Rodzaje i zasady stosowania szpachli epoksydowej

Szpachlówka i szpachlówka to dwie równoważne nazwy o tym samym składzie stosowane do kosmetycznej odbudowy powierzchni przed nałożeniem / nałożeniem powłoki wykończeniowej. Jest ich wiele odmian. Najczęściej stosowaną szpachlą epoksydową jest mieszanina wykonana na bazie żywicy epoksydowej, utwardzacza i wypełniacza. Przy niewielkiej ilości pracy możesz zrobić to sam.

Treść

• Odmiany
• Na drewnie
• Do metalu
• Do plastiku
• Do betonu
• Producenci
• Wykonywanie majsterkowania
• Funkcje aplikacji

Odmiany

Szpachlówki epoksydowe są podzielone na kilka rodzajów w zależności od charakteru wypełniacza. Mogą pracować na drewnie, metalu, plastiku lub betonie. Takie kompozycje są również poszukiwane wśród kierowców z autonaprawą.

Zastosowanie szpachli epoksydowej częściowo przywraca i wzmacnia strukturę bazy.

Na drewnie

Drewno to nastrojowy materiał. Kiedy temperatura spada, kurczy się znacznie, a gdy rośnie, rozszerza się, to samo dzieje się w cyklu suszenia / zwilżania. Kit epoksydowy do drewna może poradzić sobie z taką mobilnością materiałów. Różni się od innych preparatów brakiem skurczu po wysuszeniu. Jednocześnie zachowuje pewną elastyczność, co jest ważne podczas pracy z drewnem. Ponadto jest perfekcyjnie przetworzony i wypolerowany, można go pomalować na dowolny kolor.

Być może ma jedną wadę - ten kit nie może być pokryty plamą. Tak więc, jeśli planowane jest impregnowanie drewnianej podłogi o podobnym składzie, lepiej jest odmówić szpachlowania epoksydem.

Stosuje się szpachle epoksydowe do drewna:

• do uszczelniania pęknięć, dziur, zadrapań;
• do naprawy drewnianych podłóg przy pokrywaniu pęknięć, połączeń, a nawet nierówności;
• dzięki umiejętnej pracy możesz przetwarzać drzwi, drewniane okna i inne przedmioty z drewnianych mebli.

Do metalu

Do wyrównania powierzchni metalowych najlepszym rozwiązaniem są szpachle epoksydowe. Mają doskonałą przyczepność. Ponadto dobrze nadają się do szlifowania końcowego, co jest ważne przed końcowym wykończeniem (barwieniem).

Aby idealnie wyrównać blachę lub inny przedmiot wykonany z metalu, stosuje się kompozycje z wypełniaczem w postaci najmniejszych trocin z tego samego materiału, z którego wykonano powierzchnię szpachli. Najczęściej w sprzedaży można znaleźć kompozycje z proszkiem aluminium.

Sprawni kierowcy z powodzeniem przetwarzają nadwozie z takim kitem w miejscach uszkodzeń. Związek epoksydowy jest szczególnie korzystny dla długiej konserwacji samochodu - całkowicie chroni metal przed korozją i rdzą.

Specjalne marki szpachli epoksydowej do metalu stosowane są w warsztatach remontowych, w których wymagane są specjalne właściwości zastosowanej mieszanki.

Do plastiku

Zastosowanie żywicy epoksydowej na powierzchniach plastikowych jest możliwe dzięki doskonałej przyczepności, a także elastyczności.Ze względu na takie właściwości ten materiał naprawczy znalazł najaktywniejsze zastosowanie nie tylko w renowacji rur PCV, ale także w naprawie pojazdów samochodowych.

Tak więc, na przykład, związki epoksydowe do tworzyw sztucznych są z dużym powodzeniem wykorzystywane do prezentacji używanych samochodów. Żywica jest w stanie wypełnić wszystkie nierówności, wgniecenia i nierówności w nadwoziu samochodu. Jedynym niezbyt przyjemnym momentem jest wysoka toksyczność zastosowanego materiału naprawczego. Dlatego, aby chronić płuca podczas pracy, obowiązkowe stosowanie respiratorów i masek ochronnych.

Technologia stosowania szpachli epoksydowych praktycznie nie różni się od zwykłych stosowanych mieszanin. Przed bezpośrednim zastosowaniem należy przeprowadzić niewielką wizualną analizę uszkodzenia powierzchni (na przykład zderzaka). Następnie pracuj zgodnie ze znanym schematem:

• oczyścić plastikowe powierzchnie z brudu;
• części z piasku z tworzywa sztucznego;
• odtłuścić powierzchnie specjalnym rozpuszczalnikiem;
• kit na uszkodzonej powierzchni gumową szpachelką;
• Odrestaurowaną część przeszlifuj najpierw gruboziarnistym papierem ściernym, a następnie drobnoziarnistym papierem ściernym.

Po tych prostych operacjach uzyskana część jest gotowa do zakończenia malowania.

