Ściany sztukaterie z betonu komórkowego wewnątrz i na zewnątrz domu

Beton komórkowy staje się coraz bardziej popularny w budynkach prywatnych, w wielu przypadkach wypierając cegłę. Jest o wiele łatwiej z nim pracować, a domy są trwałe, ciepłe i wygodne w użyciu. Parametry techniczne materiału nie są dość zwyczajne, więc dekoracja ścian zewnętrznych i wewnętrznych będzie miała wiele cech. Tynkowanie z betonu komórkowego jest najczęstszym sposobem licowania, który jest przeprowadzany z uwzględnieniem wielu niuansów.

Treść

• Cechy betonu komórkowego
• Wymagania dotyczące gipsu dla betonu komórkowego
• Rodzaje tynków do betonu komórkowego
• Tynk mineralny
• Tynk silikatowy
• Tynk silikonowy
• Tynk akrylowy
• Tynk cementowo-piaskowy
• Tynk wapienno-cementowy
• Tynk gipsowy
• Popularni producenci sztukaterii
• Narzędzia do sztukaterii
• Funkcje tynkowania
• Jak iz czym tynkować gazobeton w domu
• Przygotowanie fundamentu
• Zalewanie
• Instalacja sygnalizatora
• Rzucanie „futra”
• Przetwarzanie pierwszej warstwy
• Formowanie kątów
• Zakończ wykończenie
• Tynkowanie betonu komórkowego na zewnątrz domu
• Przygotowanie powierzchni
• Zalewanie
• Wzmocnienie i wyrównanie
• Zakończ wykończenie
• Hydrofobizacja
• Optymalne warunki nakładania tynku

Cechy betonu komórkowego

Beton komórkowy jest betonem komórkowym, w którym małe pory są równomiernie rozmieszczone. Do produkcji materiału stosuje się cement, piasek kwarcowy i specjalne środki porotwórcze, a także gips, wapno. Gdy środek porotwórczy (często aluminium) wchodzi w interakcje z zaprawą cementową lub wapienną, spienia się ona z utworzeniem porowatej struktury.

Ze względu na obecność wielu komórek wewnętrznych gazobeton ma dobrą izolację termiczną, nie gorszą niż drewno. Jego przewodność cieplna jest niższa niż w cegle. Domy z gazobetonu buduje się bardzo szybko, ponieważ waży trochę, a złożoność pracy jest zmniejszona. W budynkach wykonanych z betonu komórkowego tworzy sprzyjający mikroklimat. Wśród innych zalet warto zauważyć bezpieczeństwo przeciwpożarowe materiału, a także zdolność do układania własnymi rękami, bez angażowania profesjonalistów.

Beton komórkowy jest niewrażliwy na czynniki środowiskowe. Jednak jego wytrzymałość na zginanie i stabilność mechaniczna nie są wysokie, więc z czasem pojawiają się pęknięcia i wióry. Bloczki z betonu komórkowego wymagają obowiązkowego wykończenia z zewnątrz i od wewnątrz, ponieważ:

• dmuchane przez prądy powietrzne, co znacznie zmniejsza ilość ciepła w domu;
• mieć nieestetyczny wygląd;
• mają wysoką chłonność;
• podatne na korozję w zimie;
• charakteryzuje się niezbyt wysoką izolacyjnością akustyczną.

Aby poprawić właściwości jakościowe bloków, zaleca się tynkowanie przy użyciu specjalnych rozwiązań. Tynkowanie ścian z betonu komórkowego zwiększa trwałość budynków, nadaje piękny wygląd i chroni przed zniszczeniem. Jeśli nie użyjesz tynku, po kilku latach bloki pociemnieją, zaczną się rozwarstwiać, więc wykończenie elewacji najlepiej wykonać na czas.

