanie ciemnych odcieni. W rzeczywistości są one zanieczyszczone dokładnie w ten sam sposób, ale zanieczyszczenia wyróżniają się bardziej na jasnym tle. Możliwe jest zachowanie estetycznego wyglądu powłoki z płytek ceramicznych tylko poprzez przestrzeganie technologii jej układania i fugowania oraz właściwej pielęgnacji.
