Wybór narzędzi i przegląd tynków iniekcyjnych

Aby stworzyć warstwę wykończeniową, mistrzowie często używają drobno rozproszonych tynków, na których dekor można przykleić nawet bez szpachlowania. Aby zapewnić wysoką jakość wykończenia, należy go poddać specjalnej obróbce w celu uzyskania gładkości lub tekstury. Fugowanie tynków jest odpowiednim sposobem na wyeliminowanie drobnych nieprawidłowości. Jest wytwarzany różnymi metodami - na mokrym lub suchym tynku.

Treść

• Narzędzia do spoinowania
• Szlifowanie osełki
• Szlifierka do mielenia
• Jaki papier ścierny jest potrzebny do spoinowania
• Tarki do mielenia
• Standardowe opcje zaprawy
• Metoda fugowania na sucho
• Metoda spoinowania „niekontrolowanego”
• Fuga mokra
• Połysk
• Sposoby spoinowania dekoracyjnego
• Metoda pierwsza
• Druga metoda
• Fugowanie zmechanizowane

Fugowanie ścian jest ostatnim etapem prac wykończeniowych niezbędnych do wyeliminowania najmniejszych błędów w celu wygładzenia i wygładzenia powierzchni. Fugowanie polega na szlifowaniu zaprawy bezpośrednio na ścianie za pomocą specjalnych narzędzi.

Przed fugowaniem na podłoże nakłada się powłokę - warstwę pokrywającą zaprawę sztukatorską, która jest ostatnia. Jest to obowiązkowe, ponieważ gleba (warstwa podstawowa) jest trudna do obróbki ze względu na jej wysoką gęstość i wytrzymałość. Ze względu na cieńszą konsystencję podszewka jest łatwiejsza w obróbce i można ją wytrzeć do maksymalnej możliwej gładkości. Przeciwnie, podczas nakładania tynku dekoracyjnego zacieranie nie zapewnia idealnej równości, ale niezbędną ulgę, dlatego wykonuje się go innymi metodami.

Narzędzia do spoinowania

Głównym i najpopularniejszym narzędziem do spoinowania jest tarka - prostokątne płótno z uchwytem. Ale nie trzeba pracować ręcznie, a istnieją urządzenia do mechanizacji pracy mistrza. Poniżej szczegółowo omówione są wszystkie narzędzia, które pozwalają na spoinowanie.

Szlifowanie osełki

Jeśli powierzchnia ściany jest niewielka, możesz użyć zwykłego drewnianego klocka. Najważniejsze jest to, że ma wygodne klipsy, na których można umieścić kawałek papieru ściernego lub siatki ściernej. Ta ostatnia opcja jest bardziej skuteczna, ponieważ siatka zużywa się z mniejszą prędkością niż papier ścierny, nie jest zapychana kurzem. Siatka jest przycinana do rozmiaru paska, więc przed zakupem należy zmierzyć jej wymiary. Jeśli szlifowanie jest słabe podczas pracy, czas wymienić zainstalowaną siatkę.

Pasek można zbudować własnymi rękami, nawet z plastikowego profilu, i będzie idealny do obróbki narożników, nisz. Odpowiedni kawałek wycina się z profilu o szerokości 6–7 cm, papier ścierny przykleja się z tyłu dwustronnej taśmy, narożniki są cięte, aby nadać produktowi kształt ołówka. Podczas szlifowania narożnik można wyciąć.

Szlifierka do mielenia

Aby zminimalizować wysiłki mistrza na dużych obszarach, warto używać szlifierek. Elektronarzędzie jest niezawodne i wydajne, znacznie poprawia wydajność pracy. W sprzedaży są samochody następujących typów:

1. Taśma Służy do obróbki grubej warstwy materiału. Nie nadają się do idealnego wyrównania, ich praca jest dość trudna.
2. Płaskie wibracje. Są uważane za uniwersalne, mają powierzchnię w kształcie podeszwy ze stałym materiałem ściernym.Do obróbki trudno dostępnych miejsc idealne są maszyny z trójkątną podeszwą.
3. Ekscentryczny orbitalny. Dysk w takich maszynach obraca się z dużą prędkością, którą można regulować. Dokładne mielenie najlepiej wykonywać przy niskich prędkościach.

Większość maszyn nie pozwala na szlifowanie narożników i musi doprowadzić je ręcznie do pożądanego stanu. Istnieją jednak chowane podeszwy, które nadają się do prawie każdego obszaru. Jeśli ściany mają złożoną powierzchnię z wygięciami, półkami, warto wybrać potężną jednostkę ekscentryczną. Ogólnie rzecz biorąc, im wyższa moc urządzenia, tym dłużej może ono działać bez zakłóceń.

Niektóre samochody są wyposażone w odpylacze z filtrem. Wiele nowoczesnych narzędzi w ogóle nie wytwarza pyłu, jest kompaktowych i łatwych w użyciu.