Do betonu

Podczas pracy z takimi powierzchniami najczęściej stosuje się impregnaty epoksydowe na betonie. Zwykle gruby piasek jest dodawany do takich kompozycji, oprócz cementu, w celu zwiększenia przyczepności podłoża do późniejszego wykończenia. Po takiej impregnacji powierzchnia betonu staje się szorstka i całkowicie gotowa do tynkowania.

Do wypełniania pęknięć w betonie, zwykle klej epoksydowy (żywica epoksydowa + utwardzacz). Jest przygotowany ściśle według instrukcji, a następnie wypełnić pęknięcie i wygładzić powierzchnię. Po zakończeniu polimeryzacji są one obrane papierem ściernym.

Podczas przywracania dużych dziur w celu zmniejszenia kosztu mieszanki do kleju epoksydowego dodaje się wypełniacz - cement lub drobny piasek.

Producenci

Różnorodność szpachli epoksydowych na rynku budowlanym staje się pewną trudnością przy wyborze właściwej marki. I bierze to pod uwagę fakt, że, jak się okazuje, całkiem możliwe jest użycie niedrogiego kleju epoksydowego do pracy.

Jednak prawie wszyscy znani producenci materiałów budowlanych i wykończeniowych produkują szpachlówki epoksydowe do różnego rodzaju powierzchni. Wśród nich są:

• Polimer gipsowy;
• Kości;
• VOLMA;
• Ceresit;
• Bergauf;
• Brozex;
• Knauf;
• Litokol;
• Pro
• Unis
• Weber Gifas i in.

Wykonywanie majsterkowania

Kit epoksydowy nie jest tak trudny do samodzielnego wykonania. Będzie to wymagało żywicy epoksydowej i utwardzacza, a także wypełniaczy, które mogą się różnić w zależności od potrzebnej powierzchni do szpachlowania:

1. Szpachlówka epoksydowa na drewno - małe trociny zmieszane z gipsem lub kredą.
2. Kit epoksydowy do opiłek metalowo-metalowych, lepiej jest dokładnie z metalu, z którego wykonana jest podstawa. Zwykle jest to proszek aluminiowy.
3. Kit epoksydowy do plastiku to kolorowy pigment, dzięki czemu kit nie wyróżnia się na tle ogólnym i drobno zmielonym włóknem szklanym.
4. Do betonu - cementu, włókna szklanego lub piasku.

Technologia pracy jest dość prosta, najważniejsze jest mieć pod ręką wszystkie niezbędne elementy i przestrzegać proporcji.

Ważne jest, aby nie przesadzić z utwardzaczem. Jego ilość zwykle nie przekracza 3% całkowitej objętości żywicy w temperaturach +12 - 25 ° C. Ponadto, jeśli na zewnątrz jest + 25 ° C, ilość utwardzacza można zmniejszyć do 1,5%, a jeśli + 12 ° C, to zwiększyć do 3% Jeżeli zakres temperatur roboczych, w których praca ma być wykonywana, waha się między +13 - + 24 ° C, do kompozycji należy dodać 2% utwardzacza.

Ilość wypełniacza dodawana jest do oka. Tutaj każdy mistrz ma swój własny przepis. Ważne jest, aby uzyskać mieszaninę pożądanej konsystencji, aby wygodnie było z nią pracować. Prawidłowo sformułowana szpachla epoksydowa utrzymuje elastyczność przez 1 godzinę, po czym rozpoczyna się proces polimeryzacji i nie można już dotykać powierzchni. Po całkowitym zestaleniu można przystąpić do szlifowania.

Wykonywanie szpachli epoksydowej własnymi rękami jest obarczone pewnym niebezpieczeństwem. Wynika to z obecności w składzie utwardzacza. Jeśli przypadkowo przesadzisz z jego ilością, gwałtowna reakcja rozpocznie się wraz z uwolnieniem dużej ilości ciepła. W tej chwili poparz się - kilka bzdur.

Funkcje aplikacji

Przed nałożeniem szpachli epoksydowej nie jest konieczne dokładne przygotowanie lub zagruntowanie powierzchni. Wystarczy usunąć z niego kurz i dobrze go odtłuścić.

Ponieważ mieszanina żywicy epoksydowej i utwardzacza, zachowując proporcje, zestala się dość powoli, możesz nie spiesz się i dobrze wymieszać mieszaninę, aż będzie gładka. Lepiej jest do tego użyć drewnianej szpatułki i zastosować roztwór za pomocą szpachelki.

Pamiętaj, że od momentu nałożenia kompozycji minie około godziny, zanim rozpocznie się polimeryzacja. Podczas nakładania szpachli jest dużo czasu na naprawienie drobnych wad. Następnie, po około sześciu godzinach, mieszanina ostatecznie zestala się. Po kolejnych 2-3 godzinach możesz rozpocząć pracę nad obróbką powierzchni i jej przygotowaniem do nałożenia warstwy farby.

Kit epoksydowy jest wygodny, ale dość drogi, jeśli kupisz gotową kompozycję, materiał do renowacji różnych rodzajów podłoży. Najbardziej optymalną opcją jest użycie jej do samodzielnej naprawy samochodu.