Jak nakładać kit na piankę poliuretanową

Pianka poliuretanowa jest szeroko stosowana w nowoczesnym budownictwie. Dzięki temu materiałowi prawie każda wnęka w budynku jest uszczelniona. Pianka poliuretanowa szybko chwyta i chroni główny materiał przed wpływami zewnętrznymi. Jednocześnie sama piana ma jedną wrażliwość - promieniowanie ultrafioletowe jest dla niej szkodliwe. Dlatego szpachlowanie służy do ochrony powierzchni potraktowanej pianą. O tym, co szpachlować pianką montażową, omówimy ten artykuł.

Treść

• Sposoby ochrony piany
• Funkcje przepływu pracy
• Wybór składu i narzędzia
• Przygotowanie fundamentu
• Aplikacja szpachli

Sposoby ochrony piany

Istnieje wiele opcji ochrony powłoki piankowej:

• kit;
• tynk wykończeniowy;
• zaprawa cementowo-piaskowa z dodatkiem białej zaprawy;
• uszczelniacz poliuretanowy;
• farby i lakiery akrylowe;
• płynny plastik;
• kit do okien.

Tak więc, w oparciu o powyższe, odpowiedź na pytanie, czy można nakładać kit na piankę montażową, jest oczywista i pozytywna.

Rada! Przed nałożeniem materiału ochronnego na piankę montażową zaleca się układanie go za pomocą wstępnie ściśniętej taśmy uszczelniającej (w skrócie PSUL). Taśma jest specjalnie zaprojektowana, aby wypełnić nierówności w nowych projektach. W przypadku starszych konstrukcji zaleca się stosowanie taśmy hydroizolacyjnej typu membrany rozproszonej.

Funkcje przepływu pracy

Szpachlowanie pianki montażowej można podzielić na kilka ważnych etapów, w których bezpośrednia obróbka powierzchni zajmuje tylko część czasu.

Wybór składu i narzędzia

Zanim zaczniesz, musisz przygotować niezbędny zestaw narzędzi, który obejmuje nóż, pojemnik na roztwór, dwie szpatułki (szeroka i wąska) oraz rękawice robocze. Jeśli chodzi o szpatułki, za pomocą wąskiego narzędzia rozwiązanie wybiera się ze zbiornika i nakłada na szerokie, które służy do obróbki powierzchni. Wąska szpachelka służy również do uszczelniania narożników i trudno dostępnych miejsc.

Ponadto konieczne jest kupienie szpachli. Wybierając go, należy wziąć pod uwagę następujące okoliczności:

1. Lokalizacja obrabianych powierzchni. Do pracy wewnątrz budynku potrzebne są niektóre kompozycje, podczas gdy do pracy z fasadą lub mokrymi pomieszczeniami, inne.
2. Grubość warstwy i szerokość szczeliny. Jeśli wady powierzchni są zbyt głębokie, prawdopodobnie najlepiej najpierw najpierw tynkować takie pęknięcia. Faktem jest, że kit ma ukrywać stosunkowo małe wady i nakłada się go cienką warstwą, ale za pomocą tynku można zamknąć wgłębienia na głębokości do 15 centymetrów.

Jako przykład niezawodnych kompozycji do suchych pomieszczeń można podać tynk gipsowy „Rotband” i kit „Fugenfüller”. Jednocześnie wybór nie jest ograniczony do tych mieszanin. Musisz tylko znać warunki, w których powłoka będzie eksploatowana, i wybierz kompozycję z myślą o nich. Na przykład mieszanki na bazie cementu lub polimerów nadają się do fasad i szpachlówek do płytek i płyt termoizolacyjnych.

Ilość wymaganej mieszanki określa się w zależności od powierzchni pomieszczenia i zużycia na metr kwadratowy warstwy milimetrowej. Zużycie materiału zostanie opisane bardziej szczegółowo poniżej.

Nie można też obejść się bez podkładu. Podkład dodatkowo chroni kit i zapewnia lepszą przyczepność do powłoki materiałami wykończeniowymi.Możemy polecić użycie podkładu akrylowego jako największej listy pozytywnych cech.

Jeśli mówimy o wykończeniu stoków, wówczas połączenia ram okiennych i tynku będą wymagały dodatkowego poziomu ochrony, ponieważ w tych miejscach zwykle występuje pękanie. Jako środek ochronny można zastosować uszczelniacz ochronny. Cena tego narzędzia nie jest zbyt wysoka, ale korzyści są bardzo namacalne. Szczeliwo stosuje się po prostu: po nałożeniu głównej kompozycji (tynku, szpachli) na powierzchnię materiał wykończeniowy jest częściowo usuwany (3-4 milimetry od krawędzi). Szczeliwo wlewa się do tej wnęki.

Przygotowanie fundamentu

Ten etap jest szczególnie odpowiedzialny, ponieważ ostateczna jakość szpachli zależy od staranności przygotowania podkładu.

Działania przygotowawcze są następujące:

1. Za pomocą noża usuń wszystkie wystające fragmenty piany. W rezultacie powierzchnia powinna stać się gładka, bez widocznych wad i wgnieceń.
2. Jeśli powłoka jest gdzieś zawodna, lepiej ją całkowicie usunąć, zastępując ją zaprawą cementową.
3. Czyścimy powierzchnię z brudu i kurzu. Do tej operacji można użyć odkurzacza.
4. Zagruntować powierzchnię.

Aplikacja szpachli

Prace są wykonywane w następującej kolejności:

1. Zagnieść rozwiązanie. Proporcje składników podano na opakowaniu. Zaleca się bardzo ostrożne podejście do określania całkowitej objętości partii. Jeśli rozwiązania jest zbyt wiele i twardnieje, nie można ożywić wodą, co oznacza, że ​​niewykorzystaną masę trzeba po prostu wyrzucić. Rozwiązanie powinno wystarczyć na około 30 minut pracy.
2. Na piankę nakładamy warstwę początkową szpachli. Jeśli po pierwszej warstwie zauważalne będą wady na powierzchni, konieczne będzie nałożenie dodatkowej warstwy. Grubość warstwy zależy od rodzaju szpachli (na przykład w przypadku mieszanek akrylowych maksymalna grubość warstwy wynosi 3 milimetry).
3. Gdy warstwa początkowa jest sucha, zaleca się szlifowanie i zagruntowanie.
4. Szpachlę wykończeniową nakłada się na suchą powierzchnię. Wysuszona warstwa jest ponownie mielona (drobnoziarnisty papier ścierny) i gruntowana. Teraz powierzchnię można tapetować tapetą lub malować.

Tak więc w szpachlówce na piance nie ma nic specjalnego, co odróżniałoby ten proces od przetwarzania innych rodzajów powierzchni. Aby uzyskać efekt wysokiej jakości, wystarczy ściśle przestrzegać procesu technologicznego w zakresie przygotowania powierzchni i nakładania szpachli.