W wielu przypadkach przed ostatecznym wykończeniem koloru powierzchni należy go zagruntować. Do takich celów można użyć farby bazowej, ale w większości przypadków jest to irracjonalne. W końcu zużywa się droższy składnik powłoki, a główne zadanie docelowe nie zostało rozwiązane - przygotowanie powierzchni do malowania. Jak obliczyć zużycie podkładu i ile trzeba kupić?
- Dlaczego potrzebujesz podkładu
- Rodzaje starterów i cechy ich zastosowania
- Jak obliczyć potrzebę
- Specyficzne zużycie różnych starterów
Dlaczego potrzebujesz podkładu
Fundamentalna różnica między farbą a podkładem polega na tym, że barwienie tworzy ostateczny kolor roztworu obrabianej powierzchni, a gruntowanie zapewnia jakość tego procesu. Dlatego konieczne jest zagruntowanie, aby kolejna warstwa farby nie pozostała w czasie za pierwotną powierzchnią.
Rzadko zdarza się, gdy pomalowana warstwa jest gęsta i monolityczna. Wyjątkiem są metale, a także niektóre (bardzo ograniczone ilości) tworzywa sztuczne i kompozyty. Wszystkie pozostałe materiały - beton, drewno, tynk - są w pewnym stopniu porowate. Bezpośrednie zabarwienie takich materiałów prowadzi jedynie do nadmiernego zużycia farby. Trwałość takiej powłoki na ścianach pozostawia wiele do życzenia: z czasem łuszczy się i opóźnia.
W takich przypadkach wolą obwiniać farbę, choć nie ma to z tym nic wspólnego. Powód jest inny - nie przeprowadzono wysokiej jakości przygotowania do barwienia. I to nie tylko czyści ściany ze śladów brudu, kurzu, tłuszczu, ale także wypełnia wszystkie dostępne pory. Jest to ostatnia funkcja wykonywana przez różne kompozycje starterów.
Drugim, nie mniej ważnym zadaniem gruntowania jest zwiększenie wytrzymałości początkowej powierzchni podczas kolejnych prac z nią. Zarówno tynk, jak i kit są materiałami bardzo delikatnymi: mogą łatwo rozpadać się pod wpływem różnych czynników mechanicznych. Z czasem ich siła jest dalej zmniejszana. Dlatego podkład jest również przeznaczony do wysokiej jakości łączenia różnych składników kompozycji wykończeniowych ze sobą.
Wreszcie, podkład jest niezbędny do ochrony powierzchni przed szkodliwymi wpływami zewnętrznymi, na przykład przed tworzeniem się grzybów, rozkładem itp. Farba zwykle nie zawiera elementów chroniących przed pleśnią - ma inne zadanie. Ale kompozycje podkładów, dyskretne pod względem koloru i ekspresji, zapewniają po prostu niezbędną odporność na wysoką wilgotność, wahania temperatury.
do treści ↑Rodzaje starterów i cechy ich zastosowania
Zgodnie z rodzajem i właściwościami technologicznymi obrabianej powierzchni wyróżnia się te typy podkładów polimerowych:
- Alkid, przeznaczony głównie do przygotowania do malowania drewna, w tym fasad domów drewnianych. Czasami są one również używane do powierzchni metalowych. Ponieważ żywice alkidowe są częścią takich podkładów, nie zaleca się stosowania innego rodzaju farb w przyszłości. Takie podkłady nie są nakładane na powierzchnie gipsowe lub gipsowe. Niezalecany do użytku wewnętrznego, ponieważ jest dość toksyczny.
- Epoksyd, który służy do obróbki zwykłej stali, cyny, chemoodpornego tworzywa sztucznego.Takie podkłady zapewniają najwyższą jakość przyczepności farby epoksydowej do powierzchni, ale całkowicie wypełniają wszystkie pory w materiale wyjściowym, dlatego nadają się tylko do przetwarzania substancji nieorganicznych, które praktycznie nie reagują na zmiany warunków zewnętrznych. Przetwarzanie rur, elewacji domów - najbardziej odpowiednie obszary zastosowania podkładu epoksydowego.
- Akryl, które są uważane za najbardziej wszechstronne. Są idealne do wszystkich rodzajów farb i oryginalnych powierzchni, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych. Metal, kompozycje bitumiczne, tynk doskonale nadają się do gruntowania takimi materiałami. Podkład akrylowy o głębokiej penetracji, zalecany do elementów elewacyjnych, jest jeszcze bardziej skuteczny. Jednak nie zaleca się gruntowania metalu takimi kompozycjami, ponieważ nie zawierają one składników antykorozyjnych.
