Jak wybrać pistolet do nakładania lakieru?

Pistolet natryskowy do pracy z lakierem zasadniczo nie różni się od sprzętu przeznaczonego do malowania. Najważniejszy punkt - dysza (dysza) powinna mieć średnicę odpowiednią do zadania. Optymalna dysza do lakieru ma średnicę 1,4 milimetra.

Treść

• Wybór pistoletu natryskowego
• Aerograf „Wagner”
• Przygotowanie pistoletu natryskowego
• Przygotowanie lakieru
• Funkcje obróbki powierzchni
• Prace przygotowawcze
• Wskazówki dotyczące nakładania lakieru
• Cechy lakierowania drewna

Należy również pamiętać, że nie każdy rodzaj pistoletu natryskowego nadaje się do pracy z lakierem. Na przykład modele elektryczne nie nadają się do pracy z lakierami na bazie rozpuszczalników organicznych.

Poniżej zrozumiemy niuanse urządzenia pistoletów natryskowych, jak je ustawić i nałożyć lakier na drewniane powierzchnie.

Wybór pistoletu natryskowego

Początkujący mistrzowie często starają się zaoszczędzić pieniądze, preferując przy zakupie pistoletu z minimalną ceną. Jednak kupując tanie urządzenia, musisz zrozumieć, że niska cena jest konsekwencją nie najwyższej jakości materiałów i maksymalnego uproszczenia technologicznego pistoletu natryskowego. Dlatego nie oszczędzaj zbyt wiele na zakupie sprayu - wpłynie to na jakość lakieru.

Wybierając pistolet do lakieru, zaleca się zwrócenie uwagi na następujące parametry:

1. Materiał, z którego wykonana jest pokrywa dyszy. Najlepszym materiałem na tę część jest stal nierdzewna.
2. Szczelność konstrukcji. Pistolet natryskowy utrzymuje pewien nacisk, więc jego elementy muszą być hermetyczne, w przeciwnym razie niemożliwe będzie uzyskanie równomiernie pomalowanej powierzchni. Uszczelki zapewniają szczelność, a teflon jest dla nich najlepszym materiałem.
3. Lokalizacja odbiornika. Ten parametr nie ma bezpośredniego wpływu na działanie urządzenia, jednak jeśli zbiornik znajduje się poniżej, nieco trudniej będzie kontrolować pistolet, ponieważ konieczne jest trzymanie takiego urządzenia ściśle pionowo.
4. Materiał, z którego wykonany jest zbiornik. Metalowe zbiorniki łatwiej zmyć z pozostałości farb i lakierów, jednak kontrola zużycia materiału w tym przypadku jest trudna. Plastikowe pojemniki mają dokładnie odwrotną charakterystykę: są trudne do mycia, ale łatwo jest śledzić zużycie kompozycji lakierniczej.
5. Materiał, z którego wykonany jest sam pistolet. Najlepszą opcją jest tworzywo o wysokiej wytrzymałości. Nie jest tak ciężki jak metal, co oznacza, że ​​fizycznie łatwiej będzie pracować z takim sprzętem. Z drugiej strony wielu rzemieślników zaleca zakup pistoletów ze stali nierdzewnej, motywując ten wybór trwałością tego materiału.
6. Szerokość pochodni. Ten parametr wskazuje obszar, który można przetworzyć na jednostkę czasu. Długość węża ma znaczący wpływ na szerokość palnika. Warto zauważyć, że nie wszystkie operacje wymagają dużej szerokości palnika. Na przykład cienki strumień jest znacznie bardziej preferowany do przetwarzania małych części. Ale w przypadku powierzchni o dużej skali lepiej jest mieć dużą szerokość palnika.
7. Zgodność z wydajnością pistoletu natryskowego i zewnętrznej sprężarki. Niedopuszczalna jest sytuacja, gdy moc rozpylania jest większa niż moc sprężarki.
8. Łatwy dostęp do elementów sterujących urządzenia.Wszystkie przyciski na urządzeniu powinny być łatwo dostępne, ponieważ za ich pomocą kontrolowane jest ciśnienie sprężonego powietrza i inne funkcje.

