Budowa, naprawa, renowacja lub przebudowa często odbywają się przy użyciu płyt wiórowych. Są dość proste w obsłudze, niedrogie i nie wymagają skomplikowanego przygotowania. Chociaż pewne przygotowanie - szpachlowanie - jest nadal potrzebne, w przeciwnym razie nałożenie farby, lakieru lub kalkomanii na tapetę nie będzie możliwe do osiągnięcia pożądanej jakości.
- Przygotowanie powierzchni i wybór szpachli
- Akryl i lateks
- Klej i olej
- Żywica epoksydowa
- Szpachlowanie
- Do malowania
- Pod tapetą
Przygotowanie powierzchni i wybór szpachli
Każdy, kto napotkał prace remontowe lub budowlane, doskonale wie, jak starannie należy przygotować ściany, podłogi, sufity i stoki na oknach do malowania. W końcu pierwsza warstwa nałożonej kompozycji barwiącej pomoże ujawnić najmniejsze wady na pomalowanej powierzchni. Dotyczy to nie tylko płyt betonowych lub konstrukcji z cegły. Specjaliści dość często muszą odpowiedzieć na pytanie, czy można kitować płytę wiórową. Odpowiedź: szpachlowanie na powierzchni płyty wiórowej jest nie tylko możliwe, ale także konieczne.
Taka płyta charakteryzuje się szorstkością i ogromną liczbą drobnych wad, które są niewidoczne na pierwszy rzut oka. Ponadto bardzo dobrze wchłania wilgoć, co prowadzi do jej deformacji, pękania nałożonej powłoki i pogorszenia estetyki wnętrza. Zastosowanie odpowiednio dobranego kitu pomoże uniknąć takich zjawisk. Myśląc o tym, na co należy nakładać płytę wiórową, warto zwrócić uwagę na liczne nowoczesne kompozycje tworzone na bazie akrylu lub lateksu. Każdy z tych związków ma swoje własne charakterystyczne cechy i pozytywne cechy.
do treści ↑Wybór komplikuje fakt, że nie ma w sprzedaży preparatów przeznaczonych specjalnie do płyt wiórowych. Konsument będzie musiał wybierać spośród różnych kitów przeznaczonych do pracy z drewnem.
Akryl i lateks
Należy do liczby materiałów o niskim skurczu, charakteryzujących się doskonałą elastycznością. Są to drobno podzielone preparaty o wysokiej zawartości spoiwa. Po nałożeniu nie pękają, nie kruszą się i umożliwiają przystąpienie do pracy z powłoką wykończeniową.
Na takiej powierzchni można bezpiecznie przykleić tapetę, można ją pomalować, można przymocować do niej płytki styropianowe i inne materiały przeznaczone do dekoracji dekoracyjnej. Żywica akrylowa poprawia przyczepność do powierzchni płyty, a dzięki swojej wysokiej elastyczności umożliwia stworzenie teksturowanej powłoki. Po wyschnięciu warstwa staje się bardzo trwała i chroni płytkę przed wilgocią, deformacją.
Główną różnicą i cechą kitów lateksowych jest to, że dzięki zwiększonej elastyczności możliwe jest nakładanie cieńszych warstw kompozycji na powierzchnię podstawową. Kompozycje kolorów są wykonane w odcieniach drewna i nie wymagają wykończenia skórowania.
do treści ↑Klej i olej
Są stosowane w przypadkach, w których konieczne jest wyeliminowanie dość dużych wad na powierzchni w postaci wnęk lub nawet małych otworów. Takie środki można wykorzystać do jakościowego uszczelnienia szwów między płytami, łatwiej jest przykleić na nich tapetę.
Żywica epoksydowa
Kit na bazie żywicy epoksydowej i utwardzacza jest jedną z dwuskładnikowych kompozycji. To pozwala jej dość szybko twardnieć, tworząc wysokiej jakości i niezawodną warstwę ochronną. Ważne jest, aby przed użyciem użyć utwardzacza zgodnie z załączoną instrukcją. Taki kit jest bardziej związany z materiałami budowlanymi. W jego składzie znajdują się dodatkowe substancje w postaci włókna szklanego, a nawet kruszonych wiórów metalowych. Kompozycja może łatwo naprawić wady i defekty istniejące na powierzchni płytki.