Wymagania dotyczące gipsu dla betonu komórkowego

Ponieważ bloki z gazobetonu mają otwarte pory, gotowa z nich konstrukcja jest paroprzepuszczalna.Z jednej strony jest to plus, ponieważ kondensacja nie gromadzi się w domu, pleśń się nie rozwija. Z drugiej strony pory zwiększają higroskopijność, a wchłonięta wilgoć zaczyna niszczyć małe komórki. W związku z takimi właściwościami głównym wymaganiem stiuku do betonu komórkowego jest jego odporność na wilgoć - zdolność do niezawodnej ochrony ścian przed wilgocią, ale bez naruszania przepuszczalności pary.

Według SNiP przepuszczalność pary materiałów w ogrzewanych budynkach powinna wzrosnąć z wewnętrznych warstw ścian na zewnątrz. Tylko w takich warunkach konstrukcje wsporcze będą działać normalnie. Paroprzepuszczalność betonu komórkowego wynosi 0,11-0,23 mg / m. h Pa zatem tynk powinien charakteryzować się wskaźnikiem 0,12 mg / m. h. Pa i więcej. Inne wymagania dotyczące sztukaterii do betonu komórkowego są następujące:

• doskonała przyczepność do podłoża;
• mrozoodporność od 35 cykli i więcej;
• dobra wytrzymałość na ściskanie, elastyczność;
• odporność na czynniki atmosferyczne;
• wystarczające właściwości dekoracyjne.

Rodzaje tynków do betonu komórkowego

Kilka rodzajów mieszanek tynków nadaje się do obróbki płyt z betonu komórkowego, więc mistrz zawsze ma wybór.

Tynk mineralny

Najczęściej związki mineralne stosuje się do tynkowania betonu komórkowego. W sprzedaży dostępne są specjalne cienkowarstwowe tynki do betonu komórkowego, ponadto wiele mieszanek można wykonać niezależnie. Zaletami tynków mineralnych są niska cena, niska waga, wysoka przepuszczalność pary. Tynki są dostępne w kolorze białym lub szarym, ale można je pomalować lub zabarwić.

Zwykle kompozycje mineralne zawierają biały cement, piasek kwarcowy, wióry marmurowe, wapno. Różne plastyczne składniki wprowadza się do fabrycznych tynków w celu poprawy ich właściwości. Domowe rozwiązania są zwykle wykonane z cementu, pasty wapiennej i piasku lub tylko z piasku i wapna. Ta ostatnia opcja nie jest zbyt udana, ponieważ odporność tynku na wilgoć będzie niska.

Tynk silikatowy

Rolę składnika wiążącego w takich kompozycjach odgrywa płynne szkło potasowe. Poważnie wydłuża żywotność tynku (do 25 lat) i optymalizuje jego inne parametry techniczne.

W rezultacie rozwiązanie będzie miało takie zalety:

• wdrożenie w gotowej formie;
• łatwość aplikacji;
• odporność na wilgoć;
• wysoka przepuszczalność pary;
• możliwość barwienia i barwienia;
• obecność właściwości dekoracyjnych;
• możliwość aplikacji jako lakier nawierzchniowy.

Tynk silikonowy

Mieszankę tynków na bazie polimerów krzemoorganicznych uważa się za idealną do prac wykończeniowych z gazobetonem. Jego parametry operacyjne i techniczne są na wysokim poziomie. Tynk odpycha wodę, a jednocześnie jest paroprzepuszczalny, odporny na wszelkie czynniki atmosferyczne. Łatwo się aplikuje, długo nie traci atrakcyjności zewnętrznej.

Tynk silikonowy jest bardzo elastyczny, nie pęka nawet na skutek wibracji i skurczu budynków. Mieszanki na bazie silikonu są sprzedawane jako gotowe w wiadrach, a opcje sprzedaży są już malowane. Nawet w sklepach budowlanych można znaleźć dekoracyjne mieszanki silikonowe z różnymi wypełniaczami strukturalnymi. Minusem jest wysoka cena takich materiałów.

Tynk akrylowy

Związki akrylowe, podobnie jak poprzednie tynki polimerowe, mają doskonałe właściwości dekoracyjne i znaczną wytrzymałość. Niemniej jednak w przypadku betonu komórkowego nie jest to najlepsza opcja, ponieważ tynki akrylowe mają niską paroprzepuszczalność. Po nałożeniu w pomieszczeniu na warstwie tynku gromadzi się kondensacja. Doprowadzi to do stopniowego odrywania i pękania powłoki.

