Wybór izolacji i tynku do wysokiej jakości izolacji termicznej ścian domu na zewnątrz

Dla większości właścicieli domów zadanie niezawodnej izolacji obudowy w połączeniu z nadaniem jej estetycznego wyglądu jest bardzo pilne. Możesz rozwiązać problem na różne sposoby, ale najbardziej skutecznym i ekonomicznym jest zastosowanie tynku elewacyjnego.

Treść

• Rodzaje izolacji elewacji i cechy ich zastosowania
• Płyty z wełny mineralnej
• Ecowool
• Wełna szklana
• Styropian
• Wytłaczany styropian
• Spryskane materiały termoizolacyjne
• Obliczanie wymaganej grubości izolacji
• Rodzaje tynków do izolacji
• Związki mineralne
• Mieszanki akrylowe
• Tynk silikonowy
• Tynki silikatowe
• Narzędzia i materiały do ​​pracy - czego jeszcze potrzeba?
• Gotowe systemy tynkowe
• Technologia tworzenia izolowanych fasad
• Czyszczenie, gruntowanie podłoża i prace przygotowawcze
• Montaż płyt izolacyjnych
• Wzmocnienie płyt izolacyjnych
• Ostatni etap
• Aplikacja tynku dekoracyjnego

Oprócz wykończeń dekoracyjnych izolacja termiczna jest wykonywana przez układanie naturalnych lub sztucznych materiałów oszczędzających ciepło. Izolacja elewacyjna tynku powinna być wybrana z uwzględnieniem rodzaju budynku, kosztu, żywotności i wielu innych czynników.

Rodzaje izolacji elewacji i cechy ich zastosowania

Izolacja elewacji ma oczywiste cele: zwiększenie poziomu komfortu mieszkańców, optymalizacja temperatury wewnętrznej i zmniejszenie kosztów ogrzewania. W rzeczywistości zastosowanie izolacji termicznej rozwiązuje inną ważną kwestię. Jeśli ściany są zimne, nieuchronnie pojawia się na nich kondensacja, która stopniowo przenika przez grubość materiału, zamarza, a następnie rozbija go od wewnątrz. Wcześniej czy później ściany te zaczną się zawalać. Jeśli zwiększysz temperaturę na powierzchni i wewnątrz, kondensacja nie pojawi się, dlatego punkt rosy zostanie wyprowadzony.

Istotą zastosowania izolacji do tynkowania jest przymocowanie dowolnego materiału termoizolacyjnego do ściany domu za pomocą późniejszego tynkowania. Specjalna mieszanka budowlana ochroni izolację przed czynnikami atmosferycznymi i innymi negatywnymi czynnikami oraz stworzy podstawę do nałożenia powłoki dekoracyjnej. W sprzedaży dostępne są różne rodzaje izolacji, z których każda ma swoje zalety i wady.

Płyty z wełny mineralnej

Podstawą do produkcji tej izolacji jest bazalt lub inne skały krzemianowe, a także żużel metalurgiczny. Topią się, rozciągają we włókna z dużą liczbą kanałów powietrznych. Po uformowaniu włókien w płytki o różnej gęstości i określonej liczbie warstw.

Najlepszą izolacją z wełny mineralnej dla ścian domu jest dwuwarstwowa płyta o gęstości 100–125 kg / metr sześcienny. m, gdzie miękka warstwa wewnętrzna mocno przylega do ściany, dostosowuje się do jej reliefu, a twarda warstwa zewnętrzna jest podstawą tynku. Płyty (maty) z wełny mineralnej mają wiele zalet:

• wytrzymałość i przepuszczalność pary;
• doskonałe właściwości oszczędzania ciepła;
• przyjazność dla środowiska, bezpieczeństwo;
• brak palności.

Wada takiego grzejnika jest znacząca - nie jest on w stanie wytrzymać wilgoci, w wyniku czego woda dosłownie go nasyca, zmieniając właściwości operacyjne na gorsze.Problem będzie musiał zostać rozwiązany przez namoczenie bawełny związkami hydrofobowymi. Wśród minusów jest także duża waga izolacji i zdolność do podrażnienia skóry.

