Szczegółowe instrukcje dotyczące samoprzylepnego tynku weneckiego

Wybór materiału do dekoracji wnętrz nie jest łatwym zadaniem. Wszyscy chcą, aby harmonijnie wyglądał we wnętrzu, był piękny, trwały i praktyczny.

Treść

• Opis i historia wyglądu tynku
• Rodzaje materiałów
• Kolory i wzornictwo
• Zakres zastosowania
• Zalety i wady
• Technologia aplikacji
• Niezbędne narzędzia
• Prace przygotowawcze
• Mieszanie i barwienie
• Zasady nakładania warstw
• Warstwa podstawowa
• Druga i kolejne warstwy
• Wykończenie warstwy
• Prasowanie
• Woskowanie
• Metody i technologie
• Carrara
• Craquelure
• Wosk Marsylski
• Żyły
• Imitacja marmuru
• Aktualizacja sztukaterii
• Przemalowanie materiału na inny kolor

Stiuk wenecki to interesująca opcja dla domu i mieszkania. Wygląda luksusowo, przypomina kamień naturalny, jest nakładany na każdą powierzchnię i przy odpowiedniej pielęgnacji służy przez wiele lat.

Opis i historia wyglądu tynku

Pod tynkiem weneckim rozumiemy rodzaj dekoracyjnego materiału wykończeniowego, który po wyschnięciu daje piękną bezszwową marmurową powłokę. Tynk zawiera wypełniacze o frakcji o różnych rozmiarach, może być nakładany cienkimi lub grubymi warstwami, ukrywając wady podstawy.

Stiuk wenecki lub ciekły marmur został wynaleziony w starożytnym Rzymie. Mistrzowie zauważyli: jeśli zmieszasz marmurowy pył i wapno, a następnie rozcieńczysz masę, po nałożeniu na ściany będzie migotać ładnie i wyglądać jak drogi kamień. W trakcie eksperymentów zaczęto wprowadzać barwniki i glinę do składu tynku, w wyniku czego powłoka zmieniła kolor i nabrała oryginalnych plam. Ściany pokryte były materiałem, wykonano malowidła ścienne i rysunki.

Jeszcze bardziej popularny tynk dekoracyjny otrzymany w okresie renesansu. W Wenecji używano go zamiast kamiennych płyt, dekorując kościoły, pałace, domy zamożnych ludzi. Nawet mistrzowie tacy jak Rafael i Michał Anioł używali tego materiału w swojej pracy. Wykończenie prawie nie bało się wilgoci, nie reagowało na zmiany temperatury, a także było niezwykle atrakcyjne.

Tynk jest szeroko stosowany, ale teraz naturalny marmur jest często zastępowany przez granit, inne rodzaje kamienia, a do kompozycji wprowadza się nowoczesne barwniki i nieszkodliwe polimery.

Rodzaje materiałów

Pod względem cech i tekstury wszystkie istniejące odmiany gipsu są podzielone na następujące typy:

1. Gładka Dzięki wprowadzeniu dużej ilości wapna powierzchnia jest lekka i dość gładka. Stosowanie materiału wymaga umiejętności zawodowych.
2. Tłoczone Ze względu na obecność średnich i dużych cząstek kamienia powłoka zyskuje doły, rowki, które tworzą relief.
3. Artystyczne. Służy do malowania na ścianach, pozwala tworzyć prawdziwe arcydzieła sztuki.

W zależności od składu można sklasyfikować tynk wenecki w następujący sposób:

1. Klasyczna Składa się z drobnych kawałków marmuru, akrylu lub innego ściągającego składnika, wapna, utwardzaczy.Jest nakładany w kilku warstwach w tradycyjny sposób.
2. Marmur Skład jest podobny do poprzedniego, ale miękisz kamienny ma nieco większy rozmiar i koncentrację, dzięki czemu wykończona powłoka będzie przypominać kamień.
3. Teksturowane. Tynk taki stosuje się w połączeniu ze specjalnymi technikami mieszania, które umożliwiają uzyskanie powierzchni „tkaniny”, „zamszu”, „skóry” i „drewna”.
4. Masa perłowa. Materiał ten zawiera specjalne cząsteczki odblaskowe, więc po wyschnięciu zapewnia unikalne efekty optyczne.