Podstawową cechą wszystkich kompozycji podkładowych jest to, że wykazują one maksymalną skuteczność dopiero wtedy, gdy powierzchnia zostanie następnie pokryta farbą o tym samym składzie. Nie jest to zaskakujące, ponieważ główny składnik obu rodzajów powłok jest taki sam, a zatem oczekuje się, że przyczepność będzie lepszej jakości.
do treści ↑Skład dowolnego podkładu obejmuje również szereg substancji pomocniczych: wypełniaczy, klejów, żywic, neutralnych pigmentów barwiących, a czasem olejków.
Jak obliczyć potrzebę
Potrzebę podkładu określa się w taki sam sposób, jak w przypadku farby. Co gorsza, gdy to nie wystarczy, ale ze względu na to nie można zmniejszyć intensywności gruntowania: pogorszenie jakości tej operacji doprowadzi do kruchości malowanej powłoki (szczególnie w przypadku teksturowanych, kwarcowych szpachli), co ostatecznie prowadzi do niepotrzebnych kosztów finansowych.
Zużycie podkładu na 1 m² powierzchni jest głównym sposobem określenia zapotrzebowania na daną powłokę. W takim przypadku rodzaj zagruntowanej powierzchni ma decydujące znaczenie. Na przykład zużycie materiału o głębokiej penetracji okazuje się wyższe niż w przypadku materiału konwencjonalnego, ale ostatecznie przyczepność do farby znacznie wzrasta. Biorąc pod uwagę, że cena podkładu jest niższa niż farby, korzyści dla gospodarstw domowych są oczywiste.
Producenci podkładów zwykle wskazują konkretne zużycie kompozycji na opakowaniu. Ale te wartości są przybliżone i zależą od konkretnych warunków pracy z tym składem, w tym zewnętrznych wartości temperatury i wilgotności. Na przykład nie można zagruntować powierzchni elewacji w temperaturach poniżej 5-10 ° C, a podkład w pomieszczeniach o wysokiej wilgotności (w szczególności w łazienkach) jest możliwy, ale nie gwarantuje znamionowej wydajności kleju, który następnie zostanie przyklejony do ścian płytek ceramicznych.
Zatem obliczenie zapotrzebowania na materiał podkładowy zależy od:
- konfiguracje zagruntowanej powierzchni (wraz z jej komplikacją szybkość przepływu wzrasta);
- specyficzny skład i cel podkładu;
- skład powierzchni początkowej;
- rodzaj dalszego przetwarzania;
- zewnętrzne temperatury i wilgotność (szczególnie ważne przy pracach na elewacjach domów);
- metoda nakładania podkładu na tynk, materiały polimerowe, rury i inne powierzchnie.
W przyszłości rozważymy wszystkie zalecenia dotyczące takiego parametru, jak zużycie podkładu na 1 m², dotyczące technologii gruntowania ręcznego. Dzięki zastosowaniu zmechanizowanemu zużycie jednostkowe wzrośnie o 10–15%.
do treści ↑Specyficzne zużycie różnych starterów
Wskaźnik zużycia podczas pracy z kompozycjami podkładów alkidowych wynosi 60-100 g / m². W przypadku starych drewnianych powierzchni fasad akceptowane są dane dotyczące maksymalnego zużycia jednostkowego.
Najbardziej popularny jest podkład głęboko penetrujący.Jest o wiele bardziej ekonomiczny niż kompozycje alkidowe i nie ma decydującego znaczenia dla początkowych właściwości wewnętrznych powłok: ich porowatości, grubości, obecności / braku tynku i innych aspektów.
Zużycie gruntu przy głębokiej penetracji wynosi od 75-180 g / m². Tak znaczny spread tłumaczy się rodzajem materiału, który należy zagruntować. Maksymalne wartości odpowiadają cegle, drewnu, masom bitumicznym, tynkowi. Minimalne natężenie przepływu jest typowe dla metali, które zostały wcześniej oczyszczone z rdzy, brudu (na przykład podczas obróbki różnych rur, żebrowanych powierzchni grzejników). W takich przypadkach szybkość zużycia podczas pracy z podkładem epoksydowym jest znacznie mniejsza - do 100 g / m².
Zużycie betonu gruntującego ma swoją własną charakterystykę. Takie kompozycje są przeznaczone do obróbki powierzchni wewnętrznych o niskiej porowatości początkowej, a także o wysokiej szorstkości (na przykład pokryte tynkiem kwarcowym). Ponieważ taki podkład szybko wysycha, wzrasta jego specyficzne zużycie.
Innym powodem zwiększonej ilości jest potrzeba zapewnienia wysokiej jakości przyczepności obrabianej powierzchni do farby, mastyksu bitumicznego lub kleju do płytek. Dlatego dopuszczalne wartości dla betonowych podkładów kontaktowych są uważane za normy 250–400 g / m².