Wniosek jest następujący: tynki akrylowe można stosować do prac na gazobetonie tylko pod warunkiem dostępności wewnętrznej hydroizolacji.Ważne jest również wyposażenie dobrej wentylacji, która eliminuje niską paroprzepuszczalność materiału.

Tynk cementowo-piaskowy

Zwykła mieszanka cementowo-piaskowa bez wprowadzenia dodatkowych dodatków nie jest odpowiednia do licowania betonu komórkowego. Standardowe rozwiązania są zbyt gęste i ciężkie dla bloków, a ich przyczepność do powierzchni jest niewielka. Podczas nakładania tynku na gazobeton ten ostatni zaczyna absorbować wilgoć, co tylko zmniejsza przyczepność. W rezultacie integralność wykończenia jest zerwana, na powierzchni pojawiają się pęknięcia.

Paroprzepuszczalność standardowych tynków cementowych jest niższa niż w przypadku mieszanin mineralnych z różnymi modyfikatorami. Ponieważ wskaźnik ten jest niższy niż w przypadku samego betonu, stworzenie normalnego mikroklimatu w pomieszczeniu będzie niemożliwe, co narusza przepisy budowlane. Współcześni producenci zmieniają właściwości zapraw cementowych, wprowadzając różne syntetyczne dodatki.

Tynk wapienno-cementowy

Wprowadzenie wapna rozwiązuje problem niskiej plastyczności zapraw cementowych, ich zdolności do pękania i słabej przyczepności do betonu komórkowego. Składnik wapienny pomaga zwiększyć przepuszczalność pary, a wskaźnik ten będzie na wystarczającym poziomie, a powłoka nie naruszy naturalnego mikroklimatu w pomieszczeniu. Gotowy tynk jest trwały, elastyczny, przyjazny dla środowiska i mocno przylega do podłoża. Cena tynków wapienno-cementowych jest niska, ponadto można je samodzielnie ugotować.

Tynk gipsowy

Zaprawy gipsowe są szeroko stosowane do dekoracji wnętrz z betonu komórkowego. Mają wiele pozytywnych aspektów:

• szybko stwardnieje i zyskuje pełną siłę;
• praktycznie nie kurczą się;
• nie podatny na pękanie po zestaleniu;
• mają wysoki poziom paroprzepuszczalności;
• plastikowy, łatwy do nałożenia na podstawę;
• zachowaj swój kształt, nie płynij;
• nie ponoszą niebezpieczeństwa pożaru, są przyjazne dla środowiska;
• nie nawilżaj porowatych podłoży;
• lekki, nie obciąża konstrukcji;
• nie wymagają nakładania szpachli;
• łatwy do naprawy, polerowany;
• dają bardzo gładkie wykończenie.

Niemożliwe jest stosowanie zapraw gipsowych do tynkowania fasad lub ścian w wilgotnych pomieszczeniach. Bardzo boją się wody, która szybko się wchłania, a następnie niszczy. Gips nie toleruje mrozu, zmian temperatury i ma krótszą żywotność niż tynki mineralne i syntetyczne.

Zazwyczaj mieszanki gipsowe stosuje się do dekoracji ścian wewnętrznych i ścianek działowych płaską powierzchnią, aby warstwa była jak najcieńsza. Po dodaniu perlitu można zastosować tynk gipsowy do izolacji ścian z betonu komórkowego od wnętrza pomieszczenia.

