Szpachla służy do wyrównywania ścian. Jednak nawet bardzo ostrożnie kit nie jest w stanie uzyskać idealnie gładkiej powierzchni. W każdym razie na ścianie będą widoczne ślady szpatułki, nieregularności przejść i inne drobne wady. Szlifowanie ścian po szpachlowaniu pomaga rozwiązać problem dokładnego dostrojenia powierzchni. W tym artykule omówiono niuanse szlifowania powierzchni, a także narzędzie niezbędne do jej wdrożenia.
- Zestaw narzędzi
- Wskazówki dotyczące wyboru materiału ściernego
- Domowe narzędzie
- Instrukcje szlifowania ścian
- Szlifowanie sufitowe
- Ochrona przed kurzem
Zestaw narzędzi
Zanim zaczniesz szlifować powierzchnię, musisz zdecydować o używanym narzędziu. Prace można wykonywać ręcznie lub za pomocą szlifierki. Jako materiał ścierny możesz wybrać siatkę do szpachlowania lub papieru ściernego.
Siatka ścierna szpachli ma perforowaną powierzchnię, dzięki czemu cały pył złuszczający powłokę przechodzi przez otwory. W rezultacie użycie siatki ściernej jest wygodniejsze niż papier ścierny, ponieważ nie zatyka się tak bardzo. Niemniej jednak w trakcie pracy najprawdopodobniej będziesz musiał zmienić zużytą siatkę na nowy materiał ścierny. Stopień pogorszenia można określić na podstawie wyglądu siatki: jeśli pęknie lub wydajność szlifowania pogorszy się, urządzenie należy wymienić.
Siatki kielni są sprzedawane pocięte na kawałki - tuż pod listwą szlifierską. Inną rzeczą jest to, że same pręty są w różnych rozmiarach, więc przy zakupie siatki musisz wybrać produkt, który pasuje pod pręt. Wadą siatki jest jej cena, która jest wyższa niż papier ścierny.
Zaletą papieru ściernego jest jego taniość. Wadą jest kruchość - szybko się zużywa. Szmergiel jest sprzedawany w wersji gotowej (w kawałkach) lub w rolkach (o różnych rozmiarach). Papier wycięty pod prętem będzie kosztował więcej, ale ta cena jest uzasadniona oszczędnością czasu, ponieważ rolki nadal muszą być pocięte na arkusze o odpowiednim rozmiarze. Podczas cięcia zaleca się stosowanie naddatków na prętach pod zaciskami.
Uwaga! Pomimo faktu, że siatka ścierna jest droższa, praca z nią jest prostsza i szybsza niż z papierem ściernym.
Co więc szlifować ściany po szpachlowaniu - zdecydował. Potrzebne będą również następujące dodatkowe narzędzia i akcesoria:
- drabina;
- lampa do noszenia;
- skejter;
- gąbka do mielenia;
- szpachelka.
Rada! Podczas szlifowania powierzchni w powietrzu jest dużo pyłu. Dlatego zaleca się stosowanie całego niezbędnego sprzętu ochronnego, w tym respiratora, rękawiczek, okularów i czapki.
Zastanawiając się nad tym, jak szpachlować kit, należy przejść z zakresu zadania:
- W przypadku powierzchni o małej powierzchni jest całkowicie możliwe wykonanie ręcznej metody obróbki za pomocą pręta.
- Szlifowanie dużych obszarów jest znacznie prostsze i szybsze, jeśli używasz szlifierki do powierzchni (jednak nadal musisz ręcznie wykańczać narożniki).
- Na dużych obszarach o złożonym terenie najlepszym wyborem jest mimośrodowa szlifierka o dużej mocy.
Wiele modeli młynków charakteryzuje się nowoczesną ergonomią, dzięki czemu podczas pracy z nimi dłonie nie są tak zmęczone.Najbardziej zaawansowane modele są wyposażone w dźwignie teleskopowe, które pozwalają dotrzeć nawet do niedostępnych fragmentów ścian lub sufitów.
do treści ↑Wskazówki dotyczące wyboru materiału ściernego
Jeśli powierzchnia jest już pokryta materiałami wykończeniowymi, szlifowanie wstępne przeprowadza się warstwami o dużych ziarnach, a szlifowanie końcowe drobnoziarnistymi materiałami ściernymi. Papier ścierny jest klasyfikowany według wielkości ziarna.
Każdy rodzaj papieru ściernego zgodnie ze standardami FEPA odpowiada określonej liczbie:
- makropolary - od nr 20 do nr 240;
- mikro-rozmiary - od nr 240 do T2500.
Do wstępnego mielenia stosuje się skórki o liczbie od 120 do 180 (tj. Gruboziarniste ziarna). Im mniejsza liczba, tym większe nierówności można wyeliminować za pomocą ścierniwa. Aby usunąć oczywiste wady, często stosuje się nr 60, do obróbki ściany na tapetę - od nr 100 do nr 120, do malowania - od nr 120 do nr 150.
W oparciu o powyższe normy samo pytanie, jak szlifować kit wykończeniowy, nie występuje - powinno to być ścierniwo o drobnych ziarnach - od nr 240 do nr 280. W celu delikatnego wyrównania dozwolone jest również stosowanie mniejszych ziaren.
Domowe narzędzie
Szlifowanie szpachli w trudno dostępnych miejscach (narożniki, spoiny, nisze) można wykonać za pomocą domowego urządzenia. Bierzemy kawałek plastikowego profilu w kształcie litery L i tniemy go, aby uzyskać równy plastikowy pasek o szerokości około 7-8 centymetrów. Z tyłu przyklej papier ścierny, a następnie podziel pasek na segmenty o wielkości 18-20 centymetrów. Jednocześnie przycinamy rogi, aby urządzenie miało kształt ołówka.