Uwaga! Średnica dyszy i ziarno rozpylonej kompozycji są parametrami współzależnymi. Im mniejsze ziarno, tym mniejsza powinna być dysza. Mądrze jest zakupić kilka wymiennych dysz i igieł jednocześnie.

Wybór konkretnego modelu powinien opierać się na rzeczywistych potrzebach. Ktoś lepiej nadaje się do opryskiwania z plastikowym zbiornikiem, a ktoś - metal, ktoś woli szeroką pochodnię, a ktoś - wąski. W wielu przypadkach nie ma potrzeby kosztowania profesjonalnego sprzętu pneumatycznego i łatwiej jest to zrobić za pomocą urządzenia elektrycznego lub nawet ręcznego.

Aerograf „Wagner”

Jako przykład przyjrzyjmy się cechom pistoletu modelowego W670 niemieckiej firmy Wagner. Pistolet natryskowy zawiera drobny atomizer, pojemnik na lakier, silnik elektryczny, przedłużacz i wąż.

Pistolet natryskowy Wagner umożliwia pracę z dowolnym rodzajem lakieru: zarówno z rozpuszczalnikami organicznymi na bazie wody, jak i rozpuszczalnymi. Zmieniając dyszę roboczą (jest ich kilka w zestawie), można nakładać lakier o dowolnym poziomie lepkości.

Model ma duży kąt natrysku, co pozwala na aplikację lakieru w celu przetworzenia maksymalnej możliwej powierzchni. Przedłużony uchwyt jeszcze bardziej rozszerza obszar roboczy. Szybkość dostarczania farby jest kontrolowana przez urządzenie wałkowe.

Pistolet natryskowy jest wyposażony w dyszę I-Spray, która daje dwa rodzaje strumieni: płaskie poziome i płaskie pionowe. Kolejna dysza - PS800 - została zaprojektowana specjalnie do natryskiwania cienkiej warstwy ciekłych kompozycji, głównie lakierów.

Funkcje sprzętowe:

1. Metodą natryskiwania jest powietrze.
2. Zasilacz - 220 V.
3. Wymagana moc wynosi 350 watów.
4. Moc natrysku - 120 watów.
5. Dopuszczalna lepkość gleby - 3300 MPa / s.
6. Maksymalne natężenie przepływu wynosi 375 mililitrów na minutę.
7. Objętość zbiornika wynosi 0,8 litra lub 1,8 litra.
8. Przedłużacz ma 60 centymetrów długości.
9. Długość węża powietrznego wynosi 3,5 metra.
10. Waga - 4,3 kg.

Opcje rozpylacza:

• pistolet natryskowy;
• Dysza I-Spray i zbiornik 1,8 litra;
• dysza do ciekłych kompozycji PS800 i zbiornik 0,8 litra;
• wąż powietrzny;
• przedłużacz;
• rękojeść;
• pasek na ramię;
• lejek do napełniania;
• instrukcja obsługi;
• karta gwarancyjna.

Przygotowanie pistoletu natryskowego

Pistolet natryskowy jest wyposażony w skokowy wyłącznik zasilania. Obecność tej opcji umożliwia regulację ciśnienia i szerokości palnika, wybierając najbardziej odpowiedni tryb, w którym lakier będzie leżał płasko na powierzchni bez nadmiernego natryskiwania.

Przełącznik w pozycji „0” wskazuje, że pistolet natryskowy jest włączony. Po ustawieniu przełącznika w pozycji „1” urządzenie działa ze średnią prędkością, co pozwala na natryskiwanie nawet najbardziej płynnych lakierów. Tryb „2” oznacza, że ​​urządzenie może rozpylać lepkie związki.

Ważne! Przed użyciem pistolet natryskowy musi być ustawiony.

