Kolorystyka plastiku jest raczej rzadka, ponieważ zawsze istnieje duży wybór paneli wykończeniowych i płyt wykonanych z tworzyw sztucznych. Niemniej jednak czasami wyobraźnia producentów nie wystarcza, a konsument samodzielnie maluje część plastikowej płyty w innym kolorze. Wszystko to jednak nie trwa długo, dlatego z czasem pojawia się pytanie: jak usunąć starą farbę z plastiku.
- Zasada usuwania powłoki
- Metody identyfikacji różnych rodzajów dekoracyjnego plastiku domowego
- Znakowanie
- Natura spalania
- Zanurzenie w wodzie
- Operacje przygotowawcze
- Technologia i spójność
- Zanurzenie w roztworze
- Oryginalny sposób
Zasada usuwania powłoki
Większość znanych metod mycia starej farby - mechanicznych i termicznych - nie nadaje się do powierzchni z tworzyw sztucznych. W szczególności po podgrzaniu niektóre tworzywa sztuczne mogą ulec degradacji termicznej: wypaczają się, wydzielają nieprzyjemny zapach. Metoda mechaniczna spowoduje trwałe uszkodzenie płyty od materiału źródłowego (chyba, że oczywiście jest to celem). Pozostaje chemiczny sposób na usunięcie starej farby.
Wybór substancji czynnej do mycia starej powłoki zależy od właściwości fizykochemicznych obiektu - czy to okien, półek czy małych form dekoracyjnych. Dlatego przede wszystkim należy dowiedzieć się, który plastik ma zostać przetworzony. Jeśli nie ma już niepotrzebnych płyt wykończeniowych, będziesz musiał eksperymentować z subtelnymi częściami produktu.
do treści ↑Metody identyfikacji różnych rodzajów dekoracyjnego plastiku domowego
Dostępne metody określania rodzaju masy plastycznej są następujące:
- Dekodowanie plastikowego oznakowania z tyłu tabliczki produktu. Służy głównie do importowanych paneli dekoracyjnych do okien i plastikowych drzwi wewnętrznych.
- Metoda zapłonu materiału: charakter spalania pomaga również ustalić wygląd tworzywa sztucznego.
- Zgodnie z gęstością materiału, dla którego część zanurza się w wodzie.
Rozważ te metody bardziej szczegółowo.
do treści ↑Znakowanie
Zgodnie z międzynarodową klasyfikacją materiałów z tworzyw sztucznych, które są używane w życiu codziennym do produkcji paneli okiennych, pochyłości drzwi itp., Wszystkie tworzywa mają określone cyfrowe oznaczenie. Jest zaznaczony trójkątem wytłoczonym z tyłu części. Międzynarodowe kody identyfikacyjne zastosowanych tworzyw sztucznych są następujące:
- politereftalan etylenu - PET, liczba w trójkącie 1;
- odpowiednio polietylen o niskiej i wysokiej gęstości - LDPE i HDPE, liczby w trójkącie 4 lub 2;
- polichlorek winylu - PVC, liczba w trójkącie 3;
- polipropylen - PP, liczba w trójkącie 5;
- polistyren - PS, liczba w trójkącie 6.
Producent elementu z tworzywa sztucznego może niestety użyć materiału spoza powyższej listy. Wtedy w oznaczeniu będzie liczba 7, która nic nam nie powie. Ponadto drobni producenci mogą zasadniczo ignorować wymagania Stowarzyszenia Przetwórców Tworzyw Sztucznych, zgodnie z ASTM D7611, który jest powyższym oznaczeniem. W takich przypadkach będziesz musiał zastosować drugą metodę z zalecanej listy.
do treści ↑Natura spalania
Spalanie tworzyw sztucznych odbywa się na różne sposoby.Poniższa tabela pokazuje charakterystyczne różnice i cechy procesu:
| Rodzaj tworzywa sztucznego | Natura spalania | Wydany zapach | Dodatkowe funkcje |
|---|---|---|---|
| PET / PET | Płonący płomień sadzą; po usunięciu materiału ze strefy płomienia spalanie ustaje | Sharp | Podczas spalania staje się miękki |
| Polietylen | Palenie jasnym niebieskawym płomieniem, bez tworzenia sadzy | Zapach jest podobny do zapachu stopionej parafiny | Podczas spalania tworzą się krople i krople |
| Polipropylen | Płonący jasnym niebieskawym płomieniem, bez sadzy | Ostry zapach podobny do wydzielanego przez stopiony wosk lub gumę | Wydłużone nitkowate fragmenty często tworzą się ze stopu |
| Polistyren | Jasne, dymne spalanie, które wytwarza płatki sadzy | Słodki | |
| PCV | Praktycznie nie pali się, pali, gaśnie, jeśli zostanie usunięty ze strefy płomienia | Wyraźny zapach chloru | Strefa niebieskawo-zielonego koloru jest widoczna w płomieniu |
| Poliamid | Płonie, tworząc niebieski płomień | Zapach palących się włosów lub piór | Pęknięcia i puchnięcia po spaleniu |
| Poliuretan | Podczas spalania tworzy dymiący niebieski płomień | Sharp | Krople stopionego materiału po przyklejeniu są lepkie i tłuste w dotyku |
| ABC | Jasne, dymne spalanie, które wytwarza płatki sadzy | Sharp | |
| Ftoroplast | Nie pali się, tylko zwęgla | Bardzo ostry | |
| Poliwęglan | Płonie słabo, gaśnie po usunięciu ze strefy płomienia | Słodkawy, przypominający zapach kwiatów |
Zanurzenie w wodzie
Jeśli z jakiegoś powodu niemożliwe jest przetestowanie plastiku pod kątem spalania, warto wypróbować trzecią metodę. Wszystko, czego potrzebuje, to miska z wodą. Pływają w nim tylko polietylen (dowolny) i polipropylen. Fluoroplastik najszybciej tonie, PET / PET i PCV nieco wolniej, poliamid i styropian najdłużej utrzymują się na powierzchni.