Ecowool

Materiał ten nazywany jest również izolacją celulozową, ponieważ jest wykonany na bazie celulozy. Jego cena jest dość niska, zapewnia doskonałą izolację termiczną, oddychalność, przyjazny dla środowiska. Jednak ecowool do izolacji ścian jest rzadko stosowany. Silnie absorbuje wilgoć, w wyniku czego pleśń i grzyby zaczynają się namnażać na swoich naturalnych włóknach. Konieczne jest zastosowanie izolacji na ścianach za pomocą specjalnego sprzętu, co również zmniejsza jego popularność.

Wełna szklana

Wełna szklana jest dobrze znaną włóknistą izolacją ścian, która jest rodzajem wełny mineralnej. Wykonany jest na bazie włókna szklanego uzyskanego z odpadów z przemysłu szklarskiego. Izolacja charakteryzuje się wysoką odpornością chemiczną, zwiększoną elastycznością, wytrzymałością, odpornością na wibracje. Ma optymalną przewodność cieplną, dzięki czemu może służyć jako materiał izolujący ciepło i dźwięk.

Wata szklana jest dostępna w postaci płyt i rolek. Może być stosowany jako izolacja elewacyjna do tynku, a także do izolacji termicznej przegród wewnętrznych, dachów. Wady materiału:

• potrzeba używania respiratorów, rękawiczek podczas pracy (w przeciwnym razie małe włókna zaszkodzą zdrowiu);
• kruszenie i wielki skurcz.

Styropian

Styropian lub polistyren to sztywna płyta polimerowa składająca się z małych granulek wypełnionych powietrzem. Z góry izolacja jest impregnowana środkami zmniejszającymi palność, dlatego nie wspiera niezależnego spalania, ale podczas tlenia z innego źródła emituje toksyczne opary. Główną zaletą pianki jest jej odporność na wilgoć i lekkość, dzięki czemu obciążenie fundamentu prawie się nie zwiększa.

Polyfoam jest popularnym materiałem do trudnych warunków klimatycznych. Nie traci właściwości podczas 80 cykli zamrażania i rozmrażania. Ta piankowa izolacja idealnie łączy się z tynkiem. Sam boi się promieniowania ultrafioletowego, zapadającego się pod promieniami słońca, a gryzonie mogą się w nim osiedlać. Po tynkowaniu materiał w pełni wykaże swoje właściwości operacyjne, ponieważ będzie niezawodnie chroniony przed negatywnymi czynnikami. Zwiększy się trwałość takiej połączonej izolacji, a także odporność na warunki atmosferyczne, pojawienie się pęknięć, wgnieceń, zarysowań.

Wytłaczany styropian

Ta izolacja jest rodzajem konwencjonalnej pianki polistyrenowej o bardziej jednolitej drobno porowatej strukturze. Ma najlepsze parametry techniczne, ale kosztuje o rząd wielkości droższe. Zalety tego materiału w porównaniu z konwencjonalną pianką są oczywiste:

• wytrzymałość jest dziesięciokrotnie wyższa, dlatego może być stosowana do układania cokołów i podłóg piwnic;
• palność styropianu jest zmniejszona;
• przewodność cieplna wytłaczanych płyt jest mniejsza niż przewodność pianki i wełny mineralnej;
• dzięki profilowanym krawędziom montaż płyt jest łatwy, a na gotowej powłoce nie ma szwów.

Wytłaczana pianka polistyrenowa nie dopuszcza pary, gazów, więc przepuszczalność par ścian może zostać naruszona. Przyczepność izolacji do mieszanek sztukatorskich jest dość niska, dlatego jej montaż wymaga specjalnego podejścia.

Spryskane materiały termoizolacyjne

Odrębna grupa grzejników obejmuje materiały natryskane cieczą. Najbardziej znaną i popularną wśród nich jest pianka poliuretanowa w postaci pianki, którą uzyskuje się przez zmieszanie dwóch głównych składników. Łatwo jest zastosować taki grzejnik, praca jest szybka, a na powierzchni nie ma szwów. Ściśle przylega do wszystkich rodzajów podłoży: drewna, cegły, metalu, betonu.

