Jak i jak szpachlować płytę OSB

Płyty OSB są stosowane do budowy domów szkieletowych. Aby chronić materiał panelu przed negatywnym wpływem środowiska, zaleca się nałożenie na niego ochronnego wykończenia. Na zewnątrz budynków najczęściej stosuje się systemy fasadowe na zawiasach, a w pomieszczeniach stosuje się kit. W tym artykule omówiono, jak i jak szpachlować płytę OSB.

Treść

• Informacje ogólne
• Funkcje materiałów wykończeniowych
• Wybór podkładu
• Wybór kitu
• Wymagania dotyczące szpachli
• Zrób to sam
• Technologia szpachlowa
• Przygotowanie płyty OSB do szpachlowania
• Szpachlowanie
• Tynkowanie OSB

Informacje ogólne

Skrót OSB jest w rzeczywistości rosyjską wymową angielskiego skrótu OSB, co oznacza - Oriented Strand Board. Ta nazwa jest tłumaczona jako przybliżona płyta wiórowa (OSB). Dlatego OSB jest bardziej poprawną nazwą niż OSB, jeśli konieczne jest oznaczenie funkcji tego materiału w języku rosyjskim.

Zorientowana płyta wiórowa to wielowarstwowa struktura wykonana z wiórów drzewnych, która skleja się w wysokiej temperaturze pod ciśnieniem. Jako klej używana jest żywica syntetyczna. W skład OSB wchodzi także wosk syntetyczny i kwas borowy.

Kierunek układania wiórów na różnych warstwach jest inny. Na przykład w warstwach zewnętrznych wióry są umieszczone wzdłużnie, a w warstwach wewnętrznych są ułożone w poprzek. Dzięki temu płyta uzyskuje wysoką odporność na wpływy mechaniczne.

Pomimo odporności mechanicznej i estetycznego wyglądu, konstrukcje OSB wymagają dodatkowego wykończenia kitem. Po pierwsze kit OSB wyrównuje powierzchnię, co pozwala następnie przykleić tapetę na przygotowaną powłokę lub nałożyć lakier. Po drugie, kit pozwala przedłużyć żywotność ścian i sufitów w domu.

Jak każdy materiał wykonany z drewna (a OSB 80-90% składa się z wiórów), przybliżone płyty wiórowe pochłaniają wilgoć. To właśnie ta jakość powoduje, że wielu wątpi w wykonalność szpachlowania płyt OSB. W końcu klej do farb i tapet w przyszłości może powodować obrzęk podstawy i jej deformację. Wyjściem jest odmowa użycia mieszanin na bazie wody. Bez wody - bez ryzyka obrzęku podstawy.

Uwaga! Odporność płyty OSB na wilgoć zależy od marki. Najbardziej odporne na wilgoć są uważane za OSP-3. Takie panele są przeznaczone do montażu w pomieszczeniach o wysokim poziomie wilgotności.

Biorąc powyższe pod uwagę, nie można nie zauważyć faktu, że wielu jest całkiem zadowolonych z naturalnego wyglądu zorientowanych paneli wiórowych. Ten rodzaj widoku jest całkiem odpowiedni dla domów na wsi lub pomieszczeń gospodarczych. Ponadto, w razie potrzeby, panele można lakierować.

Funkcje materiałów wykończeniowych

Przy wyborze materiału i wykonywaniu pracy należy wziąć pod uwagę szereg wymagań.

Wybór podkładu

Przed nałożeniem szpachli należy najpierw zmielić, a następnie zagruntować powierzchnię.

Uwaga! Na sprzedaż są polerowane płyty OSB. Kosztują nieco więcej niż nieoszlifowane, ale koszty pracy związane z ich przygotowaniem są znacznie niższe.

Podkład, który musisz kupić, nie jest żadnym, ale specjalnie zaprojektowany do obróbki drewna. Takie preparaty nie zawierają wody.Na przykład odpowiednie są podkłady na bazie oleju suszącego lub lakieru glifalowego.

Najbardziej wrażliwym miejscem w płycie OSB (z punktu widzenia przepuszczalności wilgoci) są części końcowe. Obszary te muszą być dobrze zagruntowane przed zainstalowaniem arkuszy, w przeciwnym razie nie zadziała to w przyszłości.