Kolejna klasyfikacja tynków weneckich implikuje podział na dwie grupy:

1. Polimer Najczęściej zawiera żywice akrylowe, które nadają mu wytrzymałość, poprawiają przyczepność do podłoża, zwiększają odporność na ekstremalne temperatury. Ten rodzaj tynku idealnie nadaje się do pracy na metalu, MDF, betonie, płytach gipsowo-kartonowych. Zamiast akrylu silikon można wprowadzić do kompozycji tynku weneckiego, a następnie będzie miał zwiększoną odporność na wilgoć i elastyczność.
2. Mineralne Obejmuje wióry cementowe, wapienne, krzemionkowe. Ma doskonały wskaźnik przepuszczalności pary, nie ma wpływu na pleśń, grzyby, nadaje się do pracy na zewnątrz, ponieważ nie boi się mrozu. Nie jest pokryty pęknięciami, odpycha zanieczyszczenia.

Kolory i wzornictwo

Profesjonalni lakiernicy znają różne techniki nakładania tynku weneckiego, dzięki czemu można uzyskać wiele różnych tekstur. Klasyczna (gładka) tekstura jest mniej popularna niż tłoczona. Projektowanie ścian z tynkiem dekoracyjnym może wyglądać następująco:

1. Carrara Zawiera do 12 różnych warstw tynku, z których każda różni się o pół tonu od poprzedniej. Może bawić się na słońcu w wielu odcieniach.
2. Craquelure. Tworzy efekt starożytności, ponieważ powierzchnia jest pokryta siecią pęknięć.
3. Veneto. Imituje marmur, może mieć gładką lub umiarkowanie wytłoczoną teksturę.
4. Marbello Po wyschnięciu powłoka staje się matowa, aksamitna z małymi błyszczącymi żyłkami. Sztukateria zmienia odcień i głębokość w zależności od oświetlenia.
5. Travertino. Nakłada się go na powierzchnię w 10-12 warstwach, stosując specjalną technikę, aby stworzyć efekt naturalnego trawertynu skalnego. Idealny do stylu barokowego, vintage.
6. Encausto. Gotowa powierzchnia będzie matowa, przypominająca granit. Zwiększa podobny efekt poprzez nałożenie specjalnego wosku na plaster.
7. Mokry jedwab. Nadaje ścianom podobieństwo do drogiej, wyrafinowanej tkaniny. Kompozycje zawierające duże włókna jedwabiu wyglądają najpiękniej.
8. Imperial Złoty pigment wprowadza się do takiego gipsu, który wylewa się w kontakcie ze światłem słonecznym. Materiał dobrze komponuje się ze stylami vintage i art deco.
9. Palmier. Kamienną powierzchnię uzyskuje się tak, jakby przenikała ją sieć świetlistych żył. Najczęściej materiał obejmuje okruchy malachitu, onyksu, marmuru.

Tynk wenecki sprzedawany jest w różnych odcieniach. Można znaleźć odcienie biały, beżowy, niebieski i zielonkawy, niebieski i brązowy. Aby stworzyć jasne akcenty, użyj jasnozielonego, czarnego, fioletowego i innych kolorów tynku.

Zakres zastosowania

Bez specjalnej powłoki ochronnej tynk wenecki można nakładać tylko wewnątrz budynków i na zewnątrz w miejscach o dużej wilgotności. Jeśli pokryjesz materiał specjalną kompozycją, jest idealny do kuchni, a nawet do łazienki. W dużych pokojach lepiej jest użyć reliefu, teksturowanych rodzajów tynku, aw małych pokojach preferuj gładkie opcje. Zbyt jasne odcienie źle wyglądają w małych pokojach - pastelowe, jasne odcienie są bardziej odpowiednie tutaj.

Tynk wenecki nadaje się nie tylko do pomieszczeń mieszkalnych, ale także do biur, centrów handlowych, sal koncertowych. Może obejmować ściany, sufity, oddzielne obszary, nisze, kolumny i inne elementy wnętrza.Materiał dobrze komponuje się z cegłą, kamieniem, drewnem, gęstą tapetą.

Zalety i wady

Sztukateria ma ogromną liczbę pozytywnych cech. Najważniejsze z nich to:

1. Unikalny wygląd. Tekstura imitująca kamień zawsze będzie wyglądać stylowo i luksusowo, a powierzchnia będzie bezszwowa. Jeśli zakończysz woskiem, materiał w ogóle będzie świecił, świecił na słońcu. Stiuk wenecki został zaimplementowany w bogatej kolorystyce, dzięki czemu można go stosować w różnych stylach wnętrz, tworząc rysunki i ciekawe kompozycje.
2. Odporność na niekorzystne czynniki. Tynk jest używany od 25 lat lub dłużej, a wszystko dlatego, że nie boi się wilgoci, zmian temperatury (od –25 do +50 stopni), obciążeń mechanicznych. Nie drapie, nie pęka, wytrzymuje kontakt z chemikaliami.
3. Przyjazność dla środowiska. Tynk nie zawiera szkodliwych składników, nie ma zapachu, nie emituje toksyn nawet po podgrzaniu. Jest całkowicie bezpieczny dla ludzi. Materiał nie narusza mikroklimatu w domu, ponieważ jest paroprzepuszczalny. Pleśń i grzyby na ścianach również nie zaczną się z powodu obojętności biologicznej powłoki.
4. Łatwy w pielęgnacji. Jeśli tynk zostanie nałożony na ściany, łatwo będzie utrzymać czystość w domu. Powłokę można myć wodą i łagodnymi detergentami. Nie zostanie zepsute przez tarcie o średniej sile.

Niektóre rodzaje tynków weneckich nadają się do stosowania w łaźniach, saunach: mają zwiększoną odporność na ciepło i kontakt z wodą. Kolor materiału jest zachowany przez wiele lat, jest dość odporny na promieniowanie ultrafioletowe.

Dostępne są również wady tynku weneckiego. Jeśli zastosujesz go własnymi rękami, bez odpowiedniego doświadczenia, możesz być rozczarowany efektem. Aby uzyskać powłokę o unikalnej fakturze, musisz znać techniki jej tworzenia. Cena tego materiału również nie jest szczęśliwa, a pełne wykończenie pokoju może kosztować przyzwoitą kwotę. Niemniej jednak piękno i trwałość tynku sprawiają, że jest on pożądany w naprawie.

Technologia aplikacji

Istnieje wiele sposobów zastosowania materiału. Wynik zależy całkowicie od kierunku, liczby pociągnięć: typu powierzchni, tekstury. Tylko profesjonalista może przewidzieć końcowy efekt podczas pracy z tynkiem weneckim, dlatego zaleca się początkującym eksperymentowanie. Aby nie marnować pieniędzy na próżno, lepiej wykonać pociągnięcia próbne na małym kawałku szpachli i zagruntowanej sklejki. Po udoskonaleniu techniki możesz przejść do głównego etapu pracy.

Niezbędne narzędzia

Aby zastosować materiał, potrzebujesz specjalnej pacy. Różni się od kielni trapezowym kształtem powierzchni roboczej i zaokrąglonymi narożnikami, które nie tworzą pasków podczas rozmazywania tynku. Musisz także przygotować następujące narzędzia i materiały eksploatacyjne:

• taśma maskująca;
• kąpiel;
• stalowe szpatułki (15 cm i 30 cm);
• wałek;
• mikser budowlany lub wiertarka z dyszą mieszającą;
• maszyna z dyszą polerską;
• pigmenty (w razie potrzeby);
• podkład, wosk i kit (tynk cementowy);
• tynk wenecki.

Prace przygotowawcze

Podstawa, na której zostanie nałożony materiał, powinna być starannie przygotowana. Im gładsza staje się, tym bardziej atrakcyjna jest powłoka. Wszystkie spadające kawałki są usuwane, usuwane warstwy tapety, starej farby. Wypełnij mieszankami cementowymi i wykończ kitem lateksowym. Tynk wenecki może również wygładzić nierówności, ale poważnie zwiększy to koszt dekoracji. Gładkie ściany pokryte są 2-krotnie gruntem o głębokiej penetracji, aby zwiększyć przyczepność i usunąć kurz z kitu.

Mieszanie i barwienie

Materiał jest sprzedawany w postaci rozcieńczonej, w plastikowych pojemnikach o masie 5-20 kg.Jeśli tynk wenecki jest biały, może zostać zabarwiony. W każdym razie dozwolone jest wprowadzanie masy perłowej, błyszczących i innych podobnych dodatków. Najlepiej zrobić odcień w sklepie, ale jeśli masz mikser budowlany, możesz pokolorować masę w domu. Jeśli tynk jest pokryty warstwą wody na wierzchu, należy go spuścić: dodaje się płyn, aby zapobiec wyschnięciu kompozycji. W każdym razie przed aplikacją materiał jest dobrze wyrabiany do gładkości.

Jeśli barwienie odbywa się niezależnie, należy pamiętać, że na ścianach pojemnika tynk jest często źle poplamiony. Po pobiciu masy mikserem powinieneś wziąć czysty cienki pasek, przytrzymać go kilka razy przy ścianach, aby wymieszać materiał. Następnie musisz ponownie użyć miksera budowlanego. Niektórzy producenci tynku wskazują, że po zabarwieniu lepiej jest zostawić go na 12 godzin, a dopiero potem zastosować go do pracy.