Popularni producenci sztukaterii

Jeśli zdecydujesz się użyć fabrycznych mieszanek budowlanych do tynkowania bloczków z betonu komórkowego, powinieneś zwrócić uwagę na niezawodne, sprawdzone marki:

1. Ceresit CT 24. Skład mineralny o wysokiej ciągliwości. Łatwy w aplikacji, może być nakładany warstwą 3-30 mm, wytrzymuje ekstremalne temperatury w zakresie –50 ... + 70 stopni. Tynk toleruje do 100 cykli zamrażania i rozmrażania, może być malowany 7 dni po aplikacji.
2. „Founces Startwell T-21”. Tynk na bazie cementu i wapna. Nie ulega skurczowi, nie pogarsza się od wody, ma wysoki stopień przyczepności do bloczków z betonu komórkowego. Nie zamraża się przez długi czas, co umożliwia pracę z nową porcją do 3 godzin. Zakres temperatur pracy tynku wynosi –50 ... + 65 stopni, mrozoodporność - 50 cykli.
3. Ceresit CT 77. Kompozycja na bazie akrylu z dodatkiem składników mineralnych. Służy do zewnętrznego pokrycia gazobetonu pod warunkiem dobrej wentylacji pomieszczeń i obecności wewnętrznej hydroizolacji. Tynk pozwala na wykonanie cienkiej, trwałej powłoki, która nie reaguje na czynniki środowiskowe, toleruje do 100 cykli zamrażania i rozmrażania.
4. Baumit SilikonTop.Wysoce elastyczny związek silikonowy, który mocno przylega do podłoża z gazobetonu. Daje elastyczną warstwę ochronną, która nie psuje się nawet przy regularnym kontakcie z wodą i odpycha brud. Dostępne w odcieniach bieli i kolorów (około 200 opcji).
5. Weber Pas S Kolejny silikonowy tynk do stosowania na zewnątrz i wewnątrz z efektem dekoracyjnym (futro i kornik). Nie pogarsza się od wilgoci, promieniowania ultrafioletowego, zmian temperatury. Ma barwę 218 kwiatów. Pozwala stworzyć niezawodną powłokę cienkowarstwową, idealną do systemów z gazobetonu i izolacji elewacji.
6. Baumit SilikatTop. Tynk silikatowy do elewacji. Jest dostępny w różnych formach pod względem wielkości ziarna (1,5-3 mm) i koloru (200 gatunków). Pozwala uzyskać trwałą powłokę o wysokim stopniu paroprzepuszczalności i odporności na wilgoć.
7. Baumit MPA 35 Fine. Tynk wapienno-cementowy do fasad można nakładać ręcznie i maszynowo. Ma wysoką paroprzepuszczalność, nie boi się wilgoci ze względu na obecność specjalnych dodatków modyfikujących. Maksymalna frakcja wypełniacza wynosi 2 mm, grubość warstwy wynosi 10-20 mm.
8. AeroStone Mieszanka tynków do betonu komórkowego i gazokrzemianu na bazie cementu, wapna i składników polimerowych. Ma wysoką paroprzepuszczalność, utrzymuje komfortowy mikroklimat w domu. Nakłada się go warstwą 5-10 mm.
9. Krasland „Tynk cienkowarstwowy”. Odporna na wodę, mróz kompozycja z tworzywa sztucznego z cementem, piaskiem kwarcowym, wapnem hydratyzowanym i modyfikatorami. Pozwala na nałożenie elastycznej, nie kurczącej się warstwy, nie ulegającej pękaniu.

Narzędzia do sztukaterii

Do wykańczania bloków z betonu komórkowego stosuje się standardowe narzędzia odpowiednie do innych prac tynkarskich. Będziesz potrzebował dowolnego wygodnego pojemnika do mieszania zaprawy, a także miksera budowlanego lub wiertła z dyszą. Potrzebne będą następujące urządzenia:

• wiadro tynkarskie lub kielnia do wylewania zaprawy na powierzchnię;
• tarka budowlana, kielnia lub kielnia do wcierania podstawy;
• szpatułki o różnych rozmiarach, w tym kątowe i ząbkowane, do nakładania zaprawy i obróbki ścian;
• sygnalizatory metalowe lub plastikowe do układania równej warstwy tynku;
• reguła lub szyna do wygładzania rozwiązania między sygnalizatorami i sprawdzania jakości pracy;
• poziom do oceny stanu samolotu i instalacji sygnalizatorów;
• siatka wzmacniająca w celu wzmocnienia warstwy tynku;
• pędzel i wałek do nanoszenia gleby.

