Przegląd impregnacji betonu i aplikacji do majsterkowania

Beton jest wyjątkowo silnym materiałem. Może wytrzymać złą pogodę i duże przeciążenia. Jednak pomimo odporności na różne wpływy powłoka betonowa jest stopniowo usuwana, dzięki czemu na powierzchni pojawia się pył cementowy. Impregnacja betonu pozwala uniknąć ścierania - specjalnej kompozycji, która wnika w strukturę materiału i poprawia jego właściwości.

Treść

• Funkcje związków impregnujących
• Wymagania dotyczące hydroizolacji i zwiększenia wytrzymałości betonu
• Klasyfikacja impregnacji
• Związki akrylowe
• Związki poliuretanowe
• Związki epoksydowe
• Funkcjonalność impregnacji
• Związki utwardzające
• Środki hydrofobowe
• Związki odpylające
• Barwniki
• Popularne impregnaty
• Alternatywy
• Technologia impregnacji betonu

Funkcje związków impregnujących

Beton charakteryzuje się porowatością, a jego właściwości wytrzymałościowe są w dużej mierze determinowane procesem hydratacji cementu. Ze względu na cechy technologiczne produkcji w porach betonu znajduje się żelowy składnik cementu, wilgoci i powietrza. Elementy te niekorzystnie wpływają na właściwości konstrukcji wykonanych z betonu.

Ze względu na obecność mikroskopijnych porów beton ma dwie wady:

• niewielka hydrofobowość, ponieważ wilgoć przenika przez pory;
• niska gęstość materiału, co zmniejsza jego wytrzymałość.

Na nowoczesnym etapie technologicznym stała się możliwa zmiana porowatej struktury betonu na wodoodporną. Odbywa się to za pomocą impregnacji.

Korzystanie z impregnacji pozwala rozwiązać takie problemy:

• ochrona przed agresywnymi substancjami chemicznymi i środowiskiem;
• wzrost wytrzymałości materiału;
• zwiększona odporność na zużycie;
• brak pyłu na powierzchni z powodu kruszącego się materiału;
• wzmocnienie starszych wzorów;
• przedłużenie żywotności produktów betonowych;
• bardziej atrakcyjny wygląd powierzchni betonowych.

Kompozycje hydrofobowe stosuje się do obróbki betonu w takich obiektach:

• kompleksy wystawiennicze i lokale handlowe;
• Magazyny
• warsztaty serwisowe, myjnie samochodowe, parkingi;
• otwarte przestrzenie z betonowymi pokryciami;
• gospodarstwa hodowlane;
• przedsiębiorstwa przemysłowe;
• budynki administracyjne i mieszkalne.

Uwaga! W zależności od zastosowania skład impregnacji może się znacznie różnić.

Wymagania dotyczące hydroizolacji i zwiększenia wytrzymałości betonu

Konstrukcje betonowe muszą spełniać szereg wymagań:

1. Powierzchnia musi być sucha. Wilgoć w porach jest niedozwolona.
2. Podłoga powinna być oczyszczona z kurzu i brudu.
3. Najbardziej odpowiednia temperatura do namaczania wynosi od 20 do 25 stopni Celsjusza. Wilgotność nie powinna przekraczać 90%.
4. Temperatura betonu na powierzchni powinna wynosić powyżej + 10 stopni Celsjusza. Chociaż niektóre preparaty działają w niższych temperaturach.
5. Wałki i szczotki muszą wytrzymać przenoszenie rozpuszczalników.
6. Przed nałożeniem kompozycji hydrofobowej powierzchnię poddaje się obróbce drobnoziarnistym piaskiem kwarcowym. Poprawia to właściwości adhezyjne materiału.
7. Powierzchnia jest oczyszczona z wiórów i pęknięć.
8. Impregnacji nie należy nakładać na betonową podłogę, która nie jest jeszcze gotowa, nawet jeśli ludzie po niej chodzą. Po wykonaniu posadzki miną co najmniej 2-3 tygodnie, dopiero po tym, jak impregnacja będzie dozwolona.

Klasyfikacja impregnacji

Zgodnie z ich zawartością kompozycje impregnujące dzielą się na dwa typy:

• organiczny (polimer);
• nieorganiczny (krzemian).

Organiczne wodoodporne rozwiązania działają na beton w następujący sposób: składnik wiążący wypełnia pory, poprawiając zdolność materiału do wytrzymywania agresywnych wpływów i poprawiając właściwości hydrofobowe powłoki. Impregnacja rozwiązuje również problem pylenia powierzchni i poprawia jej właściwości wytrzymałościowe.