Jaki papier ścierny jest potrzebny do spoinowania

Papier ścierny zamiast siatki jest zwykle wybierany w celu oszczędzania, chociaż należy go bardzo często zmieniać, a zużycie może być dość duże.

Wybierz papier zgodnie z tymi zaleceniami:

1. Materiał podstawowy Papier ścierny na bazie tkaniny jest bardziej trwały niż na papierze, a ponadto nie boi się wilgoci. Kosztuje więcej, ale trwa dłużej.
2. Ziarnistość. Do fugowania tynku do tapet wybierz materiał o numerach 80-100, do malowania - 180. Im większa liczba, tym drobniejsze ziarno papieru ściernego, ale mówimy tylko o produktach importowanych. Firmy krajowe produkują materiał o ziarnie nr 0–80, przy czym najmniejszy papier ścierny ma wartość „zerową”.
3. Rozmiar Wybierz rozmiar arkusza papieru ściernego, biorąc pod uwagę wymiary paska lub tarki. Lepiej jest kupować materiał w rolce lub w postaci dużych arkuszy, aby samodzielnie wyciąć niezbędne elementy. W przypadku prętów prostokątnych papier ścierny jest również stosowany w już wyciętej formie. Musisz je kupić, znając z góry rozmiar pręta i dodając 0,5 mm z każdej strony dla zacisków.

Tarki do mielenia

Gotowe tarki budowlane są bardzo wygodnym narzędziem, za pomocą którego można wykonać wszystkie zacieraczki.

Tarki są następujące:

1. Drewniane Nadaje się do tynku cementowego lub gipsowego. Może być wykonany własnymi rękami. Dobrze wygładzają małe nierówności. Wady - szybkie zwilżanie z powodu porowatości materiału, ścieranie dolnej części, deformacja w czasie.
2. Plastikowe Służą do rozprowadzania tynku na małych obszarach, w tym do uzyskania pewnej ulgi. Wadą jest potrzeba umiejętności, złożoność pracy dla początkujących.
3. Poliuretan Bardzo trwały, lekki, nie przeciąża ręki. Praktycznie nie podlega zużyciu i ścieraniu, nadaje się do wszelkich mieszanek tynków.
4. Pianka Są niedrogie, bardzo lekkie, ale są używane tylko do ostatecznego wygładzenia najlepszych roztworów frakcji. Nie mogą pochwalić się trwałością, szybko zawodzą.
5. Gąbczasty Są to gąbki o powierzchni gumowej lub lateksowej. Ze względu na obróbkę ściany materiałami o różnych gęstościach powstaje pożądany relief lub powłoka jest błyszcząca.
6. Metal. Pozwalają zagęścić warstwę tynku, tworząc idealnie równomierną powłokę do malowania.

Fuga do fugowania musi być nowa. Jeśli narzędzie jest stare, jest dokładnie oczyszczone z brudu, w przeciwnym razie na ścianie pojawią się zadrapania i otarcia.

Standardowe opcje zaprawy

Przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac zacierających należy podjąć środki, aby drobny pył nie przedostał się do reszty mieszkania i nie zepsuł mebli. Aby to zrobić, obejmują wszystkie meble, obrazy, sprzęt polietylenem, zabezpieczając pokrywę taśmą. Pożądane jest również pokrycie okien folią, mocując ją ze wszystkich stron za pomocą taśmy. Na drzwiach wisi mokra szmata i stara pościel. Fugę należy wykonywać wyłącznie za pomocą okularów, respiratora i odzieży roboczej.

Metoda fugowania na sucho

Aby wykluczyć pozostawienie niewielkich nierówności na ścianie, obok niej umieszczona jest lampa lub inne źródło światła, które natychmiast uwypukla nawet małe guzki i dołu.

Następnie weź tarkę lub pasek i postępuj w ten sposób:

1. Przygotuj pojemnik z zimną wodą.Narzędzie zwilża się wodą i nakłada na ścianę. Pomimo nazwy tej techniki woda jest potrzebna do częściowego ograniczenia tworzenia się pyłu.
2. Szlifowanie rozpoczyna się od góry do dołu, ale nie dociska mocno, dzięki czemu na powłoce nie ma rys. Obrabiają całą ścianę, z wyjątkiem narożników, okrężnymi ruchami, ściśle przestrzegając równomierności nacisku na całym obszarze. Przez długi czas w jednym obszarze nie są one opóźnione - może to spowodować usunięcie warstwy tynku.
3. Po początkowej zaprawie przesuwają się wzdłuż ściany ręką, sprawdzając jej gładkość. Jeśli nie ma szorstkości, możesz przejść do następnego kroku. W przeciwnym razie wybrzuszenia ponownie poruszają się okrężnymi ruchami, naciskając nieco mocniej, a na dołach - słabsze.
4. W miejscach połączeń ścian tarka jest umieszczana równolegle do narożników, fugowanie odbywa się nie w kolistych, ale w pionowych ruchach. Pod rurami lub w innych trudno dostępnych miejscach zaprawę wykonuje się papierem ściernym, kilkakrotnie złożonym, trzymając ją dłonią.