Funkcje tynkowania

Bloczki z betonu komórkowego są często dostarczane do klienta natychmiast po produkcji. W tym okresie wewnątrz bloków znajduje się duża ilość wilgoci, która nie miała czasu na warunki pogodowe. Ponadto podczas nakładania tynku wilgoć przenika również do gazobetonu, a także cieczy z opadów atmosferycznych.

Suszenie ścian z betonu komórkowego powinno trwać co najmniej 6 miesięcy, aw tym samym okresie następuje ich główny skurcz. Najlepszym rozwiązaniem byłoby pozostawienie konstrukcji w spokoju i nie kontynuowanie tynkowania przez sześć miesięcy. Niemożliwe jest również jednoczesne tynkowanie ścian od wewnątrz i na zewnątrz: doprowadzi to do naruszenia mikroklimatu w domu.

Najpierw wykończają ściany w pomieszczeniu, a po kilku miesiącach rozpoczynają prace elewacyjne. W regionach, w których panuje wilgotny klimat, stosuje się wyłącznie związki wysoce plastyczne o najwyższej przepuszczalności pary. W każdym razie zdolność usuwania pary z zewnętrznego tynku powinna być wyższa niż wewnętrzna!

Jak iz czym tynkować gazobeton w domu

Jeśli najpierw potraktujesz wewnętrzne powierzchnie budynku, wilgoć z roztworu i woda pozostająca w blokach z betonu komórkowego mogą odparować bez przeszkód. Jeśli zignorujesz to zalecenie, istnieje ryzyko pęknięć i rozwarstwionych obszarów tynku. Ponadto dom będzie stale zwiększał wilgotność, a kondensat będzie gromadził się między blokami z betonu komórkowego i dekoracją.

Mistrzowie stosują zwykłą technologię tynkowania lub techniki, aby zapewnić pełną paroizolację.W drugim przypadku między warstwami roztworu przymocowana jest folia z tworzywa sztucznego, co znacznie zmniejsza przepuszczalność par ścian. Zamiast folii stosuje się również barwienie gotowego wykończenia farbą olejną lub impregnację specjalnym podkładem.

Zgodnie z konwencjonalną technologią prawie każda mieszanka, w tym gips i do prac elewacyjnych, jest stosowana do tynkowania wewnętrznego. Najważniejsze jest to, że ich przepuszczalność pary jest niższa niż w przypadku samego betonu komórkowego. W pomieszczeniach o wysokiej wilgotności stosuje się związki hydroizolacyjne lub bardzo gęste mieszanki (na przykład standardowe tynki cementowe).

Przygotowanie fundamentu

Beton komórkowy bez starannego przygotowania różni się niską przyczepnością do mieszanek tynkowych, poza tym dosłownie pochłania z nich wodę. Materiał ten jest bardzo równy i gładki, ale czasami na poszczególnych blokach są duże wióry i wgniecenia. Są one pokryte klejem do betonu komórkowego, który został użyty podczas instalacji. Najlepiej mieszać go z niewielką ilością pyłu betonowego, który pojawia się podczas cięcia bloków. Po wypełnieniu wgłębień nadmiar kleju usuwa się szpachelką i pozostawia do wyschnięcia. Źle uszczelnione szwy są traktowane tym samym składem, a następnie wcierane tarką budowlaną w celu usunięcia wad.

Ponadto w ramach środków przygotowawczych wykonaj następujące czynności:

• zmieść cały kurz i resztki z powierzchni ściany;
• jeśli bloki są zbyt gładkie, przyklej cienką siatkę z włókna szklanego.

Zalewanie

Gleba o głębokim wnikaniu o właściwościach chroniących przed wilgocią i ujędrniających jest obowiązkowym narzędziem, bez którego beton komórkowy pogorszy się z gromadzącej się w nim wody. Po nałożeniu podkładu na gazobeton powstaje mocna, ale elastyczna folia, która zapobiega przedostawaniu się wody, ale nie blokuje porów dla odprowadzania spalin. Między innymi gleba wiąże pył i poprawia przyczepność betonu komórkowego z gipsem. Najczęściej następujące kompozycje są stosowane jako gleba:

• „Beton komórkowy-Kontakt-1”;
• Knauf Grundiermittel;
• Siltek E-110.

