Wybierając odpowiednią farbę do pistoletu natryskowego, możesz malować powierzchnie dowolnego obszaru bez większego wysiłku. Malowanie na drewnie za pomocą pistoletu natryskowego pozwala uzyskać idealnie płaską powierzchnię bez brzydkich kropel, pęknięć, nierównych plam i innych wad. Ale możesz uzyskać taki wynik, jeśli wybierzesz odpowiednią lepkość dla tej farby.
Tylko wtedy można znacznie zaoszczędzić czas i farbę w porównaniu z tradycyjnym malowaniem pędzlem. W przypadku pistoletu natryskowego warto używać tylko materiałów lakierniczych o wymaganej lepkości, ponieważ bez tego uzyskana powłoka okaże się złej jakości. Najczęściej wymagana lepkość została już wskazana przez producenta na opakowaniu, ale nie zawsze można skupić się na tej wartości.
do treści ↑Kontrola lepkości
Każda farba będzie leżała płasko na ścianie tylko wtedy, gdy temperatura zadeklarowana przez producenta pokrywa się z zalecaną temperaturą otoczenia. Jeśli tak się nie stanie, sama farba stanie się zbyt gęsta lub płynna. W obu przypadkach mieszanina nie będzie już mogła być rozpylana z rozpylacza elektrycznego małymi kroplami, równomiernie rozmieszczonymi na powierzchni.
Co się stanie, jeśli farba stanie się zbyt gruba lub odwrotnie, płynna? Jest to złe w obu przypadkach, ponieważ zbyt płyn się rozprzestrzenia, a zbyt gruby leży nierównomiernie. Zastosowanie takich farb do pistoletu natryskowego może prowadzić do problemów:
- powstawanie zwisów, „znaków wodnych”;
- rozprysk;
- utrata błyszczącej powierzchni;
- marszczenie;
- zmniejszenie lub całkowita utrata przyczepności;
- tworzenie się koloru, grudek, wiórów;
- niechciany „skurcz”;
- niejednorodność zastosowania;
- pękanie;
- obrzęk
Możesz uniknąć tych wszystkich problemów, odpowiednio przygotowując nie tylko powierzchnię drewna, ale także samą mieszaninę lakierniczą przed nałożeniem. Aby to zrobić, musisz natychmiast wybrać mieszaninę o pożądanej konsystencji lub rozcieńczyć ją do pożądanej gęstości.
do treści ↑Dopuszczalny pomiar lepkości
Aby zmierzyć lepkość, najlepiej użyć specjalnego urządzenie zwane wiskozymetrem. Jego użycie pozwala dokładnie kontrolować jakość mieszanki, aby uniknąć nieprzyjemnych niespodzianek w przyszłości. Projekt jest niezwykle prosty, ponieważ składa się z:
- stożkowy pojemnik pomiarowy z otworem o różnych średnicach poniżej;
- uchwyt wspornika.
W zależności od zadania i wymaganej dokładności pomiaru można wybrać wiskozymetr z otworem 4, 6 lub 8 mm. Przygotowanie do określenia grubości farby nie będzie wymagało dodatkowych kosztów finansowych ani skomplikowanych manipulacji, ponieważ oprócz wiskozymetru potrzebujesz tylko stopera i pojemnika do kapania lakieru lub emalii. Aby określić gęstość, której potrzebujesz:
- wlać mieszaninę do pojemności wiskozymetru;
- włączyć stoper, spuszczać, aż pojawią się pojedyncze krople;
- wyłącz stoper.
Wynikowy czas (na przykład 20 sekund) jest wskaźnikiem lepkości. W temperaturze 20 ° C powinno być:
- dla szpachli - 30 sekund;
- do lakierów i emalii akrylowych - do 20 sekund;
- dla podstawowych emalii - do 17 sekund.
Uzyskany wskaźnik pozwala nam określić dostępną lepkość i to, czy w tym przypadku konieczne jest dodatkowe rozcieńczenie. Jeśli gęstość jest normalna, przygotowanie materiału do przelania do elektrycznego pistoletu natryskowego jest zakończone. Jeśli czas wycieku w temperaturze zalecanej przez większość producentów jest mniej więcej niż optymalny, lakier jest zbyt płynny lub gruby.
W pierwszym przypadku jedynym wyjściem z sytuacji jest wybór szkliwa o pożądanej konsystencji. Ale grubszy materiał można łatwo przygotować do użycia, rozcieńczając go do pożądanej konsystencji.
do treści ↑Prawidłowa hodowla
Aby rozcieńczyć dowolny materiał malarski do pożądanej gęstości, potrzebujesz:
- specjalna zmierzona pojemność (lub skalowane szkło z tworzywa sztucznego);
- rozpuszczalnik;
- utwardzacz
Aby poprawnie określić składniki do przygotowania gotowej emalii lub lakieru, musisz wybrać rodzaj mieszanki farby. Wszystkie takie formuły są podzielone na:
- jednoskładnikowy (alkidy lub emalie zasadowe);
- dwuskładnikowy (emalie akrylowe, podkłady, lakiery).
Tylko jeden rozpuszczalnik wystarcza do rozcieńczenia jednoskładnikowej kompozycji. Ale dwuskładnikowy wymaga dodatkowego zastosowania specjalnego utwardzacza, który najpierw wlewa się do przygotowanej kompozycji.
do treści ↑W tym przypadku nie ma uniwersalnych proporcji mieszania, ponieważ są one różne dla każdego materiału. Zalecenia producenta pomogą Ci wybrać najlepszy stosunek.
Jak filtrować
Ostatnim etapem przygotowania kompozycji o pożądanej konsystencji jest jej filtracja z przypadkowo połkniętych zanieczyszczeń. Należy to zrobić, aby cząsteczki zanieczyszczeń nie dostały się na malowaną powierzchnię, niszcząc gotową powłokę. Najłatwiejszym sposobem rozwiązania tego problemu jest wybranie pistoletu z wbudowanym filtrem.
Przefiltrowana mieszanina uchroni Cię przed problemami takimi jak:
- zatkana dysza w pistolecie natryskowym;
- tworzenie się grudek;
- efekt „chwastów”;
- sedymentacja.
Jeśli nie ma wbudowanego filtra, przygotowaną kompozycję należy wstępnie przefiltrować przed wlaniem do zbiornika pistoletu natryskowego. Oczywiście do tego można użyć domowych filtrów wykonanych z improwizowanych materiałów, takich jak bibuła filtracyjna. Ale ta metoda jest dość pracochłonna i wymaga dodatkowych inwestycji finansowych.
W tym celu najlepiej wybrać specjalne jednorazowe lejki z wygodnym sitkiem. Algorytm działań w tym przypadku jest niezwykle prosty:
- Zamontować filtr jednorazowy na szyjce zbiornika w pistolecie natryskowym.
- Wlać przygotowaną emalię do zbiornika.
Gotowa powierzchnia będzie gładka i błyszcząca, a powłoka będzie leżała w jednolitej warstwie, dodatkowo wygładzając najmniejsze nierówności.