Po wyschnięciu wiele związków zmienia kolor, więc na początek powinieneś zastosować kilka pociągnięć i zaczekać. Konieczne może być dodanie barwnika do plastra lub rozcieńczenie go porcją białej masy. Przy niezależnym zabarwieniu nie można dokładnie powtórzyć wyniku w różnych partiach, a przy dużych wymiarach pokoju lepiej powierzyć pracę specjalistom.

Zasady nakładania warstw

Liczba warstw może być różna, od 2-3 do 12 lub więcej. Ich dokładna liczba zależy od efektu, jaki chcesz uzyskać. Ważne jest, aby każdą warstwę zmielić na równą, gładką, a następnie pozostawić do całkowitego wyschnięcia.

Warstwa podstawowa

Baza jest nakładana równomiernie, podobnie jak zwykły tynk. Mieszanki dla warstwy podstawowej nie można nawet zabarwić, ponieważ jej zadaniem jest ostateczne wyrównanie podstawy. Jeśli nie będzie więcej niż trzy warstwy, wykonuje się barwienie, w przeciwnym razie biała warstwa będzie świecić brzydko.

Druga i kolejne warstwy

Wszystkie pozostałe warstwy nakłada się losowymi pociągnięciami za pomocą pacy i pacy. Zwykle kompozycja jest rozprowadzana na narzędziu od krawędzi, a następnie przenoszona na ścianę, wcierana w różnych kierunkach. Postaraj się, aby ślad po poprzednim dotknięciu narzędzia nie był zauważalny na powierzchni. Aby to zrobić, zamknij go kolejnym rozmazem. Nie trzeba dążyć do jednolitości: znaczenie nakładania tynku w przypadkowości form, linii, jak w kamieniu naturalnym.

Po zakończeniu każdej warstwy czekają kilka godzin (zgodnie z zaleceniami producenta), zwykle nie więcej niż dziesięć. Po wyschnięciu nadpisują podstawę kielnią, wygładzają wszystkie różnice. Kolejną warstwę nakłada się na oczyszczoną ścianę i tak dalej, aż do uzyskania pożądanego rezultatu.

Wykończenie warstwy

Ostatnia warstwa jest wykonywana za pomocą metalowej szpatułki i sprawia, że ​​jest prawie przezroczysta. Aby to zrobić, na szpachelkę nakłada się niewielką kompozycję, ostrze dociska się mocno do ściany, trzyma, a następnie niejako zbiera masę. W rezultacie powłoka pozostanie najcieńszą warstwą tynku, która ukryje najmniejsze wady.

Prasowanie

Warstwa wykończeniowa nie jest całkowicie wysuszona. Po 20-30 minutach od rozpoczęcia prasowania rozpoczyna się prasowanie, które odbywa się na małych obszarach. Prasowanie polega na fugowaniu za pomocą metalowej kielni w ruchu kołowym. W trakcie takiej pracy manifestuje się połysk, wzór, pożądana tekstura, warstwowanie.

Ważne jest, aby kielnia nie miała ziaren piasku, ziaren ani żadnych wad, w przeciwnym razie zarysuje ścianę i zniszczy cały obraz. Po prasowaniu powłokę można uznać za ukończoną, jeśli znajduje się w sypialni, salonie. Po zacieraniu w kuchni, łazience, holu należy traktować ściany specjalnym środkiem ochronnym.

Woskowanie

Do woskowania użyj wosku naturalnego (pszczoła) lub syntetycznego. W pierwszym przypadku powierzchnia będzie błyszcząca, w drugim - matowa.Do obróbki łazienki lepiej jest używać wosków syntetycznych, które mają wyższą odporność na wilgoć niż naturalne.

Po prasowaniu wosk nakłada się szeroką szpachelką w jednej cienkiej warstwie. Po 30 minutach przejdź do polerowania. W tym celu najwygodniej jest użyć młynka ze specjalną dyszą polerską wykonaną z miękkiego włosia, który się nie kruszy. Prędkość powinna być ustawiona na mniej niż 3000 rpm / min, w przeciwnym razie wosk zostanie umyty i nie będzie wypolerowany. Całkowite wyschnięcie wosku trwa do 14 dni, a dopiero potem można umyć i wytrzeć ścianę.

Metody i technologie

Najpopularniejsze metody tynkowania stosowane przez profesjonalistów opisano poniżej.