Podkład nakłada się na 2-3 warstwy, chociaż w suchych i ciepłych regionach można ograniczyć się nawet do jednej warstwy. Jest rozprowadzany na powierzchni za pomocą wałka lub pędzla, ciągły, równomierny i przy wystarczającej penetracji podstawy. Po zakończeniu pracy nie powinien pozostać ani jeden suchy obszar.

Instalacja sygnalizatora

Gdy grubość warstwy wykończeniowej jest większa niż 7 mm, wymagana jest instalacja prowadnic, które pozwolą na idealne wyrównanie tynku. Latarnie morskie są ustalane co 60 cm lub w odległości nieco większej niż reguła. Są one zamontowane na rozwiązaniu, które zostanie wykorzystane do głównej pracy, tworząc z niej małe stosy i kontrolując pozycję za pomocą poziomu.

Rzucanie „futra”

Najłatwiejszym sposobem użycia pierwszej (przeciągowej) warstwy jest użycie czerpaka konstrukcyjnego. W przypadku jego braku odpowiednia jest zwykła kielnia, za pomocą której wypełniają wolne przestrzenie między latarniami. Rozpocznij rozpylanie roztworu od dołu ściany.

Rzuć każdą porcję tak blisko poprzedniej, jak to możliwe. Po przetworzeniu wykresu o powierzchni około metra kwadratowego masę wyrównuje się według reguły, przesuwając ją od dołu do góry ruchami oscylacyjnymi bez silnego nacisku. Obszary, które pozostają słabo wypełnione sztukaterią, są ponownie tynkowane.

Przetwarzanie pierwszej warstwy

Po częściowym wysuszeniu warstwy lampy ostrzegawcze są usuwane. Jeśli istnieje szansa na ich opuszczenie, nie wolno spędzać czasu na tym etapie. Faktem jest, że po usunięciu każdej prowadnicy pozostaje otwór, który trzeba będzie dodatkowo naprawić i wyrównać. Niemniej jednak w regionach o zimnym klimacie na pewno zostaną usunięte sygnały nawigacyjne, które w przyszłości mogą stać się mostami zimna. Po uszczelnieniu otworów nawigacyjnych, tynkuj trochę wodą i przeprowadź wzdłuż nią tarką, aby usunąć nierówności.

Formowanie kątów

Aby rogi były gładkie, piękne i zapobiegały pojawianiu się wiórów, musisz zwrócić większą uwagę na tynkowanie.Idealną opcją jest przymocowanie perforowanych profili na rogach lub przycięcie ich kawałkami włókna szklanego. Urządzenia są przymocowane do rozwiązania, na górze są zamykane kolejną warstwą i wcierane tarką.

Zakończ wykończenie

Wewnętrzne ściany z betonu komórkowego po nałożeniu tynku mogą być wykończone na różne sposoby:

1. Malowanie W przypadku tej metody okładzin ściany powinny być możliwie równe, gładkie. W tym celu użyj tarki budowlanej lub tarki. Po nałożeniu warstwy farby akrylowej lub lateksowej na wewnętrzne powierzchnie.
2. Tynki dekoracyjne. Nie czekając, aż główna zaprawa całkowicie wyschnie, nakładana jest warstwa tynku dekoracyjnego, wzory są wykonywane na niej ręcznie lub za pomocą wałka teksturowanego, lub oryginalny wzór jest tworzony za pomocą tarki. Nałóż zabarwione tynki lub pomaluj je po wyschnięciu.
3. Przyklejanie płytek. W przypadku płytek nie wykańczaj, ale natychmiast przymocuj go do kleju po wyschnięciu szorstkiej warstwy tynku.

