Próbując ograniczyć niewyczerpaną energię słoneczną ludzkości, wynaleziono ogniwa słoneczne, przekształcając je w elektryczność lub ciepło. Pomimo faktu, że taka innowacja zyskała szerokie uznanie, nie można jej nazwać przystępną cenowo z powodu jej wysokich kosztów. Jednak badania nie stoją w miejscu, a poszukiwania i tworzenie ulepszonych alternatyw dla drogich instalacji paneli są już w toku.
Jednym z opracowań laboratoryjnych naukowców był najnowszy związek o nazwie „farba słoneczna” (farba słoneczna). Zakłada się, że za kilka lat taka technologia zacznie być stosowana wszędzie i stanie się jednym z najistotniejszych źródeł czystej energii.
Co to jest farba przeciwsłoneczna
Jest to nowa generacja materiału na bazie specjalnych nanocząstek półprzewodnikowych. Na zewnątrz wygląda jak pastowata żółta substancja. Kompozycję uzyskaną w wyniku badań można nanosić na dowolną powierzchnię przewodzącą prąd bez użycia specjalnego sprzętu. Interakcja panelu pomalowanego taką farbą, elektrodą i światłem słonecznym prowadzi do wytwarzania energii elektrycznej, która może zaspokoić potrzeby energetyczne całej ludzkości.
Rozwój
Rewolucyjne odkrycie zostało przedstawione przez grupę amerykańskich naukowców z University of Notre Dame. Kierownikiem projektu był Prashant Kamat, który jest doktorem nauk chemicznych i biochemicznych, a także badaczem w centrum nanotechnologii.
Jego zdaniem celem badań eksperckich jest stworzenie farby do domów i samochodów, gdzie ich ściany, dach lub nadwozie mogą pełnić funkcję panelu fotowoltaicznego.
Procedura wytwarzania innowacyjnego materiału:
- Zastosowano nanoziarniste cząstki dwutlenku tytanu działające jako pochłaniacze światła.
- Powyżej tych kropek kwantowych nastąpił siarczek kadmu i selenid.
- Cząstki umieszczono w mieszaninie woda-alkohol, a następnie gotową masę nałożono na płytkę wyposażoną w warstwę przewodzącą.
- Kolejnym krokiem było dodanie dodatkowych składników i długie narażenie na mieszaninę gorącego powietrza.
Uzyskana bateria miała sprawność równą 1%.
Inne podejście do realizacji idei nanokolorów zaproponowali eksperci z Royal Melbourne Institute of Technology w Australii. Autorzy tej koncepcji pracowali nad stworzeniem farby, która generuje paliwo wodorowe ze światła słonecznego i wilgotnego powietrza. Podstawa składu stali:
- syntetyczny siarczek molibdenu;
- cząsteczki tlenku tytanu.
do treści ↑
Charakterystyczne właściwości i zalety farb słonecznych
Cechą opracowanego materiału jest to, że w przeciwieństwie do akumulatorów, farba może być produkowana w bardzo dużych ilościach. Jest tańszy, ale prostszy w produkcji.
Pomimo faktu, że ogólna wydajność takich nanotechnologii jest stosunkowo niska, oba zespoły programistów planują zwiększyć ich wydajność.
Być może w niedalekiej przyszłości wytwarzanie energii elektrycznej takimi metodami będzie w stanie dostarczyć każdemu domowi niezbędną ilość energii. Pomoże to znacznie obniżyć koszty mediów i znacząco przyczyni się do zachowania ekologii naszej planety.