Rozpylone grzejniki są bardzo lekkie, tolerują wilgoć, ekstremalne temperatury i narażenie na chemikalia. Muszą być chronione przed bezpośrednimi promieniami słonecznymi, ponieważ w przeciwnym razie zaczną zapadać się pod wpływem promieniowania ultrafioletowego. Ponadto rozpylany grzejnik utrzymuje tlenie, które występuje w kontakcie z otwartym płomieniem.

Izolacja do tynkowania elewacji - wybieramy najlepszą opcję

Wybierając konkretną izolację dla domu, musisz kierować się jej trwałością, odpornością na niekorzystne czynniki, bezpieczeństwem pożarowym. Wiele osób bierze pod uwagę dostępność izolacji w cenie, dostępność w sklepach. Nie są to jednak wszystkie kryteria, które należy wziąć pod uwagę. Kształt izolacji powinien być wygodny w instalacji. Dobrze, jeśli materiał jest wystarczająco twardy i można go naprawić bez większego wysiłku. Im wyższe właściwości izolacyjne izolacji w płytach lub rolkach, tym lepszy wynik. Ważne jest, aby znać właściwości nośne ścian, aby gotowa dekoracja nie psowała ich właściwości.

Wskazówki dotyczące wyboru izolacji na zewnątrz domu są następujące:

• przy niskim przewodnictwie cieplnym ścian (z drewna, betonu komórkowego, pianobetonu) można stosować płyty z wełny mineralnej lub inne materiały paroprzepuszczalne;
• przy wysokiej przewodności cieplnej ścian (wykonanych z betonu, paneli, żużla betonowego, cegły) odpowiednia jest każda izolacja tynku;
• uniwersalnym materiałem termoizolacyjnym jest pianka, którą można stosować we wszystkich przypadkach, bez potrzeby stosowania specjalnego wyposażenia.

Obliczanie wymaganej grubości izolacji

Podczas wykonywania izolacji termicznej fasady pod tynkiem nakłada się go cienką warstwą i ma minimalny efekt „ocieplenia”. W rzeczywistości jest to konieczne do ochrony izolacji, przedłużenia jej żywotności i poprawy właściwości estetycznych budynku. Grubość tynku nie jest brana pod uwagę, ale grubość płyt izolacyjnych jest wybierana na podstawie specjalnych obliczeń.

Samo obliczenie tego wskaźnika nie jest łatwe. Znajduje się w dość skomplikowanych formułach, które uwzględniają takie informacje:

• rodzaj, grubość materiału ścian nośnych;
• odporność na przenikanie ciepła;
• materiał do dekoracji ścian;
• średnia temperatura powietrza w zimie;
• średnia wilgotność, siła wiatru;
• parametry techniczne grzejnika.

Specjalista powinien wykonać wszystkie obliczenia, chociaż w rzeczywistości deweloperzy lub właściciele rzadko korzystają z takich usług. Coraz częściej bierze się pod uwagę doświadczenie znajomych, sąsiadów, cenę izolacji. Zazwyczaj grubość izolacji termicznej nie przekracza 12–15 cm dla pianki styropianowej, 18–20 cm dla wełny mineralnej. W ciepłych strefach klimatycznych wskaźniki te można zmniejszyć prawie 2 razy.

Rodzaje tynków do izolacji

Najczęściej warstwa tynku wynosi 3-4 mm, ale biorąc pod uwagę klej i tkaninę wzmacniającą, całkowita grubość staje się nieco większa. Do tynkowania izolacji nadaje się wiele rodzajów mieszanek, które można nakładać cienką warstwą. Są gładkie i teksturowane. Ten ostatni jest wzmocniony przez specjalne wypełniacze - granulki mineralne, włókna celulozowe, wióry kamienne.

Związki mineralne

Kompozycje mineralne do prac elewacyjnych są wykonane na bazie cementu (gips, mieszanki wapna nie są odpowiednie do tego celu). Środki hydrofobowe, plastyfikatory są koniecznie wprowadzane do kompozycji, a włókna mikrofibry są często dodawane w celu zwiększenia wytrzymałości.

