Rodzaje, skład i cechy tynku mozaikowego

Tynk mozaikowy jest jednym z wielu materiałów wykończeniowych, które różnią się od siebie ciekawym wyglądem. Kompozycja zawiera wióry kamienne, więc po wyschnięciu tynk zyskuje specjalną ziarnistą teksturę. Taka powłoka na ściany i kolumny była pożądana nawet w starożytnej Grecji, teraz jest nie mniej popularna.

Treść

• Funkcje i zakres
• Zalety i wady
• Rodzaje tynków mozaikowych
• Średnica
• Materiał
• Niezbędne narzędzia
• Przygotowanie powierzchni
• Technologia i warunki aplikacji na cokołach i fasadach
• Warunki środowiskowe
• Zasady nakładania tynku
• Zastosowanie tynku w pomieszczeniach
• Suszenie i wykończenie
• Zużycie mieszanki i przywracanie uszkodzeń
• Koszt materiału

Funkcje i zakres

Dekoracyjny tynk mozaikowy to mieszanka budowlana na bazie żywicy akrylowej lub innego podłoża cementowego z dodatkiem wiórów z kamienia naturalnego. Różnorodne skały (marmur, granit i inne) działają jako wypełniacz. Oprócz okruchów wprowadza się do kompozycji pigmenty do glazury, nadając tynkowi pożądany odcień. Ponadto materiał może zawierać dodatkowe materiały: wapno, gips, krzemiany, silikon, lateks, cement - które pomagają mu uzyskać niezbędne właściwości użytkowe.

Tynk mozaikowy może zawierać jeden lub więcej rodzajów skał, a po stwardnieniu przekształcić się w powłokę z reliefową powierzchnią i przeplataną kolorowymi kamykami, przezroczystym szkłem.

Najczęściej do jego produkcji stosuje się różne rozmiary okrągłych elementów bez ostrych krawędzi, co eliminuje nieprzyjemne odczucia podczas kontaktu dotykowego.

Ten rodzaj tynku doskonale nadaje się do elewacji, piwnic i innych rodzajów konstrukcji zewnętrznych, a także do licowania ścian wewnętrznych, kolumn, fresków, nisz i innych części wnętrza. Ponieważ materiał nie obawia się światła ultrafioletowego, można go stosować do ozdabiania budynków wielopiętrowych i biurowych: zachowa jasność kolorów przez wiele lat.

Zalety i wady

Sztukateria na bazie kamienia naturalnego ma wiele zalet:

• odporność na zmiany temperatury, wilgoć, opady, wiatr, chemikalia;
• zdolność do mycia powłoki, w tym wody pod ciśnieniem i roztworów z detergentami;
• przepuszczalność pary, brak szkodliwych skutków dla mikroklimatu w domu, wykluczenie gromadzenia się wilgoci pod powłoką i namnażanie grzyba, pleśni;
• długa żywotność przy zachowaniu atrakcyjnego wyglądu;
• uniwersalność: przydatność do powierzchni kamienia, cegły, cementu, betonu, gipsu, tynku początkowego;

• duży asortyment frakcji, schematów kolorów, podstawy, możliwość stworzenia unikalnego wnętrza, pasującego do różnych stylów;
• ukrywanie wad podstawowych: pęknięcia, guzy, inne wady;
• wysoka plastyczność i elastyczność, zdolność do wytrzymania skurczu, a nawet małych trzęsień ziemi bez uszkodzeń;
• odporność na obciążenia mechaniczne, brak zarysowań i wiórów nawet przy długotrwałym użytkowaniu;
• łatwość instalacji, możliwość tworzenia konwencjonalnych wykończeń i różnych elementów artystycznych;
• bezszwowość, tworzenie monolitycznej gładkiej powierzchni bez połączeń.

Koszt materiału jest dość wysoki, jest to jego główna wada. Tynk mozaikowy na bazie żywicy nie jest nakładany na ściany izolowane wełną mineralną lub szklaną - będziesz musiał wybrać inny materiał wykończeniowy lub zmienić izolację. Demontaż powłoki jest trudny, więc jeśli chcesz radykalnie zmienić wnętrze, musisz ciężko pracować.

Rodzaje tynków mozaikowych

W zależności od zastosowania tynk dzieli się na grupy:

• do prac zewnętrznych (przód);
• do prac wewnętrznych (dekoracyjnych);
• uniwersalny.

Ponadto materiał jest klasyfikowany według wielkości cząstek zawartych w jego składzie, a także według rodzaju bazy i wypełniacza.

Średnica

W zależności od średnicy zrębków kamiennych tynki mozaikowe mogą być:

• gruboziarnisty (1,5–3 mm);
• średni ułamek (1,2–1,5 mm);
• drobnoziarnisty (0,9–1,2 mm);
• drobna faktura (mniej niż 0,9 mm).