Rada! W razie potrzeby można wyposażyć narzędzie w materiały ścierne o różnej wielkości ziaren.
do treści ↑Instrukcje szlifowania ścian
Szlifowanie szpachli odbywa się w następującej kolejności:
- Sprawdzamy powierzchnię kitu pod kątem pustek. Musisz również upewnić się, że powłoka jest całkowicie sucha.
- Zakładamy respirator, okulary, rękawiczki i czapkę.
- Instalujemy oświetlenie, ponieważ cała powierzchnia powinna być wyraźnie widoczna. Możesz podłączyć przenośną lampę.
- Jeśli na powierzchni pozostaną zauważalne guzki, ostrożnie usuń je szpachelką.
- Nie należy natychmiast nakładać na powierzchnię wykończeniową, jeśli szlifowanie jest wykonywane po raz pierwszy. Zaleca się, aby najpierw ćwiczyć na małym obszarze. Do treningu odpowiednie są zwykłe materiały ścierne lub papier ścierny.
- Wymagany poziom jakości szlifowania jest podyktowany ustawionymi zadaniami. Jeśli ściana przygotowuje się do tapetowania, możesz zignorować małe zadrapania lub podobne wady. Jeśli jednak powierzchnia ma zostać pomalowana, ściana powinna być idealnie równa.
- Po wybraniu odpowiedniej skóry i testowym szlifowaniu możesz przystąpić do wstępnej obróbki powierzchni. Zaczynamy szlifować od szczytu ściany. Stopniowo schodzimy w dół, przechodząc z jednego małego obszaru (około 1 metra kwadratowego każdy) do drugiego. Charakter ruchów powinien być tego samego typu: na przykład „w górę i w dół”, „w kole”, „w prawo-w lewo”. Unikaj zbyt ciasnego nacisku lub długotrwałego szlifowania tego samego miejsca, ponieważ może to prowadzić do szorstkości. Jeśli jednak takie wady są dozwolone, kontynuujemy szlifowanie, a pod koniec tego procesu wypełniamy pojawiające się koryta.
- Po przeszlifowaniu większości powierzchni można wykonywać narożniki i inne trudno dostępne miejsca. Najlepiej jest obsługiwać takie odległe obszary za pomocą specjalnych skórek ze ściętymi narożnikami. Możesz wybrać bardziej tradycyjny materiał - gięty papier ścierny.
- Pod koniec pracy usuwamy wszystkie nagromadzone śmieci, a także przeprowadzamy czyszczenie na mokro w pokoju.
- Ponownie sprawdzamy powierzchnię pod kątem wad.Jeśli wszystko jest w porządku, możesz zacząć szlifować.
- Wykończenie odbywa się przy użyciu drobnoziarnistego ścierniwa. Jednocześnie ruchy rąk powinny być płynniejsze niż przy rozpoczynaniu szlifowania. Ruchy powinny być styczne, ale nie naciskające. Na etapie końcowym szczególnie ważne jest dobre oświetlenie powierzchni.
- Ponownie usuwamy pojawiające się śmieci i obrabiamy ściany za pomocą podkładu. Praca jest zakończona, możesz rozpocząć dekorowanie ściany materiałem dekoracyjnym.
Zdjęcie pokazuje prawidłowe trajektorie rąk:
Szlifowanie sufitowe
O tym, jak szlifować ścianę po szpachlowaniu, opisano powyżej. Teraz krótko rozważmy cechy szlifowania sufitu.
Sufit przyciąga nie mniej niż ściany - każda wada na powierzchni będzie uderzająca. Z technologicznego punktu widzenia proces obróbki sufitu nie różni się od polerowania ścian, ale taka praca charakteryzuje się znacznie większą złożonością. Ręczne szlifowanie sufitu jest fizycznie trudne, dlatego lepiej jest użyć szlifierki.
Na młynek nakładamy siatkę ścierną. Do rozpoczęcia szlifowania odpowiednie są liczby od 60 do 80, a do wykończenia - nr 100. Do pracy z powierzchnią sufitu potrzebny jest niezawodnie stojący stół lub drabina. Jeśli jednak istnieje narzędzie z drążkiem teleskopowym, można szlifować sufit, stojąc na podłodze. Charakter ruchów podczas obróbki sufitu jest okrągły.
Pierwszy przebieg usuwa duże wady. Następnie usuwamy kurz i resztki budowlane, sprawdzamy powierzchnię pod kątem drobnych wad. Jeśli tak, popraw je za pomocą szpatułki. Następnie przejdź do zakończenia szlifowania drobnoziarnistą skórą.
do treści ↑Ochrona przed kurzem
Procesowi skórowania towarzyszy znaczne tworzenie się pyłu. Małe cząsteczki pyłu przenikają nawet przez pęknięcia w zamkniętych drzwiach i są przenoszone daleko poza pomieszczenie robocze. Dlatego nawet przed rozpoczęciem prac naprawczych zaleca się zakup folii ochronnej do mebli (polietylen) i pokrycie nią wszystkich cennych artykułów gospodarstwa domowego. Jednocześnie, jeśli to możliwe, wszystkie meble i urządzenia gospodarstwa domowego powinny zostać całkowicie usunięte z pokoju roboczego. Okna należy również przykryć folią. Mocuje folię na obwodzie za pomocą taśmy. Szczeliny w ościeżnicy można zatkać mokrymi ręcznikami - aktywnie pochłaniają kurz.
Szlifowanie powierzchni nie jest trudnym zadaniem. Proces ten wymaga nie tyle specjalnych umiejętności, ale dokładności i dbałości o biznes.