Tynk mineralny nie jest zły dla ochrony izolacji. Jest niedrogi, przyjazny dla środowiska, paroprzepuszczalny, sprzedawany w szerokim asortymencie. Niemniej jednak zabarwienie może być trudne, ponieważ większość mieszanek ma kolor szarawy, a główny ton farby koniecznie zmieni się po nałożeniu. Nie należy kupować związków mineralnych bez dodatkowych dodatków - ich żywotność nie przekracza 2-3 lat, po czym stopniowo zaczynają pękać.

Mieszanki akrylowe

Tynki akrylowe wykonywane są na bazie żywic akrylowych. Są znacznie droższe niż mineralne, ale ich cena się opłaca dzięki ulepszonym właściwościom technicznym. Żywotność związków jest bardzo długa, można je łatwo nakładać ze względu na ich elastyczność i nie pękają, nawet gdy budynek się kurczy. Powłoka będzie trwała, odporna na zarysowania, wilgoć, pojawienie się wykwitów.

Mieszanki akrylowe są dostępne w różnych wariantach kolorystycznych i bieli do barwienia. Można je pomalować dowolnym pigmentem, chociaż pod wpływem promieniowania ultrafioletowego kolor stopniowo zanika. Powłoka ma nieco zmniejszoną przepuszczalność pary i nie jest zalecana do wełny mineralnej. W razie potrzeby tynki akrylowe można nakładać jako dekoracyjne przy użyciu różnych efektów (polar, kornik, deszcz).

Tynk silikonowy

Takie tynki są realizowane w gotowej formie, wyróżniają się dużym wyborem kolorów. Praktycznie się nie wypalają, ponieważ nie boją się promieniowania ultrafioletowego. Gotowa powłoka jest trwała, paroprzepuszczalna i hydrofobowa, ponadto jest zdolna do samoczyszczenia, kurz i brud praktycznie nie przylegają do niej. Jedyną wadą związków silikonowych jest ich wysoka cena.

Tynki silikatowe

Materiały o tej nazwie są wykonane na bazie ciekłego szkła polikrzemowego. Są drogie, ale mają maksymalną wytrzymałość, przepuszczalność pary, odporność na uszkodzenia chemiczne, mechaniczne, biologiczne. Kolorystyka kompozycji krzemianowych jest pastelowa, ale z czasem kolory nie blakną. Materiał jest dość elastyczny, więc nie pęka nawet przy silnym skurczu, wibracjach ścian. Nakładanie takiego tynku wymaga pewnego poziomu umiejętności, a dla początkujących proces może wydawać się trudny.

Narzędzia i materiały do ​​pracy - czego jeszcze potrzeba?

Oprócz płyt izolacyjnych i tynków do ich powlekania, do wysokiej jakości instalacji systemu izolacji termicznej konieczne jest przygotowanie szeregu innych urządzeń i materiałów:

• kompozycja klejowa;
• kołki w kształcie naczynia - do dodatkowego zamocowania grzejnika;
• siatka wzmacniająca i mieszanka szpachli - aby wzmocnić ścianę, zapewnić wytrzymałość wykończenia;
• podkład i podkład - w celu zwiększenia przyczepności i stwardnienia podstawy;
• farba elewacyjna - do barwienia tynku, jeśli nie był wcześniej barwiony;
• lakier elewacyjny - do ochrony tynków pigmentowanych i dekoracyjnych;
• aluminiowy profil piwnicy i kołki piwniczne do jego zamocowania - do montażu wspornika 1. rzędu izolacji;
• elementy dokujące - do łączenia końców profilu piwnicy;
• kompensatory plastikowe - do wyrównywania ścian;
• profil samoprzylepny - w celu poprawy przylegania warstwy wzmacniającej do bloków drzwiowych, ram okiennych;
• profil narożny z siatką - w celu ochrony narożników zewnętrznych przed uszkodzeniami mechanicznymi.