Materiał

Do produkcji tynku mozaikowego można stosować różne rodzaje skał. Każdy określa wygląd materiału, jego właściwości fizyczne i parametry techniczne. Najpopularniejsze są tynki na bazie marmuru, kwarcu, granitu, malachitu, lapis lazuli, onyksu, dlatego na opakowaniu można zobaczyć znak „marmur”, „kwarc” itp. W sprzedaży są mieszane materiały zawierające kilka rodzajów skał jednocześnie.

Tynki różnią się również w zależności od spoiwa, w podziale na następujące typy:

1. Akryl Kompozycja zawiera żywice polimerowo-akrylowe, dzięki czemu materiał zyskuje plastyczność, odporność na wstrząsy. Takie tynki są łatwe do zastosowania, niedrogie, a zatem bardzo popularne wśród osób zajmujących się wykończeniem.
2. Mineralne Na bazie wapna, cementu, gipsu. Do prac zewnętrznych stosuje się głównie tynki cementowe z dodatkiem niewielkiej ilości wapna, do użytku wewnętrznego - gips. Wszystkie mieszanki mineralne charakteryzują się przepuszczalnością pary, wysoką wytrzymałością przy niskim koszcie.
3. Krzemian Zawierają szkło potasowe, doskonale przylegają do podstawy, szybko twardnieją, przyjmują dowolną formę. Mają zwiększoną wytrzymałość i odporność na zużycie. Cena takich tynków jest o rząd wielkości wyższa niż minerałów i akrylu.

4. Silikon Skład tych tynków zawiera sztuczną gumę (żywicę silikonową). Zazwyczaj stosuje się je do dekoracji wnętrz ze względu na średnią odporność na uszkodzenia mechaniczne. Produkty tworzą mocną elastyczną powłokę, która jest łatwa do czyszczenia i całkowicie nie boi się wilgoci.

Niezbędne narzędzia

Aby wykonać prace tynkarskie, należy kupić podstawowy materiał w ilości odpowiadającej wymiarom pomieszczenia, a także narzędzia i materiały eksploatacyjne:

• tarka coraz większa;
• kielnia i szpatułki o różnych rozmiarach;
• teksturowane wałki, matryce, szablony;
• taśma maskująca;
• tynk bazowy;
• podkład i pędzel;
• polietylen.

Przygotowanie powierzchni

Tynk mozaikowy jest w stanie wygładzić małe wady podstawy, ale ogólnie powinien być możliwie jak najbardziej poziomy i nie mieć dużych różnic. Stara powłoka jest usuwana, pęknięcia i doły są uszczelniane początkowym tynkiem. Lepiej jest, jeśli ten ostatni ma biały lub inny bardzo jasny kolor, w przeciwnym razie szorstka powłoka może zmienić odcień głównego wykończenia. Sprawdź równość ściany za pomocą poziomu lub pionu pionowo, poziomo, po przekątnej.

Po wyrównaniu wykonuje się gruntowanie, którego celem jest zwiększenie przyczepności tynku do podłoża i bardziej gęste układanie mieszanki. Podkład nakłada się w 2-3 warstwach w odstępie kilku godzin, aby miał czas na wyschnięcie. Szczotkuj losowo, tworząc lekką żebrowaną płaskorzeźbę. Możesz użyć podkładu piaskowego (kwarcowego) o odcieniu zbliżonym do koloru tynku.

Technologia i warunki aplikacji na cokołach i fasadach

Prace zewnętrzne wymagają starannego przestrzegania sekwencji działań i uwzględnienia zaleceń specjalistów.

Warunki środowiskowe

Późną wiosną najlepiej nadaje się do tynkowania, gdy jest sucho. Maksymalna dopuszczalna zawartość wilgoci wynosi 60%.Nie można tynkować elewacji, cokołów w deszczu, śniegu, na mokro i na zimno, a także w ekstremalnych upałach. Idealnie, jeśli temperatura na zewnątrz wynosi 22-25 stopni.

Zasady nakładania tynku

Najpierw gotowa mieszanka gipsu jest dobrze wymieszana. Jeśli kompozycja jest sprzedawana w postaci suchej, rozcieńczyć ją wodą, jak wskazano w instrukcji, ubić mikserem budowlanym lub wywiercić odpowiednią dyszą.

Roztwór nakłada się na powierzchnię podstawy lub elewacji klinem za pomocą szpachelki na małym obszarze od rogu do rogu. Pocierać masę za pomocą pacy, trzymając narzędzie pod wąskim kątem, bez silnego nacisku. Napędzają kielnią pionowo lub losowo, ale nie ruchem okrężnym, bez pocierania (najlepiej od dołu do góry).