Tynkowanie betonu komórkowego na zewnątrz domu

Jeśli fasada budynku przed wykończeniem pozostaje nieizolowana, jego paroprzepuszczalność nie jest naruszona. Niemniej jednak często stosuje się system dodatkowej izolacji (pianka, wełna mineralna), która zapobiega odparowaniu wilgoci. W takim przypadku wybierana jest kompozycja tynków o najwyższej przepuszczalności pary, a wewnątrz domu montowana jest wysokiej jakości wentylacja. Ponieważ obciążenie ścian zewnętrznych będzie w każdym przypadku duże, wzmocnienie jest tutaj niezbędne.

Przygotowanie powierzchni

Zazwyczaj bloczki z betonu komórkowego są układane na specjalnej kompozycji klejowej, a jej nadmiar wystaje z płaszczyzny ściany. Podczas przygotowania podstawy są one strugane za pomocą tarki budowlanej lub cięte strugarką lub innymi wygodnymi narzędziami. Duże pęknięcia zamyka się klejem zmieszanym z pyłem gazobetonu za pomocą wąskiej szpachelki. Pozwalają dobrze wysuszyć bazę, a następnie przejść do dalszej pracy.

Zalewanie

Do zewnętrznej części ścian stosuje się również grunty głęboko penetrujące, na przykład krzemian akrylowy. Sprawiają, że baza jest hydrofobowa, ale nie zakłócają odparowywania wilgoci. Nałóż 2-3 warstwy gleby z całkowitym pośrednim suszeniem, w żadnym wypadku nie rozcieńczaj kompozycji wodą, ale używaj w czystej postaci!

Wzmocnienie i wyrównanie

Zazwyczaj do wzmocnienia wykończenia stosuje się wzmacniający arkusz z metalu lub włókna szklanego z komórkami 0,1-0,2 cm. Zamocuj siatkę na nałożonej warstwie roztworu za pomocą zakładki 5 cm, rogi są obszyte perforowanymi narożnikami równolegle, aby nie wyglądały na wióry. Na wystającą warstwę tynku wydaj pacy zębatej. W obszarze okien i drzwi arkusz wzmacniający jest przymocowany równolegle za pomocą śrub. Po wykonaniu następujących czynności:

• poczekaj, aż pierwsza warstwa wyschnie (około 4 dni);
• wykonaj drugą warstwę wyrównującą tynku, wytrzyj go do gładkości, pozostaw do wyschnięcia;
• wykonać ostatnią warstwę, która jest szlifowana siatką ścierną lub drobnym papierem ściernym.

Zakończ wykończenie

Aby utworzyć warstwę wykończeniową, stosuje się barwione tynki dekoracyjne lub już wykończoną podszewkę maluje się odpowiednimi farbami elewacyjnymi. Mieszaniny z efektem kornika, futra, piaskowca są odpowiednie do obróbki betonu komórkowego. Zacieranie odbywa się zgodnie z zaleceniami producenta, które zawsze znajdują się na opakowaniu materiału.

Hydrofobizacja

Około rok po tynkowaniu betonu komórkowego powłoka jest hydrofobizowana. Jako hydrofobowy na powierzchnię wykończenia można nakładać specjalną przezroczystą kompozycję, która wnika w pory i tworzy niezawodną warstwę hydrofobową (na przykład Neogard).Środki tego typu zapobiegają pojawieniu się wykwitów, pęknięć, a jednocześnie służą do 15 lat.

Optymalne warunki nakładania tynku

Aby jakość wykończenia ścian z betonu komórkowego była wysoka, należy przestrzegać zalecanego zakresu temperatur podczas pracy (+ 5 ... + 30 stopni). Wilgotność powietrza w pomieszczeniu nie powinna przekraczać 80%. Przy tynkowaniu zewnętrznym nie należy dopuszczać do spadków temperatury poniżej + 8 stopni.

Nie pracuj z elewacjami w przypadku zbyt wilgotnej pogody, mrozu, wiatru lub ekstremalnego ciepła. Jeśli nie można było wykonać całej pracy w lecie, przykryj fasadę podkładem i pozostaw do wiosny. Przestrzeganie wszystkich powyższych warunków pozwoli ci poprawnie zakończyć, więc będzie służyć przez długi czas bez konieczności naprawy.