Gotowe systemy tynkowe

Często w sklepach budowlanych wdrażano tak zwany system tynkowy. Są to zestawy zawierające klej, podkład, izolację, tynk i farbę, a także inne niezbędne materiały. Zazwyczaj są one wydawane przez jedną firmę lub są idealnie dopasowane do siebie zgodnie z parametrami technicznymi. Najbardziej znane systemy tynków to:

1. Rockwool Obejmuje kilka rodzajów systemów opartych na wełnie bazaltowej z cienką lub grubą warstwą tynku, a także płytki klinkierowe.
2. Senerji PPS. Idealny do budynków niskich, zawiera izolację ze styropianu, kleje, podkłady, tynki dekoracyjne i ochronne.
3. Ceresit. Kompleks tynkowy na bazie ekstrudowanej pianki polistyrenowej.
4. Caparol. System tynków ze styropianem o różnych grubościach.

Koszt systemu tynkarskiego zależy od producenta (krajowego lub zagranicznego), rodzaju izolacji, rodzaju tynku i grubości jego warstwy.Tak zwane „ciepłe tynki” do fasad, w których dodatkowo dodaje się wermikulit lub perlit, są droższe.

Technologia tworzenia izolowanych fasad

Aby izolacja termiczna domu działała w pełni i służyła przez wiele lat, wszystkie etapy jej instalacji muszą być przeprowadzone ściśle zgodnie z instrukcjami.

Czyszczenie, gruntowanie podłoża i prace przygotowawcze

Izolacja termiczna fasady jest wykonywana dopiero po zakończeniu wszystkich wewnętrznych prac wykończeniowych, zwłaszcza przeciągu. Przed zamocowaniem izolacji wewnątrz należy również wykonać dokładne wykończenie (farba, tapeta, płytki). Następnie wykonaj następujące czynności:

1. Dach budynku, okno i drzwi są zakryte, zawiesić wsporniki na załączniki (jeśli ma być używany).
2. Ściany są mierzone za pomocą linii pionowej lub poziomu, wszystkie znaczące różnice (powyżej 1-2 cm) zostają ujawnione.
3. Powierzchnia w obszarze wad jest wyrównana szorstkim tynkiem, występy są cięte, szlifowane.
4. Ściany są impregnowane podkładem w celu wzmocnienia podstawy, związania pyłu i zwiększenia przyczepności do kleju.
5. Profil piwniczny jest przymocowany do ścian, które będą służyć jako prowadnice dla pierwszego rzędu izolacji, a także chronią dolne końce przed niekorzystnymi wpływami zewnętrznymi.

Profil podstawowy jest montowany wzdłuż poziomej linii początkowej określonej przez poziom. Zazwyczaj jego wysokość od podłoża wynosi 60–65 cm, profil mocuje się do ściany za pomocą kołków i podkładek z tworzywa sztucznego, biorąc pod uwagę wyrównanie nierówności elewacji. Długości profili są połączone specjalnymi elementami dokującymi.

Montaż płyt izolacyjnych

Zazwyczaj kleje do montażu izolacji są sprzedawane w postaci suchej, aby ułatwić transport. Są one rozcieńczane wodą bezpośrednio przed użyciem. Takie kompozycje zachowują swoje właściwości przez godzinę, więc nie warto rozcieńczać ich w dużych porcjach. Masę klejącą intensywnie miesza się za pomocą miksera, aż do uzyskania jednorodnej konsystencji.

Gotowy klej jest rozprowadzany na odwrotnej stronie płyt izolacyjnych za pomocą ostrza gipsowego, rozmazanego cienką warstwą na obwodzie. Na środku każdej płytki układane są 2 szkiełka z klejem, które po sprasowaniu zostaną rozprowadzone niezależnie. Nakładają płytkę na ścianę, a klej, który wyszedł, jest natychmiast usuwany za pomocą szpachelki. Kolejny rząd jest układany z uwzględnieniem przesunięcia szwów pionowych, kontrolując pozycję poziomu.