Wybór kitu

Tylko specjalne preparaty nadają się do przetwarzania OSB. Jeśli kit jest przeznaczony do czegoś innego, na przykład do obróbki betonu, najprawdopodobniej nie nadaje się do drewna.

Tak więc do drewna stosuje się następujące rodzaje szpachli (są sprzedawane jako gotowe):

1. Kit akrylowy do płyty OSB. Służy do wyrównywania wszelkich powierzchni drewnianych, w tym do golenia drewna.
2. Wypełniacze nitro. Są to szybkoschnące preparaty wykonane na bazie celulozy, żywicy, plastyfikatorów, wypełniaczy i rozpuszczalników organicznych. Jako rozpuszczalnik można stosować takie marki jak P-645 lub P-649. Wśród popularnych wypełniaczy nitrylowych można wyróżnić MBSH, ASH-24 i ASH-32.
3. Kit na bazie oleju i kleju. Kompozycja zawiera oleje suszące, lakiery i kleje, a także kredę, modyfikatory i zagęszczacze. Rozpuszczalnik działa jak olej suszący. Najsłynniejsi przedstawiciele kompozycji klejowo-olejowych - LSH-1 i LSH-2.
4. Roztwory kleju Podstawą jest klej, aw nieco mniejszych ilościach olej. Plastyfikatory są stosowane jako środki pomocnicze.
5. Kit tynkowy. Zawierają nie tylko gips, ale także dodatki polimerowe. Mieszanki tynków są uważane za najbardziej odpowiednie do przetwarzania produktów drewnianych. Wśród kompozycji tej grupy warto wymienić tak znane marki jak „Goldband”, „Rotband” i „Vetonit”.
6. Mieszaniny dyspersyjne na bazie żywicy syntetycznej. Najbardziej znanym przykładem dla rzemieślników jest niemiecki kit PuFAS Pufamur Akkord-Finish AS 5. Podkład charakteryzuje się doskonałą elastycznością i jest stosowany jako kompozycja wykończeniowa podczas obróbki otynkowanej powierzchni.

Wymagania dotyczące szpachli

Niezależnie od materiału, na którym jest wykonywany kit, powinien on mieć następujące cechy:

1. Doskonałe właściwości adhezyjne (zdolność do przywierania do niejednorodnych gładkich materiałów), ponieważ nie każda kit jest w stanie zetknąć się z żywiczną powierzchnią.
2. Nieznaczny skurcz w wyniku suszenia (ta jakość zapobiega pękaniu).
3. Wytrzymałość utworzonej powłoki.
4. Powłoka powinna być nie tylko trwała, ale także podatna na szlifowanie.
5. Jednorodność spójności.
6. Brak stałych dodatków.

Aby zapewnić brak pęknięć w płycie OSB, zaleca się wzmocnienie powierzchni elastycznymi materiałami. Najlepsze do tych celów jest odpowiednia włóknina. Włóknina klejona klejem do drewna.

Zrób to sam

Koszt kit fabryczny nie jest zbyt wysoki. Jeśli jednak musisz przetwarzać duże obszary, w tym ściany, podłogi, sufity, całkowity koszt wyrównywania może nie być tak mały. Dlatego niektórzy rzemieślnicy decydują o własnej produkcji szpachli do drewna.

Aby utworzyć kompozycję szpachlową, potrzebujesz następujących składników:

• olej lniany - 280 g;
• olej terpentynowy - 60 g;
• zmielony pumeks - 30 g;
• żelatyna - 20 g;
• kazeina - 20 g;
• roztwór amoniaku (18%) - 17 g;
• woda - 300 g.

Najpierw zmiel pumeks do stanu pyłu. Następnie wlewamy powstałą masę do pojemnika z olejem lnianym i mieszamy, aż uzyskamy jednorodną konsystencję. Następnie wlej olej terpentynowy do tych samych naczyń i ponownie dobrze wymieszaj mieszaninę.

Mieszaną masę pozostawia się do zaparzenia przez kilka minut, po czym dodajemy pozostałe składniki z listy.Roztwór przygotowuje się w łaźni wodnej, następnie miesza i ponownie podaje we wlewie. Po ostatnim osiadaniu mieszanina jest gotowa do użycia.