Druga warstwa jest nakładana bez czekania, aż pierwsza wyschnie. Działają w podobny sposób, tworząc powłokę o łącznej grubości 4–8 mm. Po pobraniu tarki wygładź powierzchnię, tak aby nie było pustych przestrzeni między ziarnami, a ściana stanie się gładka, gładka.

Silny nacisk na tarkę nie jest konieczny, ponieważ prowadzi to do uwolnienia zawiesiny kleju i pojawienia się pasków z krawędzi narzędzia. Aby uformować rogi, poczekaj na wyschnięcie, a następnie ostrożnie potraktuj je tarką. Aby wyschnąć, zamknij tynk folią plastikową na 3-4 dni, a następnie usuń folię.

Roztwór nakłada się na metal w następującej kolejności:

1. Wszelkie ogniska korozji są usuwane z podstawy.
2. Zastosowano specjalny podkład o właściwościach antykorozyjnych i strukturze ziarnistej.
3. Tynk nakłada się w 2 cienkich warstwach (nie więcej niż 2-3 mm każda).

Jeśli planujesz zaprojektować wielobarwną fasadę, granice stawów kwiatów są wstępnie uszczelnione taśmą maskującą. Tynk mozaikowy o określonym odcieniu nakłada się za pomocą zakładki na taśmie samoprzylepnej, natychmiast usuwając ochronę po zakończeniu pracy. Następnie nowy pasek taśmy klejącej przykleja się do już obrobionej podstawy i nakłada drugi odcień. W rezultacie połączenie dwóch kolorów będzie gładkie i piękne. Aby tworzyć wzory na surowym tynku, roluj za pomocą wałka szablonowego.

Zastosowanie tynku w pomieszczeniach

Materiał z niewielką frakcją wypełniacza dobrze nadaje się do dekoracji wnętrz. Najczęściej stosuje się go do biur, domów prywatnych, balkonów, korytarzy. Nie mniej istotny jest tynk do kuchni w obszarze zlewu, fartucha. Wygląda świetnie na mozaikę na rogach, łukach, a ponadto chroni takie miejsca przed uszkodzeniem.

Tynk mozaikowy nakłada się na dobrze wyrównane ściany, które zostały wcześniej dokładnie wysuszone. Warunkiem jest zagruntowanie podstawy kwarcową glebą o neutralnym odcieniu. Zwykle w pomieszczeniu wystarczy tylko jedna warstwa materiału. Prace są wykonywane za pomocą szpachelki, pacy w standardowy sposób.

Po nałożeniu mieszaninę miele się tarką lub zwija za pomocą wałka, gąbki, wciera kielnią. Aby uzyskać ciekawy wystrój, przyklej szablon do ściany, wypełnij wnętrze tynkiem, wypoziomuj i wypoleruj. Po całkowitym wyschnięciu szablon jest usuwany.

Suszenie i wykończenie

Suszenie powinno odbywać się w sposób naturalny, bez użycia urządzeń grzewczych. Zazwyczaj czas schnięcia materiału w pomieszczeniu nie przekracza 48 godzin. Na ulicy proces może trwać 4 dni. Po utwardzeniu możliwe jest pokrycie otynkowanej podstawy lakierem, woskiem, kompozycją szkliwną. Takie produkty zwiększają blask i zapewniają dodatkową ochronę przed wodą, uszkodzeniami, brudem, kurzem i tłuszczem.

Zużycie mieszanki i przywracanie uszkodzeń

Wskaźniki zużycia materiału różnią się w zależności od rodzaju frakcji wypełniacza. Przybliżone masowe natężenie przepływu na metr kwadratowy powierzchni będzie następujące:

• frakcja 0,5–1 mm - 2-3 kg;
• frakcja 1–1,5 mm - 3-4 kg;
• frakcja 1,5–2 mm - 4–5,5 kg;
• frakcja 2-3 mm - 5-7,5 kg.

Uszkodzenie materiału występuje dość rzadko ze względu na jego wysoką wytrzymałość. Jeśli tak się stanie, musisz ostrożnie usunąć obszar problemu, traktować rozdrobnione miejsce podkładem i nałożyć tynk o tym samym kolorze, ostrożnie pocierając połączenia.

Koszt materiału

Szacowana cena materiału wynosi 120–150 rubli / kg. Może wzrosnąć, gdy jest zawarty w składzie drogich składników, na przykład wiórów z naturalnego marmuru lub kompozytów krzemianowych. Koszt wykończenia metra kwadratowego ściany wynosi od 250 do 900 rubli lub więcej.

Tynk mozaikowy ma wiele cech i ma unikalne cechy. Należy go prawidłowo nałożyć i wysuszyć, w którym to przypadku wykończona powłoka będzie trwała, przyjemna w dotyku i niesamowicie piękna.