Dzień po nałożeniu kleju izolacja jest dodatkowo przymocowana kołkami. Są one wybierane na podstawie rodzaju podstawy, grubości izolacji. Zazwyczaj do tego celu nadają się kołki rozporowe w kształcie płyty. Są one instalowane w pięciu miejscach dla każdej płyty: wzdłuż krawędzi i pośrodku, wiercąc otwory o średnicy 8 mm bezpośrednio przez izolację. Głębokość otworów powinna być 1,5 cm większa niż długość kołków. Najpierw wkłada się chopiki do otworów, a następnie kotwice, wbijając je do końca.

Wzmocnienie płyt izolacyjnych

Po zamocowaniu izolacji zaczynają się wzmacniać. Wzdłuż obwodu wszystkich otworów sąsiadują profile - perforowane lekkie metalowe paski z siatką z tworzywa sztucznego lub z włókna szklanego. Najpierw prostokąty o wymiarach około 20 x 30 cm przykleja się do wierzchołków wszystkich narożników otworów, odsłaniając je pod kątem 45 stopni w stosunku do wierzchołka. Do klejenia użyj specjalnej szpachli wzmacniającej, nakładając ją cienką warstwą i zagłębiając siatkę. Górny materiał wzmacniający jest smarowany kolejną warstwą szpachli.

Podobnie wzmocnij narożniki siatką wzdłuż wystających narożników budynku, wzdłuż zewnętrznych narożników okien i drzwi, co pomoże chronić je przed naprężeniami mechanicznymi. Dzień po tych manipulacjach zaczynają wzmacniać pozostały obszar ścian, wcześniej kupili siatkę w rolkach.W celu wykończenia pierwszego piętra uzyskuje się wzmocnioną siatkę, na pozostałej części powierzchni zwykle.

Montaż tkaniny wzmacniającej odbywa się za pomocą tej samej szpachli, nakładając ją warstwą 4 mm i wyrównując za pomocą pacy zębatej. Ściereczki układa się z zakładką 10 cm, a drugą warstwę nakłada się warstwą 2 mm już na ruszcie, wygładzając gładką szpachelką w celu wyeliminowania wad. Dbają o to, aby na powierzchni nie pojawiały się fale, a warstwa kleju nie jest zbyt gruba - szybko pęka. Zgodnie z tą zasadą cały obszar fasady jest wzmacniany przez owijanie płótna w narożach.

Ostatni etap

Po całkowitym wyschnięciu kleju podkład zagruntuje się specjalnym podkładem, który nakłada się za pomocą wałka lub sprayu. Następnie tynk jest rozprowadzany w jednej warstwie, wyrównany płaską stroną metalowej lub poliuretanowej szpatułki, wykonując ruchy okrężne. Wysuszoną warstwę tynku maluje się farbą elewacyjną, najlepiej na bazie silikonu. Takie farby dają najbardziej trwałą powłokę, nie bojąc się wypalenia, chemikaliów i efektów ściernych.

Aplikacja tynku dekoracyjnego

Do dekoracji fasad z ułożoną izolacją często stosuje się tynki dekoracyjne. Wybierane są materiały uliczne, które są wysoce odporne na ekstremalne temperatury i opady. Procedura będzie następująca:

• rozpocząć tynkowanie w temperaturze od + 5 ... + 25 stopni, wilgotność do 70%, przy spokojnej pogodzie;
• przygotuj mieszaninę gipsu (rozcieńczoną wodą) lub dokładnie wymieszaj już przygotowaną kompozycję w słoiku;
• zyskuje kompozycję na szerokiej szpachelce, pocierając ją o ścianę cienką warstwą (do 4 mm); specyficzna grubość tynku zależy od wielkości frakcji wypełniacza: cząstki powinny znajdować się w jednej warstwie;
• po wyschnięciu tynk zastępuje podstawę tarką budowlaną, aż do uzyskania pożądanej tekstury;
• wykończenie pokryte jest farbą lub przezroczystym lakierem w 2 warstwach.

Jeśli chcesz, możesz samodzielnie przykleić izolację i tynkować dom. Ta praca jest żmudna, długa, ale nie technicznie trudna, więc nawet początkujący mistrz może to zrobić.