Nieorganiczne związki impregnujące działają inaczej. Nie mają na celu wypełnienia porów, ale wchodzą w interakcje z zewnętrznymi związkami molekularnymi, które następnie rozpuszczają się i stają się odporne na inne reakcje. Dzięki interakcji beton zyskuje większą wytrzymałość i wodoodporność.

Wybierając materiał impregnujący, zaleca się wziąć pod uwagę takie czynniki:

1. Związki nieorganiczne są stosowane do: usuwania pyłu przy niskich kosztach, przy znacznych nieregularnościach powierzchni, przy dużych obciążeniach podłogi.
2. Substancje organiczne są istotne w następujących przypadkach: stała interakcja z chemikaliami, utrzymanie atrakcyjnej powłoki, potrzeba usuwania pyłu z mozaik.

Do tej pory najczęstsze substancje organiczne. Wynika to z najlepszych właściwości funkcjonalnych związków organicznych.

Różne impregnaty różnią się sposobem ekspozycji na betonową podstawę:

1. Głęboko penetrujące związki impregnujące (krzemiany, silaksyny, silany) przyczyniają się do zalania betonu. Elementy uszczelniające penetrują mikroskopijne pory i wchodzą w interakcje z cząsteczkami wapiennymi, zwiększając krystalizację wapnia. W ten sposób płyny wzmacniają materiał od wewnątrz.
2. Ciekłe związki hydrofobowe tworzą cienki film ochronny. Przykładem jest impregnacja na bazie akrylanów. Działa również mieszanina epoksydowa i liczne rodzaje impregnatów poliuretanowych.

Związki akrylowe

Impregnaty na bazie akrylanów wyróżniają się przystępnymi cenami i akceptowalną jakością. Chronią materiał przed wilgocią i chlorkami, są odporne na promieniowanie ultrafioletowe, zachowują naturalny kolor betonu. Związki akrylowe umożliwiają usuwanie kurzu z powłoki. Jednak ten rodzaj impregnacji jest krótkotrwały - ich działanie trwa nie dłużej niż 24-36 miesięcy.

Związki poliuretanowe

Poliuretan jest bardziej skuteczny niż akrylany. Rozwiązania impregnujące na bazie poliuretanu odpylają powierzchnię, są odporne na chemikalia, odporne na wilgoć, zapewniają wytrzymałość. Rozwiązania poliuretanowe przetwarzają nie tylko beton, ale także jastrychy cementowe, ślepe obszary z kostki brukowej, przedmioty z kamienia i cegły. Poliuretan wnika głęboko w warstwę betonu (do 6 mm) i jest stosowany zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz.

Uwaga! Zastosowanie kompozycji poliuretanowych implikuje obecność warstwy hydroizolacyjnej pod betonowym podłożem, pokrywającej przenikanie wilgoci kapilarnej do struktury materiału.

Po obróbce roztworem poliuretanu beton zyskuje kilka nowych właściwości:

• siła wzrasta do poziomu M600;
• odporność na zużycie wzrasta o 7-10 razy;
• odporność na uderzenia jest podwojona;
• poprawia wodoodporność, odporność na chemikalia;
• pylenie jest wykluczone;
• pielęgnacja powłoki staje się łatwiejsza;
• wygląd powierzchni staje się bardziej atrakcyjny.

Impregnaty poliuretanowe są łatwe w użyciu i korzystne finansowo. Impregnowana powierzchnia zaczyna działać tego samego dnia, gdy chodzi o chodzenie. W przypadku transportu musisz odczekać trzy dni, aż beton uzyska maksymalną wydajność.

Związki epoksydowe

Impregnaty na bazie żywic epoksydowych są stosowane tylko w pomieszczeniach, ponieważ nie są odporne na działanie promieniowania ultrafioletowego i żółkną. Kompozycja jest mieszaniną dwóch składników, która obejmuje żywicę epoksydową i utwardzacz. Fenole lub trzeciorzędowe aminy działają jak te ostatnie. Proporcje między utwardzaczem a żywicą mogą się różnić w zależności od właściwości konsumenckich produktu. Kompozycje są dostępne zarówno w wersji kolorowej, jak i bezbarwnej.

Zalety impregnacji epoksydowej obejmują następujące cechy:

• wysoka wytrzymałość;
• odporność na materiały ścierne;
• odporność na wilgoć;
• niewielki skurcz;
• brak ostrego zapachu;
• atrakcyjny wygląd, ponieważ powierzchnia przypomina „mokry beton”.

Wadą związków epoksydowych jest mniejsza odporność na działanie chemikaliów i obciążeń mechanicznych w porównaniu z impregnacjami poliuretanowymi.