Po zidentyfikowaniu plastiku możesz zacząć wybierać optymalny odczynnik chemiczny, aby umyć stary lakier.
do treści ↑Operacje przygotowawcze
Oprócz rodzaju plastiku należy również dowiedzieć się, jaki jest skład kompozycji, z jaką został namalowany w jednym czasie. Na przykład zmyć farbę na bazie wody będzie najłatwiejszy. Wystarczy podgrzać powierzchnię, która została pomalowana farbą na bazie wody.
W przypadku farb na bazie wody wystarczające są temperatury powierzchni 60–75 ° C. Prace takie należy wykonywać w ciepłym sezonie, ponieważ przy wysokim kontraście temperaturowym farba na bazie wody zostanie usunięta, ale powierzchnia produktu z tworzywa sztucznego może ulec trwałemu odkształceniu.
W przypadku innych rodzajów farb mycie ich przez ogrzewanie powierzchniowe tworzywa sztucznego jest nieskuteczne. Dlatego powierzchnia okna i drzwi, która jest przygotowywana do czyszczenia, musi zostać dokładnie oczyszczona z kurzu i brudu, a następnie zaopatrzona:
- respirator (w skrajnych przypadkach - bandaż z gazy);
- zestaw wacików bawełnianych;
- frędzel dla usuwanie starej farby z okna lub płaszczyzna skrzydła drzwi.
Prace należy wykonywać w gumowych rękawiczkach, ponieważ wszystkie rozpuszczalniki są toksyczne i mogą powodować choroby skóry. Pomieszczenie, w którym będą wykonywane prace prania, musi być skutecznie wentylowane.
do treści ↑
Technologia i spójność
Zmywanie starej farby z plastikowej powierzchni okna, drzwi lub innego elementu we wnętrzu domu odbywa się w ten sposób.
Zanurzenie w roztworze
Najłatwiej jest zmyć farbę styropianem. Płukanie wykonuje się w następujący sposób. Panel, z którego chcesz usunąć powłokę, zanurza się w 20% roztworze żrącego potasu lub sodu (możesz użyć 50% wodnego roztworu sody kaustycznej). Płukanie jest lepsze, dla większej przejrzystości, w szklanym pojemniku.
Po 4-5 godzinach każda farba (w tym akryl, guma lub olej) zacznie pękać i odsuwać się od powierzchni plastiku. Do ostatecznego spłukania starej powłoki najlepiej użyć starej szczoteczki do zębów o zwiększonej sztywności.
W przypadku niewielkich powierzchni okna lub drzwi, które mają zostać zmyte, można zastosować dowolny rozpuszczalnik - rozpuszczalnik, aceton lub benzynę lakową. Najprostszy sposób na płukanie plastikowym ABC.
Kompozycje takie jak płyn hamulcowy i rozpuszczalne w wodzie związki do czyszczenia rur kanalizacyjnych typu „Mole” są wystarczająco skuteczne, aby usunąć starą farbę z plastiku.
Chociaż mechanizm mycia jest dla nich inny - płyn hamulcowy rozdziela powłokę warstwa po warstwie, a „Kret” po prostu rozpuszcza farbę - efekt końcowy jest całkowicie porównywalny.
Po nałożeniu składu chemicznego wacikiem lub szklanym patyczkiem nasączonym ciepłą wodą delikatnie zmyj pozostałe warstwy i obszary farby, które oddzieliły się od plastiku.
Aktywnie usuwa wszystkie rodzaje farb z plastikowych płyt - od emulsji na bazie wody do emalii alkidowej - metanolu. Jednak użycie tej kompozycji wyróżnia się dwiema cechami:
- Metanol jest toksyczny.
- Po nałożeniu wyczyszczona powierzchnia okna, drzwi itp. natychmiast spłucz ciepłą wodą, ponieważ pozostaną na niej ślady oleju, a sam oczyszczony produkt może z czasem żółknąć.
Oryginalny sposób
Możesz więc usunąć starą farbę z plastikowego produktu o trójwymiarowej konfiguracji. Aby to zrobić, wystarczy pokryć materiał warstwą ciekłego szkła lub szczeliwa silikonowego. Po wysuszeniu substancje te rozluźniają farbę i tym samym przyczyniają się do jej oddzielenia od pierwotnej powierzchni.
Czas utwardzania silikonu wynosi zwykle 12–24 godzin (w zależności od temperatury i wilgotności względnej w pomieszczeniu). Po zestaleniu ostrym nożem lub skalpelem medycznym wykonuje się głębokie nacięcie na powierzchni. Wykonaj tę procedurę bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić oryginalnej plastikowej podstawy okien lub drzwi.
Następnie silikonowa „maska” pęka i można ją usunąć farbą. Jeśli powierzchnia została wcześniej zagruntowana, operację należy powtórzyć, a następnie produkt należy całkowicie umyć.
Przestrzeganie tych zaleceń w dobrej wierze pozwoli ci dokładnie i skutecznie umyć plastik ze starej farby.