Jeśli podczas pracy roztwór zgromadził się na podeszwie narzędzia, jest on regularnie zmywany. Do malowania ścian ważna jest idealna gładkość, więc obecność nawet małych zadrapań nie jest dozwolona, ​​należy je wcierać, aż znikną całkowicie.

Metoda spoinowania „niekontrolowanego”

Aby szybciej poradzić sobie z fugowaniem tynku do późniejszego malowania, lepiej jest zastosować metodę „niekontrolowanej”. Z jego pomocą łatwiej jest pozbyć się najmniejszych wad, które natychmiast przyciągną wzrok pod farbą. Po zakończeniu wstępnego zacierania weź tarkę z zaokrąglonymi krawędziami i przesuń ją tylko w kierunku pionowym.

Powłoka jest wizualnie rozbita na kwadraty, ustaw tarkę na najwyższy punkt każdej działki i wykonuj ruchy w dół i w górę. W ten sposób cała ściana jest obrabiana i bez zwilżania tarki.

Fuga mokra

Ta metoda fugowania odbywa się bezpośrednio podczas pracy z gipsem. Powierzchnia pozostaje czystsza, pył praktycznie nie jest emitowany. Praca odbywa się w następujący sposób:

• na tarce zbiera się trochę płynnego roztworu;
• nałożony na ścianę pod kątem, równomiernie rozprowadź kompozycję;
• oczyścić narzędzie z nadmiaru roztworu;
• podeszwa tarki jest umieszczona na ścianie, wykonując ruchy wzdłuż łuku, wykonując fugowanie tynku.

Jeśli na obszarach, które nie zostały jeszcze zalane, obserwuje się suszenie, są one regularnie nawilżane przez irygację wodą z butelki z rozpylaczem.

Połysk

Po nabłyszczeniu ściany można poddać dowolnemu wykończeniu, nawet pokrywając je błyszczącymi farbami. Okazują się idealnie gładkie i promienne, bez szlifierki i innych drogich narzędzi. Niestety technika ta nie jest odpowiednia do tynków cementowych: jest dobra tylko w przypadku gładkich, plastikowych kompozycji gipsowych.

Procedura będzie następująca:

• przygotować tarkę do gąbek, pistolet natryskowy i szeroką metalową szpachelkę;
• oczekiwanie na ustawienie tynku nałożonego i wyrównanego zgodnie z regułą (co najmniej 20 minut);
• ścianę spryskuje się wodą z butelki z rozpylaczem lub gąbkę zwilża się, a powierzchnię przeciera;
• za pomocą szpatułki wygładź powłokę „na szwie”, paski od góry do dołu, jakby usuwając nadmiar wilgoci (wyleje się na podłogę w pobliżu ściany);
• jeśli wymagana jest jeszcze gładsza powierzchnia, powtórz połysk w ciągu jednego dnia.

Sposoby spoinowania dekoracyjnego

Tynki dekoracyjne można również spoinować, ale na inne sposoby. Gładkie narzędzia są używane do uzyskania miękkiego reliefu, a teksturowane tarki są kupowane w celu uzyskania bardziej wyrazistego obrazu.

Metoda pierwsza

Rozwiedziony tynk dekoracyjny nakłada się na podstawę. Nie wygładzają go, ale po prostu rozcierają go równomiernie, aby nie było „nagich” obszarów. Po pewnym czasie, gdy tynk zestala się, a szpatułka przestaje się do niego przyczepiać, zaczynają zaczynać.Tarka jest zwilżana wodą, przesuwana w tym samym kierunku z delikatnym naciskiem, uzyskując pożądaną ulgę i usuwając wystające sekcje. W ten sposób obrabiana jest cała powierzchnia.

Druga metoda

Wybrany tynk nakłada się warstwą 3 mm, wyrównując szpachelką lub linijką, aby powłoka stała się możliwie gładka. Poczekaj, aż kompozycja wyschnie, a następnie zacznij spoinować ruchy wielokierunkowe. Okresowo tarkę zwilża się wodą, a nadmiar kompozycji zmywa się. W razie potrzeby użyj narzędzia teksturowanego.

Fugowanie zmechanizowane

Gdy czas mistrza jest ograniczony lub wymagane jest przetwarzanie dużych powierzchni, warto wybrać zmechanizowaną metodę spoinowania. Specjalny dysk jest zainstalowany na szlifierce, jest on włączony do sieci. Gdy dysk osiągnie pożądaną prędkość, jest dociskany do ściany i poruszany kolistym ruchem z delikatnym naciskiem. Okresowo spryskaj ścianę wodą, aby usunąć kurz. Po przetworzeniu zetrzyj brud miękką szczotką.

Fugowanie tynków może wydawać się trudne, jeśli nie ma doświadczenia w takiej pracy. Niemniej jednak można to zrobić niezależnie, wybierając odpowiednią opcję, po przygotowaniu wszystkich narzędzi i materiałów, biorąc pod uwagę ścisłe przestrzeganie technologii.