Technologia szpachlowa

Tak więc wszystkie niezbędne materiały są kupowane lub produkowane niezależnie. Teraz możesz zacząć szpachlować.

Przygotowanie płyty OSB do szpachlowania

Jak wspomniano powyżej, zanim szpachlujesz OSB, przetwarzamy powierzchnię za pomocą podkładu. Nie można tego zrobić bez gruntowania, ponieważ nieprzygotowana powierzchnia nie będzie dobrze przylegać do szpachli. Ponadto w przyszłości gruntowanie zapobiegnie pojawianiu się wszelkiego rodzaju elementów drewnianych (żywic, olejków eterycznych, garbników) na powierzchni.

Grunt wykonuje się w dwóch przejściach. Najpierw zastosuj glebę, która nie zawiera wody. Następnie powierzchnia jest malowana białym lakierem izolacyjnym (na przykład „PUFAS Agua-Deck E.L.F.”).

Uwaga! Jeśli płyta OSB była wcześniej lakierowana w fabryce, można ją natychmiast pokryć białą farbą izolacyjną.

Po gruntowaniu zaleca się zrobienie przerwy technologicznej w celu wysuszenia materiału. W zależności od gleby czas oczekiwania może wynosić od 3 do 12 godzin.

Szpachlowanie

Szpachlę OSB nakłada się tylko przy dodatniej temperaturze i wilgotności powietrza nieprzekraczającej 60%. Kładziemy kit na tacy, z której materiał jest wybierany szpachelką i nakładany na drewnianą powierzchnię. Okresowo, po przetworzeniu znacznego obszaru, przycinamy powstałą powłokę.

Po obróbce całej powierzchni robimy kolejną przerwę na wyschnięcie materiału. Następnie szlifujemy już suchą powierzchnię, aby usunąć z niej małe wady i zapewnić maksymalną możliwą gładkość.

Pozostaje wykonać wzmocnienie powierzchni. Aby to zrobić, przyklej włókninę na kolanach. Aby uniknąć pogrubienia, wykonujemy podwójne cięcia w tych miejscach i usuwamy nadmiar materiału. Sąsiednie panele są nieruchome.

Tak więc proces nie jest zbyt skomplikowany, każdy początkujący może łatwo poradzić sobie z pracą. Jeśli nie ma jeszcze pewności siebie, lepiej zaufać umiejętnościom zawodowym.

Tynkowanie OSB

O tym, czy można nakładać OSB, opisaliśmy powyżej. Niemniej jednak krótko zastanowimy się nad problemem tynkowania płyt wiórowych.

Tynkowanie drewna jest znacznie trudniejszym zadaniem w porównaniu do tynkowania betonu lub cegły. Faktem jest, że w przeciwieństwie do wskazanych materiałów drewno przylega do sztukaterii znacznie gorzej, co prowadzi do pękania i łuszczenia się wykończenia.

Aby zapewnić wysokiej jakości tynkowanie, podczas wykonywania pracy należy przestrzegać następującej kolejności:

1. Tworzymy hard mounty dla OSB.
2. Zagruntuj powierzchnię kompozycją kleju.
3. Nakładamy tynk szpachelką (grubość warstwy - od 2 do 3 milimetrów).
4. Na wciąż wysuszonej powłoce zainstaluj siatkę wzmacniającą (wciskamy ją w tynk).
5. Po wyschnięciu pierwszej warstwy lakieru nałóż klej na powierzchnię. Wypoziomuj powłokę.
6. Stosujemy tynk dekoracyjny.

Jeśli tynkujesz elewację budynku szkieletowego, wygląd powierzchni będzie nie do odróżnienia od powierzchni budynków wzniesionych z innych rodzajów materiałów ściennych.

Rada! Aby tynk nie pękał na połączeniach płyty OSB, połączenia muszą pokrywać się z podporami i poprzeczkami listew.

Tak więc szpachlowanie OSB nie jest konieczne. Jeśli jednak w przyszłości jest to planowane Tapetowanie lub malowanie powierzchni, kit nie może tego zrobić.