Funkcjonalność impregnacji

Pod względem funkcjonalności kompozycje impregnujące dzielą się na następujące typy:

• wzmocnienie;
• hydrofobowy;
• odpylanie;
• kolorowanki.

Związki utwardzające

Utwardzacze są wytwarzane na bazie elementów nieorganicznych - gruntowania krzemianów. Nie tworzą warstwy ochronnej na powierzchni, ponieważ wnikają głęboko w strukturę materiału. Związki utwardzające nie złuszczają się i zapewniają betonowi maksymalną odporność na zużycie oraz działanie bezpyłowe.

Do niedawna impregnacje do głębokiej penetracji wilgoci były wykonywane na bazie krzemianów potasu i sodu. Nowoczesne receptury oparte są na krzemianach litu. Takie impregnacje wykluczają możliwość wykwitów na powierzchni betonu. Materiał zyskuje zwiększoną odporność na uszkodzenia mechaniczne i wilgoć. Z powodu głębokiej impregnacji wytrzymałość warstwy powierzchniowej jest podwojona, a nawet potrojona.

Środki hydrofobowe

Wodoodporne impregnaty wypełniają mikropory materiału, zapobiegając przedostawaniu się wilgoci do powłoki. Ponadto kompozycje hydrofobowe zapewniają następujące korzyści:

• działanie przeciw pleśni ze względu na zawartość składników przeciwgrzybiczych;
• odporność na kwasy i sole, promieniowanie ultrafioletowe, nie tworzą wykwitów.

Impregnaty hydrofobowe są często stosowane w celu zapobiegania tworzeniu się pleśni w konstrukcjach hydraulicznych, na przykład w basenach. Impregnacja służy do ochrony konstrukcji działających na ulicy, ponieważ właściwości preparatu zwiększają mrozoodporność betonu.

Uwaga! Wodoodporne rozwiązania nie chronią fundamentu przed kontaktem z wodą gruntową. Ochrona fundamentu powinna być kompleksowa i obejmować hydroizolację konstrukcji.

Związki odpylające

Rozwiązania z tej grupy stosuje się do obróbki otwartych powierzchni narażonych na znaczne obciążenia mechaniczne. Impregnacja poprawia odporność na zużycie materiału, czyni go bardziej odpornym na chemikalia i ułatwia pielęgnację powłoki.

Barwniki

Nadawanie koloru betonowi odbywa się za pomocą zwykłego materiału lakierniczego lub specjalnej impregnacji kolorowej. Ponadto pomalowana powierzchnia zużywa się znacznie szybciej. Roztwory kolorów przenikają do materiału na głębokość trzech milimetrów, co pozwala uzyskać odporność na kolory.

Uwaga! Pomalowana powierzchnia pozostanie przez długi czas tylko w przypadku dodatkowej impregnacji betonu roztworem wodoodpornym.

Popularne impregnaty

Rynek oferuje ogromną różnorodność podkładów do betonu. Rozważ tylko najbardziej znany z nich:

1. Kompozycja wzmacniająca „Protector”. Jest wysoce odporny na chemikalia. To sprawia, że ​​powierzchnia jest mocniejsza. Ma działanie bezpyłowe. Poprawia właściwości adhezyjne powierzchni. „Protector” służy do wzmacniania konstrukcji do różnych celów, w tym pasów startowych, dróg, chodników itp. Impregnacja ujędrniająca jest oferowana w 20-litrowych pojemnikach.
2. XTREME TWARDY. Jest to podkład hydroizolacyjny na bazie nieorganicznej. Obejmuje pył krzemionkowy, wnikający w strukturę betonu i oddziaływujący z podłożem cementowym. Podczas reakcji pojawia się skrystalizowana masa i struktury blokujące mikropory.
3. „Retroplate”. Impregnacja utwardzająca zawierająca modyfikator. Ten element służy do utwardzania i usuwania pyłu z konstrukcji betonowej. Podkład nakłada się w temperaturach powyżej 5 stopni Celsjusza. Impregnacja jest niezgodna z niedojrzałym betonem.
4. „Proteksil”. Służy do impregnacji podłóg w obiektach przemysłowych. Komponenty Protexil chronią beton przed skutkami uszkodzeń mechanicznych i kontaktu z chemikaliami. Warstwa impregnująca wysycha w ciągu około 6 godzin w temperaturze powietrza 20 stopni.
5. „Monolith 20-M”. Jest to uniwersalny podkład. „Monolith 20M” powstaje na bazie wody. Jest przyjazny dla środowiska i ognioodporny. Działanie kompozycji impregnującej może zmniejszyć występowanie pęknięć, poprawić wodoodporność, zwiększyć odporność na zużycie, a także usunąć pył z betonu. Podkład penetruje 20-30 mm w materiał i zwiększa trwałość pomalowanych powierzchni. Zużycie „Monolith 20 M” - około 1 litr na każde 3-5 metrów kwadratowych. m betonowa podstawa.
6. „Aquastone”. Ma silne działanie odpylające i hydrofobowe. „Aquastone” do jastrychów cementowych wnika głęboko w strukturę betonu, wzmacniając materiał i poprawiając jego właściwości adhezyjne. Impregnacja jest możliwa w mokrych podłogach.
7. „Poleciał”. Podkład o właściwościach hydrofobowych do materiałów zawierających bazę cementową. „Wypalony” daje również odporność na chemikalia.
8. „Podłoga główna”. Odnosi się do związków epoksydowych. Służy do usuwania pyłu i wzmocnienia posadzek magnezowych i betonowych, a także jastrychów cementowych. Dzięki zastosowaniu „podłogi głównej” siła podstawy jest potrojona. Cechą podkładu jest zdolność do moczenia mokrej podłogi.
9. Formuła Ashford. Kompozycja zawiera polimer krzemianowy na bazie wody. Wzmacniacz „Ashford Formula” przeznaczony jest do obróbki podłóg poddawanych intensywnym obciążeniom mechanicznym (przedsiębiorstwa przemysłowe, drogi, terminale logistyczne itp.).
10. Litsil. Rosyjski rozwój - Litsil - ma zdolność usuwania kurzu, polerowania i wzmacniania betonu. Charakteryzuje się przystępnymi kosztami i przyjaznością dla środowiska.
11. „Ceresite”. Podkład „Ceresit” służy do utwardzania betonu, jastrychów cementowych, powierzchni wapiennych. Poprawia właściwości adhezyjne materiału, zwiększa gęstość powierzchni i jej odporność na wilgoć.

Alternatywy

Impregnacje mają wiele zalet, ale dużo kosztują. W razie potrzeby można użyć alternatywnych metod w celu poprawy jakości betonu. Najpopularniejszym materiałem jest szkło wodne. Ma działanie przeciwgrzybicze i tworzy powierzchnię odporną na wilgoć. Jednak w ogóle nie wzmacnia betonu.

Inną opcją podkładu jest zwykły lakier. Jego właściwości są podobne do szkła płynnego.

Technologia impregnacji betonu

Możesz wykonać całą pracę samemu. Aby to zrobić, potrzebujesz: kompozycji impregnującej, narzędzia do nakładania impregnacji (wałek lub pędzel), osobistego wyposażenia ochronnego, naczyń do roztworu.

Najpierw przygotuj bazę:

• usuń luźną część powierzchni betonu;
• przetworzyć podstawę za pomocą szlifierki (głębiej o około 1,5 mm).

Następnie przygotuj podkład. Wszystkie składniki dodaje się do dwuskładnikowej kompozycji i miesza się mikserem budowlanym. Podkład wykonany jest w małych częściach, ponieważ należy go użyć nie później niż 45-60 minut.

Gdy impregnacja jest gotowa, nakłada się ją na beton. W takim przypadku upewnij się, że nie ma kroplówek. Jeśli mówimy o składzie głębokiej penetracji, praca odbywa się warstwami - z przerwami do wyschnięcia. Powierzchnię uważa się za suchą, gdy przestaje się kleić. Najczęściej suszenie pierwszej warstwy zajmuje godzinę, a drugiej - 2 godziny. Ostateczne suszenie betonu następuje w ciągu 12-15 godzin.

Zużycie podkładu określa stan obrabianej powierzchni. W przypadku starego betonu potrzebna jest większa impregnacja. Większość podkładów jest zużywana po impregnacji gazobetonem ze względu na dużą liczbę porów. Średnio podczas wykonywania pracy na zewnątrz 100-200 g płynu na 1 kwadrat. m. Porowata powierzchnia wymaga do 500 g na 1 kwadrat. m. Innymi słowy, pokój o powierzchni 25 metrów kwadratowych. m może wymagać od 2,5 do 12 kg impregnacji.

Szczególną uwagę należy zwrócić na bezpieczeństwo. Należy stosować osobiste wyposażenie ochronne, w tym respirator, bawełniany szlafrok, gumowe rękawice i buty. Jeśli roztwór dostanie się na skórę, jest natychmiast myty pod bieżącą wodą z roztworem mydła i wycierany czystą szmatką. Kiedy podkład wchodzi w kontakt z błonami śluzowymi, są one myte wodą i natychmiast szukają pomocy medycznej.