Odbywa się to w następujący sposób:

1. Zawieszamy pistolet natryskowy w pozycji pionowej nad arkuszem testowym z tektury lub drewna w odległości 15-20 centymetrów.
2. Naciskamy spust i przytrzymujemy go, aż w miejscu lakierowania pojawią się kroplówki.
3. Następnie dostosowujemy ustawienia zgodnie z celami.
4. Obracamy dyszę, aby latarka przypominała wentylator.
5. Trenujemy w nakładaniu ciągłych pasków lakieru, tworząc zakładki w różnych kierunkach.
6. Aby stworzyć jednolitą powłokę, poruszamy strumieniem z tą samą prędkością. Wszystkie ruchy są płynne, bez szarpnięć.
7. Naciskamy spust na krawędzi powierzchni roboczej, ale nie przed jego uruchomieniem.
8. Nie przechylać pistoletu natryskowego.

Przygotowanie lakieru

Otworzyć puszkę nożem (w zestawie z pistoletem natryskowym) i napełnić zbiornik lakierem - nie do góry, aby można było dalej rozcieńczyć i wymieszać masę. Dodaj wodę do zbiornika (około 10% całkowitej masy). Dobrze wymieszaj mieszaninę.

W razie potrzeby dodaj dodatkowe komponenty.Jednak składniki muszą najpierw zostać przefiltrowane. Do tego celu najlepiej nadaje się filtr siatkowy, który można kupić w tym samym miejscu co lakier. Jeśli filtr nie jest pod ręką, możesz użyć nylonowej pończochy.

Przygotowujemy mieszaninę w specjalnie do tego przeznaczonym metalowym pojemniku. Nie musisz dodawać całej kompozycji na raz, ponieważ lakier szybko staje się lepki z powodu działania dodatków. Lepiej jest zrobić kilka partii.

Składniki mieszaniny:

• utwardzacz (około połowy mieszanki);
• antysilikon zapewniający powłoce odporność na kurz, tłuszcz i tworzenie się kraterów (udział substancji wynosi około 5-7%);
• akcelerator suszenia (2-3% całości).

Rada! Akcelerator jest szczególnie użyteczny w niskich temperaturach powietrza, jednak może powodować matową powierzchnię. Nawet jeśli tak się stanie, nie ma powodu do rozpaczy, ponieważ wadę można naprawić przez polerowanie.

Dodatki mogą znacznie poprawić parametry techniczne lakieru. Jednak nie należy być zbyt gorliwym w tej sprawie, ponieważ przekroczenie dopuszczalnych stężeń doprowadzi do pogorszenia jakości kompozycji.

Bardzo ważne jest dokładne wymieszanie kompozycji. Pozwoli to osiągnąć jednorodność mieszaniny. Faktem jest, że cząsteczki składowych mieszanin zaczynają aktywnie oddziaływać ze sobą tylko przy intensywnym mieszaniu. Konieczne jest mieszanie lakieru podczas pracy. Aby to zrobić, okresowo wstrząsaj pojemnikiem przez 15-30 sekund.

Funkcje obróbki powierzchni

Prace przygotowawcze

1. Jakość lakierowania zależy w dużej mierze od tego, jak dokładnie przygotowano powierzchnię. Dlatego najpierw usuwamy starą powłokę, a następnie dobrze szlifujemy i odtłuszczamy powierzchnię. Zwracamy szczególną uwagę na stan drewna, na obecność na nim śladów rozkładu. Jeśli zostaną znalezione dotknięte obszary, są one również starannie szpachlowane i szlifowane drobnoziarnistym papierem ściernym.
2. Rozszerzamy rurkę ssącą pistoletu natryskowego zgiętym końcem do przodu. W tej pozycji lakier z pojemnika będzie płynął bardziej równomiernie do dyszy.
3. Ustawiamy przełącznik zasilania na „dwa”. Ten tryb jest przeznaczony do pracy z lepkimi związkami.

Uwaga! Miękkie drewno należy najpierw zagruntować „utrwaleniem pala”. Następnie powierzchnię należy ponownie przeszlifować.