Szpachlowanie
Przed rozpoczęciem malowania powierzchnia płyty jest starannie traktowana papierem ściernym. Po zakończeniu montażu ramy i pracy nad jej podszewką należy przeszlifować drobnym papierem ściernym. Celem przeprowadzanych manipulacji jest uzyskanie absolutnie gładkiej powierzchni bez najmniejszych wad. Aby następnie nałożona warstwa szpachlowa leżała płasko i mocno trzymała, ściana musi zostać wstępnie zaimpregnowana mieszaniną podkładów.
Podkład nakłada się dwukrotnie, warstwami. Wtórne przetwarzanie odbywa się po całkowitym wyschnięciu pierwszej warstwy gleby. Teraz możesz pomyśleć w porządku, jak szpachlować płytę wiórową:
- Przede wszystkim warto zadbać o wysokiej jakości uszczelnienie połączeń płytek. Podczas stosowania wybranej kompozycji aplikacja odbywa się w taki sposób, aby ułożyć ją możliwie głęboko w szwie. Ruch szpachelką odbywa się w taki sposób, że na krawędziach wypełniacza płyty wiórowej nie ma resztek. Taki ruch nazywa się kitem „na szwie”.
- Następnie wszystkie połączenia między szwami są klejone taśmą z włókna szklanego, można użyć bandaża konstrukcyjnego „Serpyanka”.
- Po całkowitym wyschnięciu możesz zacząć nakładać pierwszą warstwę szpachli. Do pracy będziesz potrzebować stalowej szpatułki, której rozmiar zależy od umiejętności tego, który będzie szpachlą. Minimalny rozmiar to długość płótna to 35 cm, a szerokość to 10 cm. Możesz nałożyć mieszankę na płótno za pomocą drugiej szpatułki, której płótno ma 10x10 cm. Przede wszystkim musisz naprawić wszystkie wgniecenia i pęknięcia na powierzchni płyty wiórowej, a następnie możesz zacząć szpachlować.
Do malowania
Jeśli ściana jest przygotowywana do malowania, potrzebne będzie kilka warstw szpachli, grubość każdej nie powinna przekraczać 3 mm. Każda kolejna warstwa jest nakładana dopiero po całkowitym wyschnięciu poprzedniej. Maksymalna liczba warstw wynosi trzy.
Po całkowitym wyschnięciu wszystkich warstw można rozpocząć szlifowanie drobnym papierem ściernym lub specjalną siatką. Lepiej jest zamocować go na specjalnym stojaku lub drążku o idealnie równych krawędziach. Zapobiegnie to powstawaniu ubytków lub zarysowań podczas skórowania. Po zakończeniu pracy cała powierzchnia szpachli jest gruntownie zagruntowana, usuwając kurz. Po dokładnym wyschnięciu płyty wiórowej możesz rozpocząć malowanie.
Zalecamy uzyskanie informacji o tym, który lepiej wybrać. farba do płyt wiórowych.
do treści ↑Pod tapetą
Pod tapetą ściana płyty wiórowej jest pokryta jedną lub dwiema warstwami szpachli. Ważne jest wykonywanie ruchów, aby nie było różnic w jednej płaszczyźnie. Zwróć szczególną uwagę na szpachlowanie narożników - zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.
Najlepiej jest użyć specjalnego narożnika łopatki, ale jeśli nie jest dostępny, musisz najpierw szpachlować na jednej ścianie i dopiero po całkowitym wyschnięciu mieszanki, zrób to samo na sąsiedniej ścianie. Ręka powinna przesunąć się z rogu na środek ściany. Ważne jest stałe monitorowanie. Kąt 90 ° pozostaje niezmieniony.
Po wyschnięciu rozpocznij pracę z papierem ściernym. Przed naklejeniem tapety na ścianę nie powinno być wgłębień, blizn ani okruchów kitu. Talerz na szpachlę można pokryć podkładem lub zamiast tego można użyć kleju do tapet.
Układanie szpachli na płycie wiórowej nie różni się niczym od wypełnienia innej powierzchni. Ważne jest, aby wybrać odpowiednią kompozycję do stolarki i stosować ją zgodnie z instrukcją.