Carrara

Do produkcji takiego tynku weneckiego bierze się specjalny marmur z Carrary, a mieszanka jest bardzo droga. Jednak teraz w sprzedaży pod marmurem można znaleźć tynk z kolorowymi wypełniaczami, co znacznie obniża cenę. Liczba warstw powinna wynosić co najmniej 12, tylko wtedy powłoka będzie grać na słońcu z różnymi odcieniami. Pociągnięcia każdej warstwy są nakładane w innej kolejności. Ponadto warstwy różnią się od siebie odcieniem, co ostatecznie tworzy wygląd wielokolorowych plam i podświetleń.

Craquelure

Sztuczne starzenie się powierzchni osiąga się poprzez sieć pęknięć, które uzyskuje się po nałożeniu lakieru craquelure. Stopniowo twardniejący lakier przyciąga górną warstwę tynku i rozrywa go na części. Powstałe pęknięcia mają powierzchnię i nie zmniejszają wydajności powłoki.

Ponieważ lakier craquelure jest drogi, opracowano sposób na zmniejszenie kosztów wdrożenia technologii. Po nałożeniu górnej warstwy tynku weneckiego jest on suszony na siłę za pomocą emitera podczerwieni, w wyniku czego na powierzchni tworzą się również pęknięcia. Następnie ciemniejszy tynk wciera się w podstawę, a na wierzchu przykrywa go bezbarwną kompozycją ochronną.

Wosk Marsylski

Taki wosk jest właściwie rodzajem dekoracyjnego tynku, który zapewnia głęboką ulgę powierzchni i imituje teksturę kamienia i drewna. Efekt osiąga się poprzez wprowadzenie do składu zmielonych i gotowanych włókien celulozowych. Po wyschnięciu tynk jest pokrywany specjalnym lazurem na bazie wosku, a warstwa wykończeniowa jest nierównomiernie rozmieszczona na powierzchni, dzięki czemu jego kolor jest bardziej nasycony we wnękach.

Żyły

Aby uzyskać ciekawe żyły na powierzchni ściany, musisz kupić tynk wenecki z dodatkiem sadzy i bitumicznych marmurowych kawałków. Rozmazy wykonuje się najcieńszym szpachelką, dobrze pocierać. Każda kolejna warstwa jest nakładana bardziej równomiernie niż poprzednia.

Imitacja marmuru

Stworzenie imitacji kamienia naturalnego na ścianie nie jest łatwym zadaniem. To wykończenie wymaga umiejętności i doświadczenia. Przygotuj tynk w kolorze podstawowym, a także czarno-białą mieszankę, aby utworzyć smugi. Pierwsza warstwa jest wykonana z głównego tynku, układając go po przekątnej od prawej do lewej.

Po wyschnięciu bazy nałóż na szpachelkę materiał w głównym kolorze i trochę białego i czarnego tynku, delikatnie mieszaj kompozycje dłonią. Masę nakłada się ponownie na drugą warstwę po przekątnej od prawej do lewej, rysując smugi żył. Gdy ta warstwa również wysycha, jest traktowana papierem ściernym o najmniejszym ziarnie. Ostatnią warstwę nakłada się woskiem, aby nadać połysk tynkowi i aby go chronić.

Aktualizacja sztukaterii

Zdarza się, że podczas niewłaściwego użytkowania na powłoce pojawiają się wióry i pęknięcia. Aby przywrócić uszkodzony obszar, musisz to zrobić:

1. Weź plastikową szczotkę, oczyść wióry z kawałków, kurzu.
2. Nałożyć podkład na oczyszczone miejsce.
3. Pokryj defekt tynkiem.
4. Pozostaw kompozycję do wyschnięcia, wytrzyj ją do uzyskania gładkości.
5. Nałożyć wosk ochronny, lakier szkliwo, polerować szmatką.

Przemalowanie materiału na inny kolor

Wiele marek gipsu weneckiego sprzedawanych jest w kolorze białym i jest zabarwionych specjalnymi skoncentrowanymi pigmentami. Możesz więc pokolorować materiał w dowolnym odcieniu. Jeśli chcesz odmalować już nałożoną powłokę, można temu zapobiec przez warstwę wosku, na której farba nie leży. Będziesz musiał usunąć wosk z ostrożnym szlifowaniem, a następnie nałożyć farbę. Należy pamiętać, że materiał po takich manipulacjach nie będzie już przypominał tyle naturalnego kamienia, choć zachowa interesującą ulgę.

Za pomocą weneckiego tynku możesz uczynić mieszkanie naprawdę luksusowym. Materiał nadaje każdemu pomieszczeniu królewski wygląd, ponadto jest trwały i odporny na zużycie, więc jego popularność nie maleje z czasem.