Podczas nakładania lakieru należy przestrzegać szeregu wymagań technologicznych. Na przykład powinieneś wiedzieć, że początkowo uwolniony lakier ma zwykle niejednorodną kompozycję: skrzepy mieszanki wylatują z pistoletu natryskowego. Dlatego przed nałożeniem lakieru na powierzchnię wykończeniową należy rozpylić niewielką ilość lakieru na sondę (karton, kawałek drewna, papier itp.). Testujemy natryskiwanie zarówno w pozycji poziomej, jak i pionowej dysz.

Wskazówki dotyczące nakładania lakieru

1. Po upewnieniu się, że pochodnia osiągnęła pożądany kształt i szerokość, a kompozycja wyróżnia się równomiernie, zaczynamy lakierować powierzchnię.
2. Lakier nakładamy płynnymi ruchami od ramienia, czyli całą ręką - dzięki temu stylowi ruchów łatwiej utrzymać zalecaną odległość od leczonej powierzchni.
3. Jeśli rozpoczęło się natryskiwanie lakieru, można go zatrzymać tylko po obróbce całej powierzchni, w przeciwnym razie możliwe jest tworzenie się nierówności i plam.
4. Jeśli prace muszą zostać zakończone, opryskiwacz należy najpierw zabrać z leczonego obszaru, a dopiero potem wyłączyć.
5. Odsuwamy opryskiwacz od nas, aby nadmiar lakieru spadł na nietraktowane miejsca.
6. Staramy się zachować tę samą odległość od aparatu do leczonej powierzchni.

Po wyschnięciu warstwy lakieru szlifujemy powierzchnię, oczyszczamy ją z kurzu i nakładamy kolejną warstwę lakieru.

Cechy lakierowania drewna

Drewno to specjalny materiał, który różni się właściwościami od metalu lub gipsu. Jedną z tych różnic jest nierównomierne wchłanianie farb przez różne części powierzchni drewnianej. Bardziej miękkie obszary po lakierowaniu mogą mieć matowy odcień, podczas gdy gęstsze obszary mogą mieć błyszczący odcień. Aby naprawić taką wadę, stosuje się plamy. W niektórych przypadkach stosuje się lakiery barwiące, które nie tylko barwią drewno, ale także podkreślają drzewną strukturę. W razie potrzeby możesz nadać drzewu wygląd innej, bardziej szanowanej rasy.

Zastosowanie nieprzezroczystych farb i lakierów oznacza zachowanie naturalnego wyglądu. Szczególnie często takie lakiery stosuje się do lakierowania drogich odmian drewna, takich jak dąb. Ze względu na dużą gęstość dąb wchłania kompozycję, ale faktura drewna nie jest maskowana, ale raczej akcentowana.

Popularne wykończenie pod „szarym dębem”. Technika tworzenia takiej powierzchni składa się z kilku etapów. Na początku drewno jest chronione. Następnie nakłada się na nią podkład i białą farbę. Następnie powierzchnia jest szlifowana do gołego drewna. Jednak nawet po usunięciu farby miękkie warstwy mają resztki w postaci żył, dzięki czemu po nałożeniu lakieru pojawia się efekt „szarego dębu”.

Często stosowana technologia starzenia drewna. Zabezpieczone i zagruntowane powierzchnie w niesystematyczny sposób są nierównomiernie smarowane woskową świecą. Następnie na powierzchnię nakłada się farbę. W miejscach, w których drewno zostało woskowane, farba zacznie kruszyć się na nierównych kawałkach. Krusząca się warstwa farby jest utrwalona lakierem. Następnie drzewo nabiera starego, szlachetnego wyglądu.

Niektóre gatunki drzew są trudne do przetworzenia. Na przykład sosna ma skład żywiczny. Po lakierowaniu drewno często uwalnia żywicę, co zmniejsza wysiłek związany z lakierowaniem do zera. Dlatego nawet przed nałożeniem lakieru sosna musi być smołowana.

Nanoszenie lakieru na drewno za pomocą pistoletu natryskowego jest technologicznie podobne do malowania. Istnieją jednak różnice związane z wyborem odpowiedniego sprzętu do zadania. Przed zakupem pistoletu do lakieru zaleca się skonsultowanie z przedstawicielem handlowym, który pomoże wybrać odpowiedni model.